CHAPTER 41

116 6 0
                                    

AC's POV

I woke up from my nap sa hindi malamang dahilan. I just have this feeling that something is off. Lumabas ako ng kwarto at nagtungo sa baba. Nakita ko naman ang mga bote ng alak na nagkalat sa sala patin na rin mga sigarilyo na naubos na.

Where's Ren? Di kaya lumabas siya? Saan naman siya pupunta?

Pinulot ko lang ang mga nagkalat na bote pati na nga mga sigarilyo at ibinasura ito. Then...my eyes went outside where the pool is at. My heart started pounding as I ran outside as I saw a man in the water.

I quickly jump in at iniahon siya. Even if I can't swim I didn't hesitate to jump in kahit na alam kong pwede din akong malunod.

Nang maiahon ko na siya ay I tried to wake him up but it's not working. I tried pumping his chest but it's not working either. I gave him a CPR them pump his chest.

"Ren wake up!!!" I said as I gave him CPR.

"Ren naman! Hindi magandang biro to! Wake up! Please!!" my heart is still pounding and tears started to fall from my eyes down to my cheeks.

"Ren! Ano ba! Wake up! Ren!!! I love you please wake up!!" tuloy tuloy ko lang siyang binibigyan ng CPR and pumping his chest. Then finally I heard him cough. Napayakap nalang ako sa kanya ng dumilat siya. That's when I started crying really hard. I thought I'm really gonna lose him.

"I'll go get you a towel." sabi ko at kumalas sa pagkakayakap sa kanya at tumayo.

"It's ok. I'm ok don't worry." sabi niya at hinawakan ang kamay ko.

"I'll call a doctor para matignan ka." sabi ko at tinanggal ang pagkakahawak niya sa kamay ko.

Nagpunta lang ako sa kwarto at kumuha ng towel and also got my phone and call a doctor.

Nang makababa ako ay naka upo lang siya sa chaise lounge. Agad naman akong kumuha ng tubig at lumapit sa kanya.

"Here's your towel, and a water." sabi ko at iniabot ang mga ito sa kanya.

"I don't need the towel you can use it." sabi niya at kinuha ang baso ng tubig.

"What happened?" tanong ko at naupo sa kabilang chaise lounge.

"I got drunk. And pass out." sabi niya pagkatapos uminom ng tubig.

"Why are you drinking? Hindi ka pa nagtatanghalian hapon na."

"I've waited for you."

"Pero bakit ka nga naglasing? Anong problema? May nangyari ba kay Nica? Sa bata? What happen?" sunod sunod kong tanong sa kanya.

"You know AC you should've told me your dating someone bago pa ako manalo sa race. Sana hindi na kita pinilit pa na tumira dito." sabi niya at tumayo. Agad ko namang hinawakan ang kamay niya para pigilan siyang umalis.

"So yan ang dahilan kung bakit ka naglalasing? Stupid!" sabi ko kaya agad niya akong nilingon.

"It's a big deal for me. You dating someone? Mahal kita AC! I love you! Hindi mo ba naiintindihan yon?" inis niyang sabi.

"Stupid! I'm not dating someone! Yan ang epekto ng paglalasing mo kung ano anong naiisip mo!" sabi ko at naglakad palayo sa kanya.

"So who are you saying I love you to?" narinig niya yon? Is that it? But I'm not gonna say that it's him who I said I love you with.

"Stupid. Forget about that. At isaksak mo sa isip mo na I'm not dating anyone. Understand?" sabi ko at umakyat na sa taas para maligo ulit at magbihis. Lalabas na sana ako ng kwarto ng pumasok si Ren.

"What are you doing here?" tanong ko sa kanya.

"Fix yourself we're going on an early dinner." dinner? Did he just say early dinner?

"Who are you meeting with?" malay mo kung may imemeet lang siya.

"I'm not meeting someone. I just want to take you on a date. Fix yourself we're leaving after 30 minutes. I've already reserved a table for us so you can't say no." sabi niya at umalis na.

This day is just too much. First he almost died due by drowing and he's acting like it never happen. What kind of devil is he?

But anyways nevermind. I wore a bodycon fit deep V neckline, a low, scoop-cut back, and spaghetti straps. Wine colored mini dress and I just put my hair down, a light makeup and some heels to match the dress.

Pagkatapos kong magpabago ay bumaba na ako nakita ko naman si Ren sa may sala na naka upo at mukhang may kausap sa telepono.

"Oo doon. If I didn't see one of you there I'll surely kick your asses of." rinig kong sabi niya. Lumapit lang ako sa kanya at tumayo sa likoran niya waiting for him to face me.

"Woah!!! What the hell are you wearing?" gulat niyang tanong ng humarap sakin.

"A dress?"

"AC change please!!!"

"Why? Ang ganda kaya."

"You really wanna wear that?"

"Yup! And you can't do anything about it."

"Let me tell you this. If I kill someone because of that dress don't even bother blaming me. Understood?" sabi niya at hinila na ako palabas ng bahay at nagpunta sa sasakyan niya.

I don't even know where are we going I just hop in the car hoping nothing bad will happen.

Nang makarating kami ay pinagbuksan niya ako ng pinto at naglakad na kami papasok sa restaurant agad naman kaming sinalubong ng isa sa mga staff doon.

"Mr. Morris this way to your table." sabi ng babae kaya sumunod nalang kami at dinala niya kami sa mejo gilid ng restaurant.

Moments went by and we are now eating until a waiter came at may ibinigay na pagkain.

"Ma'am, Sir may nagpapabigay po sa inyo." sabi niya at inilapag ang pagkain. Agad namang napatingin si Ren sa akin at tumayo.

"Don't eat that unless you want to go home swollen." sabi niya at naglakad kasama ang waiter.

That's weird, who would give us a shrimp dish? Like who the hell would order this. I know it's not Ren dahil alam naman niya na allergic ako sa shrimps. It's just weird and where did Ren go?

MGBF2: RETRIBUTIONWhere stories live. Discover now