" អ្ហឹមម៎ " សំឡេងគ្រហឹមស្រាលៗបន្លឺឡើងចេញពីបំពង់.កខណៈដែលបបូរមាត់ទន់ល្មើយត្រូវគ្រប់គ្រងដោយបបូរមាត់ស្តើងយ៉ាងក្តៅគគុកតែបង្កប់ដោយការថ្នាក់ថ្នមយ៉ាងទន់ភ្លន់ ។
ជុងហ្គុក ថើបជញ្ជក់បឺតច្បូតសាច់បបូរមាត់ល្មើយដោយការឈ្លក់វង្វេងព្រមទាំងលូកអណ្តាតចូលទៅកេវរករសជាតិក្នុងក្រអូមតូចស្របពេលដែលដៃរវាមលូកស្ទាបអង្អែលកាយស្តើងល្អិតគ្មានសល់ចន្លោះ ។ បាតដៃគ្រើមក្តៅភាយអូសកាត់ឆ្អឹងខ្នងរបស់រាងតូចប្រដេញឡើងចុះរហូតដល់ត្រគៀកមូលក្លំទើបក្តាប់ច្របាច់ច្របល់យ៉ាងជក់ចិត្ត ។
" អ្ហឹស " ថេយ៉ុង ថ្ងួចថ្ងូរដង្ហក់ដង្ហើមនៅមិនសុខស្របពេលដែលកម្តៅក្នុងខ្លួនឡើងស្រឺតៗដូចគេសប់ទប់មិនឈ្នះហើយក៏មិនដឹងឡើយថា ជុងហ្គុក ចាត់ការជម្រុះសម្លៀកបំពាក់គេចោលតាំងពីពេលណា ដឹងតែម្យ៉ាងគត់ថាពេលនេះគេត្រូវការ ជុងហ្គុក ត្រូវការនាយបំផុត ។
" អា៎..អ្ហា៎ៗ ជុង " អូមេហ្កាតូចក្តាប់កម្រាលពូកណែនព្រមទាំងហើបខ្នងពើងចង្កេះឡើងទាំងខាំបបូរមាត់ស្រៀវពេលដែលអាល់ហ្វារូបសង្ហាកំពុងតែប្រើមាត់ធ្វើសកម្មភាពត្រង់ចន្លោះភ្លៅរបស់គេ ។ គេលេបខ្ជាក់វាហើយយូរៗម្តងក៏យកអណ្តាតគ្រលាស់លើចុងសុីជម្ពូរបណ្តាលអោយគេ ថេយ៍ ស្រៀវឡើងផឺតពោះខ្ញាំម្រាមជើងស្ទើរតែបាក់ម្រាម ។
" អា៎...អាស៎ ជុង ឈប់ អ្ហា៎ៗ " រាងតូចងើបខ្លួនហាមតែ ជុងហ្គុក មិនស្តាប់បណ្តាលអោយ ថេយ៉ុង ទប់លែងបានក៏ប្រលែងវាពេញក្នុងមាត់នាយ ។
" អាសស៎ "
ជុងហ្គុក ងើបខ្លួនមាំឡើងមុននឹងសម្លឹងមើលរាងតូចដោយក្រសែរព្រើលទើបសសុលចូលចន្លោះភ្លោះរបស់ ថេយ៉ុង ពេលដែលដៃមាំទាំទាញជើងស្រឡូនញែកចេញពីគ្នានិងយកម្ខាងមកពាក់ជាប់ស្មាធំក្រអាញ ។
" បិសាចតូចជាកម្មសិទ្ធិរបស់បងត្រូវទេ " ជុងហ្គុក សួរឡើងស្រាលៗទាំងថើបជើងស្រឡូនរបស់ ថេយ៉ុង ធ្វើអោយនាយតូចព្រឺរោមពេញទាំងខ្លួនតែក៏ឆ្លើយបាន ។
" ត្រូវហើយ អូនជាអូមេហ្កា របស់បង អ៊ុប៎ " ស្តាប់ចម្លើយចេញពីបបូរមាត់របស់បិសាចតូចហើយ ជុងហ្គុក កីស្ទុះមកបឺតមាត់គេភ្លាមៗ ដៃរវាមក៏លូកទៅច្របិចឈ្លីចុងស្រួចយ៉ាងឆ្ងាញ់ដៃ ។
" អា៎... " ថេយ៉ុង លើកដៃខ្ញាំស្មាក្រាស់ជាប់ព្រមទាំងស្រែកទាំងមាត់ត្រូវគ្រប់គ្រងជាប់ពេល ជុងហ្គុក ស៊កភាពរឹងមាំចូលមកដោយមិនអោយគេបានត្រៀមខ្លួន ធ្វើឲ្យគេទទួលបានអារម្មណ៍ដែលស្រៀវស្រាញទាំងផ្នែកខាងលើនិងខាងក្រោមក្នុងពេលតែមួយ ។
" អ្ហា៎ កក់ក្តៅណាស់ " ជុងហ្គុក ផ្តាច់បបូរមាត់ចេញមុននឹងងើយមុខថ្ងូរឡើងទាំងពេញចិត្តស្របពេលដែលចង្កេះចាប់ផ្តើមកម្រើកធ្វើចលនាពីយឺតទៅខ្លាំងហើយក៏ខ្លាំងឡើងនិងជ្រៅៗ ។
