MGBF2: RETRIBUTION

CHAPTER 5

AC's POV

We're walking towards the elevator at hinintay na bumukas ito. Nang bumukas ang elevator ay may isang babae maybe on her mid 40-50 I don't know. Pumasok kaming magkasama ni Matt and the lady keeps looking at us.

Anong meron? What's wrong?

"Magkasintahan ba kayo?" bigla niyang tanong kaya nagkatinginan kami ni Matt bago tumingin sa kanya.

"Hindi po magkaibigan lang po kami." sagot ko and she just stare at me.

"Pwede ko bang makita ang palad mo?" ang weird naman nito. Wala na akong ibang nagawa kundi ang ilahad ang kamay ko sa kanya.

"Hija, nakikita ko sayo na may dadating na pagsubok. Pagsubok na magpapatibay sayo. Ngunit ija mag iingat ka sa mga tao sa paligid mo marami sa kanila ang may inililihim sayo. Ngunit nakikita ko na may isang tao na mananatili sa tabi mo." sabi niya habang tinitignan ang palad ko bago ito binitawan.

"Hijo, maaari ko bang makita ang palad mo?" tanong niya kay Matt, tumingin muna sa akin si Matt bago niya inilahad ang kamay sa babae.

"Hijo, nakikita ko na nag aalinlangan ka ngayon. Nakikita ko na may isang babae ang bumabagabag sayo dahil may alam ka at nag aalilangan ka kung sasabihin mo ito sa kanya. Hijo ang maipapayo ko sayo magdahan dahan ka muna dahil kung ano man ang bumabagabag sayo ngayon tadhana ang maghahatid sa kanya." napatingin naman si Matt sa akin. Bakit ang weird ng babae? Anong sinasabi niya.

Baka isa lang siya sa mga nanloloko na kayang manghula kagaya doon sa mga kalye.

"Salamat po pero kaylangan na po naming lumabas." sabi ni Matt nang makarating kami sa 4th floor.

Lumabas na kami pareho at nagtungo sa mga rooms namin.

"Ang weird niya no?" tanong ko habang naglalakad kami.

"Kind of. Naniniwala ka ba sa kanya?"

"Hindi. Nasa tao naman talaga yon eh. Hula lang niya yon and who knows if she's just messing with us." sagot ko. "Ikaw naniniwala ka ba sa kanya?" tanong ko ulit.

"Hindi ko alam. Malay ko ba kung totoo yung mga sinasabi niya." he answered without any hesitation.

Hinatid niya ako hanggang sa may pintuan ng room namin. Dahil sa tabi lang naman kami ng room niya.

"I'll be fine here sige na pumunta ka na room mo." sabi ko ng makarating. Kami sa pintuan ng room namin.

"Pumasok ka na kaya." sagot nanan niya.

"Oo na sige na." sabi ko at binuksan ang pinto nang papasok na ako ay bigla siyang nagsalita.

"Kate!" tawag niya sa akin.

"What?"

"Goodnight."

"Oo na goodnight sige pumunta ka na don." sagot ko at pumasok na.

Nang makapasok na ako ay wala si Ren sa higaan. Where is he? Akala ko ba natutulog na siya? Hinanap ko siya sa banyo pero wala siya.

Nagtungo ako sa balcony and he's right here.

"Diba sinabi ko na sayo ako na ang bahala. Maysado kang nagmamadali. Ganyan ka na ba kakati hindi mo nalang hinta-"

"Sino yan?" tanong ko sa kanya. I don't know nakakaramdam lang ako ng mali.

"Blake." sagot niya at pinatay ang tawag. At pumasok na sa loob.

Why is he acting weird? Or maybe that's just me.

"Akala ko ba natutulog ka na? Why are you still awake?" tanong ko at sinundan siya.

"Nagising ako sa tawag ni Blake." sagot niya at nahiga na.

