" បើឯងអះអាងយ៉ាងនេះទៅហើយយើងនឹងអោយសិទ្ធិជាម្ចាស់បេះដូងរបស់យើងអោយទៅឯងដូចគ្នា " ជុងហ្គុក និយាយមួយៗច្បាស់ៗរួចក៏ទាញ ថេយ៉ុង ចេញពីការអោបវិញ ពេលនេះគេច្បាស់ហើយថាគេស្រឡាញ់ ថេយ៉ុង ដូចគ្នា ស្រឡាញ់ពីពេលណាក៏មិនដឹងឡើយដឹងត្រឹមថាស្រឡាញ់ព្រមទាំងប្រគល់សិទ្ធិអោយតំណែងជាម្ចាស់បេះដូងគេអោយទៅក្នុងដៃរបស់ ថេយ៉ុង ដូចគ្នា ។
" បង បងនិយាយជាការពិតមែនទេ ? " លឺផ្ទាល់ត្រចៀកក៏ពិតមែនតែវាហាក់សឹងតេមិនគួរអោយជឿឡើយថាគេស្តាប់លឺសម្តីនេះចេញពីបបូរមាត់របស់ ជុងហ្គុក សង្ឃឹមថាគេមិនមែនស្រមើស្រមៃទៅចុះ ។ កំលោះអាល់ហ្វារូបសង្ហាក៏សើចបន្តិចទើបប្រឡេះឡេវអាវចេញពីរគ្រាប់ព្រមទាំងសំយេះអោយកបើកធំបន្តិចទើបស្រដីប្រាប់រាងតូចដែលកំពុងមិងមាំងមិនយល់សាច់ការ :
" ខាំកយើងមក " ពាក្យបួនម៉ាត់របូតចេញពីមាត់ប្រុសសង្ហាធ្វើអោយ ថេយ៉ុង ចំហរមាត់មាត់ស្រែកទាំងបើកភ្នែកធំៗព្រោះតែភ្ញាក់ផ្អើលខ្លាំងពេក អោយគេខាំកនាយចឹងហេស៎ ? ធ្លាប់តែអាល់ហ្វាទេដែលខាំ.ករបស់អូមេហ្កាដើម្បីត្រាបញ្ជាក់ភាពជាម្ចាស់តែនេះ ជុងហ្គុក បែរជាអោយគេដែលជាអូមេហ្កាខាំ.កនាយទៅវិញ ។
" ហាស៎ ??? "
" ឆាប់ឡើង "
" តែ--- " ពេលរាងក្រាស់តឿនឡើង ថេយ៉ុង ក៏រារែកទើប ជុងហ្គុក ប្រញាប់លូកដៃមាំមកក្រសោបប្រអប់ដៃស្រឡូនរបស់គេក្តោបកាន់យ៉ាងណែន ។
" យើងបានខាំឯងដើម្បីត្រាភាពជាម្ចាស់រាងកាយរបស់ឯង តែពេលនេះយើងអោយសិទ្ធិលើកតំណែងអោយឯងធ្វើជាម្ចាស់បេះដូងរបស់យើងហើយដូច្នេះឯងអាចខាំយើងដើម្បីបញ្ជាក់ភាពជាម្ចាស់ដូចគ្នា មិនថាវាជាប់មួយជីវិតឬយ៉ាងណាក៏យើងចង់អោយឯងធ្វើបែបនេះ " ពាក្យសម្តីរៀបរាប់របស់ ជុងហ្គុក ធ្វើឲ្យ ថេយ៉ុង ខាំមាត់ទប់អារម្មណ៍ក្តុកក្តួលដែលសឹងតែចេញយំ ដឹងថាធ្វើចឹងហើយគេនឹងកាន់តែលង់ស្រឡាញ់នាយខ្លាំងដែរទេមនុស្សអាក្រក់ ។
" ឆាប់ខាំយើងមក "
" អឹមម៎ " រាងតូចងក់ក្បាលតិចៗហើយទើបខិតទៅកៀកមុននឹងខាំ.ក ជុងហ្គុក តែរាងក្រាស់ក៏មិនបានស្រែកឈឺអីមួយម៉ាត់សោះឡើយ ។ បន្ទាប់ពីខាំ.កប្រុសសង្ហាអោយមានស្នាមដើម្បីបញ្ជាក់ភាពជាម្ចាស់ហើយ ថេយ៉ុង ក៏សួរទៅនាយដោយធ្វើភ្នែកម៉ក់ៗ ។
" បងមិនឈឺទេហ្ហេស៎ ? "
" មិនទាំងរសើបផងនិង " ជុងហ្គុក ក៏ឆ្លើយទាំងញាក់ស្មាបន្តិច កុំថាឡើយឈឺតែស្កៀបក៏មិនស្កៀបផង ។ ថេយ៉ុង ក៏លែងតបទើបលាត់ដៃអាវបង្ហាញរាងក្រាស់មុននឹងនិយាយនាំអោយរាងសង្ហាផ្ទុះសំណើចដោយទប់ពុំជាប់ ។
" មើលនេះចុះបះរោមផឹបៗម៉ង "
" ហឹសស៎....នេះឯងចង់ថាឯងបះរោមដោយសារខាំកយើងចឹងហេស៎ ? " ពុទ្ធោអើយសមតែគេដែលជាអ្នកត្រូវខាំទេដែលបះរោមចុះអ្នកខាំគេនេះមកបះរោមអីដែរ ?
