Ruthless Chairman (Alfonso Series #1)

Chapter 45

Sage Imperial's

We heard a loud bang outside.

Namalayan ko na lang na nagkakagulo na ang lahat. Naglabasan ang mga tauhan ni Mama Janette nang marinig ang mga putol ng baril. Kinuha ang ang tsansa na saglit nawala sa akin ang atensyon ni mama Janette. Labag man sa loob ko'y malakas ko siyang itinulak. Kaagad siyang dinaganan ni Eli at nag-agawan sila ng baril.

Tumakbo ako papunta kay Sammy at mabilis na kinalas ang tali niya. Pagkatapos ay ang kina Santi at papa Fausto naman. Inalalayan ni Sammy at Santi si papa Fausto.

"Sammy! Magtago kayo. Siguraduhin niyong hindi kayo makikita. Alalayan niyo si papa. Mag-iingat kayo. Mahal na mahal ko kayo."

"Paano kayo ni kuya Eli-"

Elizalde shouted. "UMALIS NA KAYO, SAMMY, SANTI! ISAMA NIYO SI SAGE!"

Umiling ako. Hindi ko iiwan si Eli. Sumenyas ako kina Santi at kahit nakikita kong labag sa loob nila'y tuluyan nilang nilisan ang kwartong kinaroroonan namin.

Kailangan nilang maging ligtas.

Bumaling ako kay Eli at nakita kong hawak ito ng isang lalaki at walang awang hinahampas ni mama ng baril na hawak nito. Nagdurugo na ang mukha ni Eli. Kaagad akong lumapit at walang pagdadalawang isip na itinulak muli si mama Janette.

"TAMA NA, MAMA! HUWAG MO NA SILANG IDAMAY DAHIL SOBRA NA ANG PAGDURUSA AT SAKIT NA NARANASAN NILA DAHIL SAYO!"

Mama Janette grinned as she pointed her gun towards me. Nasindak ma'y hindi ko pinahalata.

"Hindi ako nagtiis ng ilang taon para lang palayain kayo. Heto na ang araw na pinakahihintay ko, Sage. Ito na yun!"

Pilit na nagpupumiglas si Eli mula sa hawak ng lalaki kaya nakatikim ito ng sikmura at doon pakiramdam ko'y gusto kong pumatay.

"Hindi mo ba makapa sa puso mo, mama?" I cried. "Hindi mo ba talaga ako minahal kahit na kaonti lang? Kasi ramdam ko ang pagmamahal mo sa akin mama. Ramdam ko eh. Mama Janette..."

"TUMAHIMIK KA KUNG AYAW MONG LAGYAN KO NG BUTAS ANG ULO NI ELI. MINAHA NGA BA KITA BILANG ANAK KO? HINDI, SAGE! KAHIT KAILAN HINDI! PAGKAMUHI ANG NARARAMDAMAN KO TUWING NALALAPIT KA SA AKIN! NAIINTINDIHAN MO? KINAMUMUHIAN KITA DAHIL BUNGA KA NG PANG-AAGAW NI LORRAINE KAY SANCHO!"

Nabasag ang puso ko. Umasa ako. Umasa akong kahit papaano'y may makakapa siya sa puso niya kahit konting pagmamahal lang para sa akin pero wala. Wala, Sage, wala.

"HINDI KA MAGTATAGUMPAY" Eli said.

"Tingin mo hahayaan ko pa kayong mabuhay? Hindi na, Eli. Isang bagsakan na lang ang pagkuha ko sa mga buhay niyo. Doon lang ako makokontento. Gusto mo ng katahimikan 'di ba, Sage? Pwes, pagbibigyan kita. Ibibigay ko sa inyo ang walang katapusang katahimikan!"

Tinutok niya ang baril kay Eli. Tumigil ang pag-ikot ng mundo ko dahil nakikita kong hindi siya nagdadalawang isip sa gagawin niya. She's in her evil version!

Mama Janette supposed to pull the trigger when someone came in and the guy whose holding Eli got shot. Napaigtad pa ako sa gulat dahil sa tunog ng baril. Lumingon ako sa mga pumasok at lalo lang na bumagsak ang mga luha sa mata ko.

"Alejandro..." I whispered.

"I'm already here, sweetheart. I'm here!"

Akmang tatakbo na ako papalapit kay Alejandro pero marahas akong hinila ni mama Janette at itinutok sa leeg ko ang baril. Kinain ako ng kaba hindi para sa sarili ko kundi sa anghel na nabubuhay sa loob ko.

"FUCK! DON'T FUCKING HURT HIM!" Alejandro angrily shouted. Nakikita ko ang paghingal nito dala ng galit. His eyes were furious.

"Kahit kailan pakialamero ka talaga, Alejandro. Kung nalaman ko lang kaagad ang sabwatan niyo ni Eli, matagal ko na lang sanang pinatay 'tong si Sage!"