Hindi na ako nagtanong pa at nagtungo sa banyo para magbihis. Nang natapos na ako ay nahiga lang ako sa tabi niya leaving a gap between us.

"Hey." tawag niya sakin pero nanatili lang akong tahimik at nakapikit.

"Christlie." para akong sinaksak sa puso dahil sa narinig ko. He never call me by my first name alone. And that feel strange to me. Parang nasasaktan ako.

"Goodnight." he said without any kiss or hug. Parang ako maluluha dahil doon he always kiss or hug me before going to sleep. Anong nangyayari? Or maybe pagod lang ako? And I'm just overthinking again.

I fell asleep ng hindi ko namamalayan. Feeling strange and hurt. Natulog ako ng hindi siya kinakausap or nililingon manlang.

I'm used to being alone nung nandoon ako sa London and ngayon why do I feel lonely?

Tanghali na ng magising ako ang that's just fine kasi mamayang hapon pa naman kami magkikita ng mg investors.

I woke up feeling empty. Lumingon ako sa tabi ko and found no one but a pillow. I felt pain.

Tumayo ako at nagtungo sa banyo expecting him to be there pero wala. Naghilamos nalang ako bago lumabas ulit at tinignan ang phone ko sa side table. I found a note beside it.

Hindi na kita ginising, I know you're tired. Nagkaroon ng emergency sa office and they needed me kaya napaaga ako ng alis.

-Ren

I look at the back of the note looking for something. And didn't find anything. I'm looking for a good morning or maybe the three words but there's nothing in there.

I throw the note on the trash bin at nagpalit ng swimsuit and kumuha din ako ng towel, sunblock and also my phone at bumaba na para maligo sa pool.

Nang makarating ako sa pool ay nakita ko naman si Matt na naka upo sa lounge chair. Hindi ko lang siya pinansin at inilapag na ang mga gamit ko. Naglagay ako ng sunblock at pumunta na sa swimming pool.

Habang nakababad ako sa gilid ay biglang may lumapit na lalaking hindi ko kilala.

"Hi." bati niya sa akin.

Hindi lang ako sumagot at nanatili sa gilid.

"Pwede ba kitang mainvite mamayang gabi sa party doon sa kabila?" pag aaya niya sa akin.

"No, I'm busy." tipid kong sagot.

"Maybe we could hang out? I mean you look sexy." what the hell? Pervert jerk!

"Excuse me, can you leave my girlfriend alone? Try to make a move on her and I'll make sure na pagsisisihan mo ang araw na to." lumingon ako sa likoran ko at nakita ko naman si Matt na nakatayo habang masamang nakatingin sa lalaki. Wala ng ibang nagawa ang lalaki kundi ang lumayo.

"Are you ok?" tanong niya at umupo para harapin ako.

"Yeah I'm ok." sagot ko naman.

"I'm sorry for calling you my girlfriend. Nakita ko kasing binabastos ka ng lalaking yon."

"No it's ok. Thank you." sagot ko at umiwas ng tingin. He's staring at me. And that's awkward para salubungin ko pa yung mga titig niya.

"Nasaan ba kasi yung asawa mo? Bakit hindi ka manlang sinamahan dito. Hindi ba niya alam na maraming pwedeng mambastos sayo dito?" inis niyang sabi. I can feel the frustration in his words.

"He...he went home. May emergency daw kasi sa office at kaylangan siya doon kaya napaaga ang alis niya." sagot ko naman.

"I'll be right there. Kung may mambastos sayo tawagin mo lang ako. I'll be waiting for you para sabay na tayo maglunch baka kung mapano ka pa dito." sabi niya at nagtungo kung nasaan ang mga gamit ko at naupo doon.

Hindi parin talaga siya nagbabago. He's still the Matt na maaasahan and hindi parin nawawala ang pagiging maalaga niya. Hindi ko alam kung anong nangyari sa babaeng yon at hindi sila nagkatuluyan.