" មកពីសាច់បងទន់ ត្រជាក់ ក្រអូបៗ ដូចចាហួយចឹង ពេលខ្ញុំដាក់បបូរមាត់បះក៏បះរោមបែបនេះ "
" ឯងនេះប្រសព្វណាស់ តិចយើងបឺតមាត់ស្លេកដូចមាន់ស្ងោរទៅ "
" ហេ៎ៗ បឺតបានតើ " ថេយ៉ុង ក៏និយាយទាំងសើចឡើងខើចច្រមុះនិងលិបភ្នែកដាក់ ជុងហ្គុក ធ្វើឲ្យនាយក្នាញ់គេយ៉ាងខ្លាំងទើបក្រសោបកញ្ចឹង.កគេទាញយកមកបឺតមាត់ពិតមែន ។
" អ្ហឹមម៎ " អូមេហ្កាតូចក្រហឹមរង៉ូវៗពេលបបូរមាត់ត្រូវបានបឺតជញ្ជក់ព្រមទាំងមានប្រអប់ដៃមាំមកអង្អែលកញ្ចឹង.កពីខាងក្រោយធ្វើអោយគេព្រឺសម្បុរយ៉ាងខ្លាំងបះរោមឡើងខ្ញាកៗ ។
ជុងហ្គុក បឺតជញ្ជក់បបូរមាត់របស់ ថេយ៉ុង ថ្នមៗយ៉ាងរោលរាលព្រមទាំងលូកដៃចូលក្នុងអាវស្តើងហើយប្រើបាតដៃក្តៅភាយៗស្ទាបអង្អែលដងខ្លួនរលើបរលោងគ្មានអោយសល់ចន្លោះប្រហោងខាណៈដែលអណ្តាតក៏កំពុងតែស្អិតរមួតជាមួយអណ្តាតរបស់អ្នកម្ខាងទៀតព្រោះជាប់ចិត្តជាមួយរសជាតិដ៏ឆ្ងាញ់ជក់ចិត្ត ។ ហើយមិនដឹងថាតាំងពីពេលណាដែល ថេយ៉ុង ត្រូវផ្តួលទៅលើពូកព្រមទាំងរបូតអស់នូវសម្លៀកបំពាក់ដែលបានស្លៀកសល់តែរាងកាយស្រឡូនទទេរស្អាតក្រោមទ្រូងមាំហាប់ណែនរបស់ ជុងហ្គុក ដែលជាអាល់ហ្វារូបសង្ហា ។
" ធ្វើអោយយប់នេះជាយប់ពិសេសរបស់យើងទាំងពីរអ្នកទៅ ថេយ៍ " ជុងហ្គុក លើកដៃស្រឡូនម្ខាងរបស់ ថេយ៉ុង មកអង្អែលលើទ្រូងហាប់ណែនដោយសាច់ដុំកង់ៗគួរអោយទាក់ទាញព្រមទាំងស្រដីចេញមកយ៉ាងសុីអារម្មណ៍ធ្វើអោយថ្ពាល់ប៉ោងក្ររពុំក្តៅភាយៗនិងឡើងក្រហមព្រឿងយ៉ាងគួរអោយក្នាញ់ចង់តែខាំញក់ញីក្រញិកអោយដាច់ ។
" ខ្ញុំស្រឡាញ់បងណាស់ ជុងហ្គុក " ថេយ៉ុង ងើយសម្លឹងចំមុខសង្ហារបស់រាងក្រាស់ស្របពេលហើបមាត់សារភាពស្នេហ៍យ៉ាងទន់ភ្លន់ ។
" និយាយអោយពិរោះស្តាប់បន្តិចទៅ "
