MGBF2: RETRIBUTION

CHAPTER 18

AC's POV

I'm getting ready for our dinner. At dahil nga maganda yung damit na bibigay ni Matt ay sinuot ko yon. Why not? Binigay naman sakin, why not wear it? Nakita ko naman ang gold rose na pin. Should I also take it?

Sige na nga maganda naman eh. But I will not wear it.

Kinuha ko ang pin at inilagay ito sa loob ng clutch na dala ko at bumaba na.

Pagkalabas ko ng bahay ay nakita ko naman si Ryle na naghihintay sa tabi ng kotse niya.

"I'm sorry I'm abit late." sabi ko at lumapit sa kanya.

"It's fine don't worry about it. You look gorgeous as always." sabi niya at pinagbukasan ako ng pintuan. Agad naman akong pumasok sa loob ng sasakayan at ganon din ang ginawa niya.

Ilang minuto din ang biyahe papunta dito sa restaurant and we're currently enjoying the food.

"Where do you wanna go after this?" tanong niya habang kumakain kami.

"I don't know. I'll think about it later." sagot ko naman.

Nasa kalagitanaan kami ng pagkain ng biglang bumukas ang pintuan ng restaurant at lahat ng tao including us ay napatingin sa may pintuan.

May pumasok na walong lalaking naka tuxedo at kasunod nila ang isang lalaki. At lumapit papunta sa amin habang ang mga lalaking kasama niya ay nakapalibot sa dadaanan niya.

Nang makalapit siya sa amin ay hinawakan niya ako sa braso at itinayo mula sa pagkakaupo habang ang mga kasamahan niyang lalaki ay pinipigilan si Ryle na makalapit sa akin.

"Ano ba bitawan mo nga ako!" sabi ko at pilit na tinatanggal ang pagkakahawak niya sa braso ko.

"Get her things at ilagay niyo sa loob ng sasakyan." utos niya sa mga kasamahan niyang lalaki.

Ipinasok niya ako sa loob ng isang Bugatti Veyron, as far as I know this is a limited edition car. And worth 3 million in us dollars. They are truly billionaires.

Nang maipasok na niya ako ay pumasok na din siya, lalabas na sana ako ng hilain niya ako pabalik.

"Ano ba kasing kaylangan niyo!?" inis kong tanong.

"You are expected at the event and here you are having a fucking dinner with that guy. Do you want us all to die?" ang gulo gulo nila! Sobrang gumulo ang buhay ko dahil sa kanila!

"Wag niyo akong idamay sa problema ninyo! And die? Really? I do really want you all to disappear! Mga manloloko!" sigaw ko pabalik sa kanya.

"Look Montenegro, biktima din ako dito and just don't fucking messed things up. Hindi namin macontrol si Ethan ngayon. Wag ka ng dumagdag pa!" sabi niya at pinaharurot ang sasakyan.

Kahit kaylan talaga wala akong laban sa mga to. Kahit kaylan guguluhin parin nila ako. At wala akong takas doon. At mas lalong wala akong magagawa.

Who the fuck they think they are? Gods? Well maybe in their looks. But they are still the devils in my life which makes my life more miserable than it is right now. Dahil lang naman yon sa iisang lalaki na sobrang BIG DEAL sa kanila.

"Bakit ba kasi kaylangan na pumunta ako doon? You could just invite Veronica to be there. As if naman na may gagawin ako doon. You guys are just making my life more worst than ever." sabi ko habang nakatingin sa bintana.

"Pagdating natin doon isuot mo yang pin sa damit mo." wait how did he know I have the pin?

"I don't have it." pagsisinungaling ko.