ផ្លាប់ៗៗ
" អាស៎ៗ អ្ហាស៎ សឺតត៎ អឿស៎ អ្ហាស៎ៗៗ " ជុងហ្គុក ចាប់ចង្កេះតូចអោយនឹងជាប់ព្រមទាំងដោលចង្កេះសម្រុកអុកគ្រលែងញាប់ៗរាប់មិនឈ្នះ ។
" អាស៎...ក កុំខ្លាំងពេក " ថេយ៉ុង វាយទ្រូងមាំតិចៗទាំងរង្គើខ្លួនឡើងលើចុះក្រោមនៅក្រោមទ្រូងហាប់ណែនរបស់ស្វាមីដែលគិតតែអុកសម្រុកខ្លាំងៗអោយបន្ថយកម្លាំងខ្លះតែអាល់ហ្វារូបសង្ហាមិនខ្ចីស្តាប់រឹតតែបន្ថែមកម្លាំងសម្រុកលើសដើមទៅវិញ ។
" អឹម៎ អឿសៗ យឺតៗមិនបានទេ បងខំប្រឹងគឺដើម្បីជប់កូនបិសាចតូចមួយទៀតអោយអូន " គេនិយាយទាំងប្រឹងស៊ុតអុកដាច់ចង្កេះចោលទាំងស្រើបស្រួលរកអ្វីមកនិយាយមិនត្រូវ ស្រួលតាំងពីចុងដល់គល់តែម្តង ។
ផ្លាប់ៗៗ
" អ្ហាស៎ៗ អាស៎ៗៗ សឺតត៎ អឿស៎ៗៗ ជុងហ្គុក អ្ហាស៎ៗ " ថេយ៉ុង ស្រវាតោង.ក ជុងហ្គុក ជាប់ព្រមទាំងថ្ងូរខ្លាំងៗក្បែរត្រចៀកនាយបណ្តាលអោយអាល់ហ្វារូបសង្ហាមានកម្លាំងសម្រុកដើម្បីជប់កូនបិសាចតូចអោយប្រពន្ធមែនទែន ។
" អឹសស៎ ថ្ងូរអោយខ្លាំងៗមកប្រពន្ធសម្លាញ់ សំឡេងថ្ងូរអូនពិរោះណាស់ បងចង់ស្តាប់រហូតដល់ព្រឹកតែម្តង " ជុងហ្គុក ថ្ងូរគ្រហឹមយ៉ាងមានក្តីសុខព្រមទាំងអោនសម្លឹងមើលរាងតូចក្រោមទ្រូងដែលកំពុងសម្ងំថ្ងូរក្រេបយកក្តីសុខទាំងបែកញើសពេញថ្ងាសនិងខ្លួន ។ ហើយកុំថាឡើង ថេយ៉ុង បែកញើសនោះសូម្បីតែនាយខ្លួនឯងក៏ដូចគ្នាទោះបីក្នុងបន្ទប់មានម៉ាសុីនត្រជាក់ក៏ដោយក៏នៅតែមិនអាចបន្សាបកម្តៅក្នុងខ្លួនអ្នកទាំងពីរបានព្រោះវាមិនមែនជាកម្តៅធម្មតាតែជាកម្តៅតណ្ហាប្រៀបដូចជាភ្លើងដែលត្រូវការរាងកាយទាំងពីររបស់គូរស្នេហ៍រួមបញ្ចូលគ្នាទើបអាចពន្លត់បាន ។
" អឹស៎ អូនស្រឡាញ់បង អូនស្រឡាញ់បងខ្លាំងណាស់ ជុងហ្គុក "
" សឺតត៎ បងក៏ស្រឡាញ់បិសាចតូចដែរ " ជុងហ្គុក អោនទៅបឺតមាត់របស់ ថេយ៉ុង បន្តិចទើបបន្តសម្រុកខ្លាំងៗព្រមទាំងលេងកាន់តែខ្លាំងពេលរបស់សំខាន់ដែលអាចជប់ក្មេងជិតបញ្ចេញទឹកវេទមន្ត ។
" អា៎ អ្ហាស៎ៗៗៗ "
" អឹមម៎ អឹសសស៎ " អ្នកទាំងពីរគ្រហឹមថ្ងូរដង្ហក់ដំណាលគ្នាស្របពេលដែលដល់កោះត្រើយ ជុងហ្គុក ក៏សម្ងំបញ្ចូលទឹកវេទមន្តទៅអោយរាងតូច ថេយ៉ុង ក៏ពេញចិត្តទទួលយកគ្រប់ដំណក់ ។ គេពេញចិត្តធ្វើជាកម្មសិទ្ធិធ្វើជាអូមេហ្ការបស់ ជុងហ្គុក ពេញចិត្តរៀបការនិងរស់នៅជាមួយនាយហើយក៏ពេញចិត្តពរពោះព្រមទាំងធ្វើជា Appa របស់កូនរបស់ ជុងហ្គុក ដូចគ្នាដែរ ។
To be Continued🍑💕