" អូន...អូនស្រឡាញ់បងណាស់ ជុង- អា៎ ឈឺ ឈឺខ្លាំងណាស់ ជុង " ថេយ៉ុង ស្រែកចាចពេល ជុងហ្គុក ស្រាប់តែសូកភាពរឹងមាំរឹងកំព្រឹសចូលមកភ្លាមរុញរហូតកប់គល់ ។
" អា៎-សុំទោសមុននេះរំភើបចិត្តពេកទើបបាត់បងម្ចាស់ការ " រាងក្រាស់ញញឹមពោលពាក្យសុំទោសព្រមទាំងលើកដៃម្ខាងជូតទឹកភ្នែកដែលហូរតាមកន្ទុយភ្នែករបស់រាងតូចចេញ ។
" អា៎-អ្ហា៎...អ្ហាស៎ៗ អាស៎ ជុង ហ្អាស៎ៗ... " សំឡេងថ្ងូរលឺៗរបស់ ថេយ៉ុង បន្លឺឡើងតាមចង្វាក់ចង្កេះញាប់ៗដែល ជុងហ្គុក សម្រុកចូល វាអស្ចារ្យខ្លាំងណាស់ស្ទើរតែធ្វើឲ្យគេឆ្កួតទៅហើយ ។
" អឹម៎ អ្ហា៎...អ្ហាស៎ៗ.... " ជុងហ្គុក ឃាំងដៃជ្រត់លើពូកខណៈដែល ថេយ៉ុង នៅកណ្តាលស្របពេលដែលចង្កេះគ្រលាស់បោកផ្ទប់សាប់ចេញចូលញាប់ស្អេករហូតធ្វើអោយអ្នកក្រោមទ្រូងនាយអត់គិតមិនបានថាចង្កេះនាយធ្វើពីអីទៅទើបលឿនបែបនេះ ?
" អ្ហាស៎ អាស៎ៗ អស្ចារ្យ អស្ចារ្យណាស់ សំណព្វចិត្តបង " ជុងហ្គុក បន្ថែមល្បឿនសម្រុកចូលកាន់តែលឿននិងចូលជ្រៅធ្វើអោយ ថេយ៉ុង ស្រែកខ្លាំងៗដោយទប់ពុំបានព្រមទាំងក្តាបកម្រាលពូកឡើងទក់ទីអស់ ។
ផ្លាប់ៗផ្លាប់ៗ
" អា៎...អ្ហាអ្ហាស៎ៗ យឺតៗ...ជុងហ្គុក អាស៎...យឺតៗ " ថេយ៉ុង អោប ជុងហ្គុក កាន់តែណែនព្រមទាំងពើងត្រគៀកតបស្នងការបោកផ្ទប់ ហើយក៏ថ្ងួចថ្ងូរទាំងស្រៀវស្រើបតាមចលនាចង្កេះមាំរបស់រាងក្រាស់ដែលសម្រុកចូលមិនសំចៃ ។
" សឺត អ្ហាអ្ហាស៎ៗ....អឹម៎...អឹសស៎ៗៗ "
" អ្ហាស៎...អ្ហា៎អ្ហាស៎ៗ ជុង...ជុងហ្គុក អ្ហឹម៎អ្ហឹស៎ៗ " សំឡេងថ្ងូររបស់ ថេយ៉ុង ធ្វើឲ្យ ជុងហ្គុក មានកម្លាំងសម្រុកចូលយ៉ាងខ្លាំងហើយប្រាកដណាស់ថារាត្រីនេះជារាត្រីដ៏សែនវិសេសរវាងអ្នកទាំងពីរហើយក៏នៅមានជាច្រើនរាត្រីទៀតដូចគ្នា ។
ចាប់ពីភាគនិងទៅអ្នកអានត្រៀមតែរមួលខ្លួនចុះ😙🤣
To be Continued❤️✨
