CHAPTER 80

47 1 0
                                    

AC's POV

I just woke up at kaagad naman akong naghilamos at pagkatapos ay lumabas na ng kwarto. Gagawa palang sana ako ng kape ng makita ko ang note na nakadikit sa coffee maker.

'I already made you a coffee.' that was written on the note.

Where is Matthew?

Kaagad akong nagtungo sa lamesa at kaagad ko namang nakita ang isa pang note.

'I left early for something that I need to attend at SH. Eat your breakfast and don't forget your vitamins.' Yan ang naka sulat sa note. I knew Matthew wrote this since wala naman akong ibang kasama dito.

Habang nagkakape ako ay biglang may tumawag sakin.

Unregistered number?

"Hello?"

[Meet me at the Blue Plate Restaurant at 11 AM. I am wearing a white body-con dress I'll be waiting at the VIP area. I know you have many questions that I could possibly answer. So it's your choice if you will meet me at the restaurant or not.]

Bago pa man ako makapagsalita ay pinatay na niya ang tawag. And the person on the other side was a girl. May kaboses siya I just couldn't point my fingers on it.

Napaisip ako if I should meet her or not? And paano niya nalaman na may mga tanong ako? And if that's the case, anong mga tanong ang alam niya na meron ako at anong sagot ang pwede niyang ibigay sa akin?

I got ready and I just wore a plain black summer puff sleeve square collar chiffon dress. Pagkatapos kong magbihis ay kinuha ko na ang mga gamit ko and drive to Blue Plate Restaurant where she told me to meet her.

I arrived at 11:15 and then I saw a girl on the VIP area who's wearing a white body-con dress. Kaagad naman akong nagtungo doon at naupo sa harap niya.

"Hi Miss?" Bati ko pagkatapos umupo.

"Vivian Sung." She said at iniabot ang kamay sa akin. I was stun at hindi kaagad nakapagreact dahil sa narinig ko. Ren's fiancée.

"Christlie Kate Montenegro." Sabi ko whilst ignoring her handshake.

"I know you have a lot of questions. Go on." Sabi niya at binawi ang kamay niya.

"Why did you call me in here? Anong kaylangan mo sakin?"

"Simple. Gusto kong lumayo ka na sa amin ng fiancé ko. We're getting married and I don't want you snooping around on us."

"I'm sorry but I really don't want to get involved with your issues. I haven't seen your fiancé since Paris. And one more thing, if we'll gonna talk about him it's best if I just leave." Sabi ko at akmang tatayo na para umalis.

"You have questions in mind. And you want answers. I'll answer them for you." Agad akong napatigil sa sinabi niya at naupo ulit.

"I have couple of questions for you. When did you met him?"

"Junior high school days. 8th grade. We started dating in the middle of the school year and it lasted for 3 years."

"Why did you two broke up?"

"We didn't. I just left para magmigrate sa Canada. Papa found it out and he forced me to cut my connection with him."

"Did he looked for you?"

"I don't know. I lost connection with him 1 week after naming magmigrate sa Canada. Hindi ko na siya naka usap sinula noon. Papa took all my gadgets away and forced me study there."

"You love him?"

"I did. I do love him."

"I think I have my answers." Sabi ko at tumayo na. Agad nmaan niya akong hinawakan sa braso at pinaupo ulit.

"You were a rebound." Sabi niya bago binitawan ang braso ko at naunang umalis.

Naka upo lang ako doon habang tulala.

I was a rebound. He only used me to forget her. And now that she's back, I'm just no one.

I came back to my senses at lumabas na ng restaurant. I drive going nowhere. Hindi ko alam kung saan ko ibubuhos tong galit ko.

Napagpad ako sa lugar na kung saan wala ng mga bahay at mga nagtataasang damo nalang ang meron and agad akong kinabahan ng may makitang kotse na nakasunod sa akin. I panicked and don't know what to do. Gusto kong mag U turn pero nakaharang siya sa dadaanan ko.

I got my phone and called someone na kung sino man yung una kong mapindot.

"Hello! Help me please."

[Kate? What's happening?]

"Blake! Help me! Please! I'm being followed! Help me!" Halos maiyak na ako sa takot ahabng nanginginig.

[Calm down! Where are you?]

"I don't know where am I! Help me please! Sinusundan ako ng pulang sasakyan, help me." Naiiyak kong sabi.

[Look outside your window and look for signage's.]

"I can't find anything!"

Nakakita ako ng pwedeng likuhan at ng paliko na sana ako ay may lumabas doon na isa pang sasakyan.

"There's two cars that's after me. Blake help me please!" I said as I was crying.

[I can't help you unless you turn your gps on.]

I quickly turned my gps on at tumingin tingin sa paligid kung meron bang signage's na pwedeng magturo sakin kung nasaan ako.

[You're heading to SH?] takang tanong ni Blake na nasa kabilang linya.

"I don't know! Just help me please! I'm scared!"

[I'm coming. I'm on a grey car lagpasan mo ako may mga sasakyan na naka sunod sakin those are Kurt, Mike, and Matt. We'll help you.] he said and minutes later ay may nakasalubong akong grey na sasakyan at sa di kalayuan ay mga tatlo pang sasakyan na nakasunod.

I stopped halfway at sinubukang patahanin ang sarili. Tumigil naman ang mga sasakyan nila Matt sa harap ko and I could see Matthew rushing onto me at kaagad na pumasok sa loob ng sasakyan at niyakap ako.

"Are you ok?" Tanong niya habang naka yakap.

"I'm scared." Sabi ko habang pinupunas ang luha pagkatapos ay tumingin sa rear view mirror. Nakita ko naman na sinalubong ni Blak ang sasakyan at lumabas mula doon pagkatapos ay kinuha ang baril nakatago sa likod niya. Then, I saw one more person who came out from the car at naglabas din ng baril.

"Who was that?" Tanong ko naman kay Matt.

"Him." Sagot niya kaya agad akong tumahimik and the first thing I want right now is to get out of here. I don't want to see him. After all of that. After what his fiancée told me. I can't face him right now.

MGBF2: RETRIBUTIONWhere stories live. Discover now