MGBF2: RETRIBUTION

CHAPTER 37

AC's POV

Naghihintay lang ako dito sa loob ng sasakyan and not long enough ay lumabas na siya dala lahat ng mga binili namin.

Those muscles... Well can't really see bacause he's on a hoodie but he's carrying so much.

Naghintay lang ako sa loob habang siya ay nilalagay sa likod ng sasakyan yung mga dala niya. Nang makapasok siya ay agad naman akong nagsalita.

"Tagal mo namang makipaglandian don. It's hot in here." sabi ko habang sinusuot ang seatbelt.

"Landian? Where the hell did you get that from?" tanong naman niya habang naka tingin sa akin.

"Just me." sagot ko at tumingin sa labas.

"You're cute when you're jealous." sagot niya at pinaandar na ang sasakyan.

"Walang kaselos selos sa babaeng yon. And there's nothing much in you para magselos ako." sagot ko naman habang nakatingin parin sa labas.

Hindi ba talaga siya magpapatalo? I mean he can flirt whenever and wherever he wants.

"Kaya pala nainlove ka sakin." so he's going there? Ok! Fine!

"Not you. Ren Ethan Morris my bestfriend not some sort of a cheater like you. You're Ren yes, but do I still love you? No of course not. I hate cheaters. They could burn now and I'll watch them turn into ashes." sasagot ka pa?

"I'll watch with you."

"Then maybe I should get a fire proof suit. Cause you're gonna be burning so much. Baka madamay ako." what an asshole he is.

Nanatili nalang siyang tahimik habang nagmamaneho. Tama naman yon, he talk to much. Can't wait for this week to finish. I just want to be alone and cry in the corner in pain.

He's too much to handle. Nakakairita siya. Nakakairita ang presensya niya. And the fact that we're living on the same house is just.........frustrating to the core!

Nandito na kami ngayon sa bahay, inaayos oo pang yung mga pinamili namin kanina. And Ren? He's taking a bath I think.

Hinuhugasan ko lang yung mga dapat hugasan then suddenly I felt arms wrap around my waist.

"Ren ano ba. Lumayo ka nga!" I mean, he's too close. TOO CLOSE!!!

"Just let me hug you. God AC you're being dramatic." sabi niya at mas hinigpitan ang pagkakayakap sa akin mula sa likoran ko.

"Ren, please. Bitawan mo na ko." sabi ko at huminga ng malalim.

"Does that have a double meaning?" tanong niya at tinanggal ang pagkakayakap sa akin at sumandal sa counter. "Hindi kita kayang bitawan. Dahil kahit ipagtulakan mo pa ako palayo sayo, babalik at babalik ako sayo. Alam ko sa sarili ko na sayo parin ako babagsak kahit anong gawin ko." sabi niya at nararamdaman ko ang pagtitig niya sakin na nakakailang.

"Tigilan mo na yang mga kalokohan mo. After all magkaka anak ka na. You should take good care of Veronica and your baby." sabi ko habang hinuhugasan ang mga binili naming prutas kanina.

"AC pwede bang isantabi mo muna yan sa ngayon. Think this way, isipin mo nalang na walang nangyari. That everything is working fine. And this is just a nightmare. Mahal kita at yon ang hindi mo mababago, kahit pa anong isipin mo mahal kita at wala ng iba." sabi niya habang naksandal parin sa counter.

"Si Nica dapat ang mahal mo, pati yung magiging anak niyo. Not me. I'm fine with it. Let's just accept the fact that you'll gonna have a family." sabi ko habang inilalagay sa ref yung mga nahugasan na.

"Pero akin ka muna ngayon. You're my wife for a week. Think of me as your husband, and forget about your suitors for a week. Akin ka ng isang buong linggo at wala kang magagawa. Dahil sabi ko nga kahit ipagtulakan mo pa ako palayo, hindi kita bibitawan." rinig kong sabi niya at umalis na.

When will he learn to accept things? Bakit naiipit parin ako dito kahit na wala naman akong ginagawa. It's their shit and yet here I am. Para akong presong nakakulong sa piling niya. I really wanna get out of this nonsense bullshit.

Nang matapos ako ay nagpunta na ako sa guest room para magpahinga and to hopefully have a nice bath on the bathtub.

I fill the tub with water then put a bathbomb and soap. I undress and sat on the tub. This is the most relaxing bath I have taken since I got back from London.

I'm peacefully enjoying my bath when the door burst open revealing a devil on his towel and wet hair.

"What the hell are you doing here!?" tanong ko at tinakpan ang katawan ko na hindi nakalublub sa tubig.

"I ran out of soap." sabi niya habang nakatayo parin sa may pintuan.

"So? Get it and get out!" sabi ko at inilublub ang katawan sa tubig at ang ulo ko lang ang nakikita. Gladly there's so much bubbles in the bath. Dahil kung hindi.....

"Well I'm thinking to join you in there." sabi niya at lumapit sa akin at tinanggal ang towel na nakatakip sa ibabang parte ng katawan niya.

WTF!!! IT'S ALIVE!!!

"You can take it, aalis nalang ako." tumayo na ako at inabot ang towel. He harshly push me against the wall holding my neck.

"Nasasakal ako Ren!" sabi ko sa pagitan ng pag ubo dahil sa pagkakasakal niya sakin.

"Why do you have to be so disobedient and hard headed? If you still can't understand Montenegro, you're mine." sabi niya at binitawan ang pagkakasakal sa akin.

I need to think a way para mas mapadali ang lahat. At para na din hindi ako masyadong mahirapan sa kanya.

"Don't worry, hindi kita tatakasan. Now can you please let me go? I need to change and prepare some lunch for me." sabi ko at nilagpasan na siya. Kung gusto kong mapadali ang lahat kaylangan ko siyang pakisamahan at para mapakisamahan ko siya iiwasan ko ang pagtataray sa kanya.

We all know what he can do. I just wish Blake is here para matulungan ako kung anong dapat at hindi dapat gawin while I'm with this devil.

It will be worth it. Kate it will be worth it. Just believe that everything will go smoothly and walang problemang mangyayari. What could go wrong in a week?

Simula palang ito ng madugong linggo para sa akin kaylangan kong maging matatag dahil kung hindi ay baka bumigay ako sa kanya ng wala sa oras. Yon ang pinakahuling gusto kong mangayari sa ngayon at wala akong planong bumigay at lumambot para sa kanya ngayon. Ngayon pa na nasimulan ko na ang araw ko kasama siya? No I don't think so.