Golden Touch

Hoofdstuk 16

Selene en Cal hadden meteen door wat er aan de hand was. Selene haar glimlach verdween van haar gezicht en maakte plaats voor een ernstige uitdrukking. Cal daarentegen keek eerder somber. Niet zomaar somber, nee die emotie was naar mij gericht. Hij keek me recht in mijn ogen toen die emotie verscheen.

Mijn handen trilden. Als zij hier al zo aangeslagen om leken, hoe moest ik hier dan op reageren? Wat kon er zo erg zijn dat de dappere Selene zich er wat van aantrok?

'Ik zal de rekening vast betalen. Cal en ik zullen buiten op jullie wachten,' zei Selene zacht en haar blik vond de mijne toen ze die woorden uitsprak. 'We willen jullie graag wat ruimte gunnen.' Ze stond op en wenkte Cal met zich mee, die meteen ook opstond. Terwijl hij achter Selene aanliep richting de uitgang, legde hij zijn hand op mijn schouder en gunde hij me een bemoedigend knikje. Ik voelde een zacht kneepje, waarna zijn hand verdween en de twee vertrokken.

Zo lieten ze Dane en mij achter.

Ik haalde diep adem, terwijl ik mijn lege glas ronddraaide die voor me stond. De zenuwen brachten mijn gave naar boven en snel trok ik mijn hand van het glas, voordat het voor eeuwig in goud zou veranderen. Ik legde mijn handen op mijn bovenbenen, bang om nog iets anders aan te raken.

Dane was niet bang, ondanks dat hij altijd merkte wanneer mijn gave naar de oppervlakte verscheen. Tijdens de training was dat enkele keren gebeurd en iedere keer wist hij precies wanneer het gebeurde. Ondanks dat, pakte hij teder mijn handen vast. Hij had zich op zijn stoel naar me omgedraaid en meed nu mijn blik. Hij staarde naar onze handen en ik drukte de angst weg om hem in goud te veranderen. Als hij me vertrouwde, moest ik mezelf ook eens leren vertrouwen.

'Cal heeft een lange tijd in het leger doorgebracht,' begon Dane rustig te vertellen. 'Pas enkele jaren geleden hebben Selene en ik hem kunnen redden van het uitvoeren van de dodenmarkering en sindsdien hoort hij bij ons als familie. Alleen daardoor heeft hij wel wat informatie verzameld.'

Nu pas vonden zijn ogen de mijne. De donkerbruine ogen leken in het schemerige licht nu echt bijna zwart. De droevige blik zorgde ervoor dat hij er niet langer zo gevaarlijk uitzag als de dag dat ik hem had leren kennen. De blik die zijn vijanden te zien kregen. Steeds meer had ik het idee dat ik dichterbij die blik kwam die zijn vrienden te zien kregen.

'Je vader leeft nog Nova.'

Mijn wereld stortte in voordat de woorden echt de tijd hadden om binnen te komen. Meteen voelde ik me licht worden in mijn hoofd en dwong ik mezelf om tegen de rugleuning te leunen, bang dat ik anders ieder moment op de grond kon liggen. Mijn handen begonnen nog harder te trillen en als reactie pakte Dane me iets steviger vast.

'Dat kan niet,' stamelde ik en ik schudde hevig mijn hoofd. 'Als hij nog leefde, dan had hij een manier gevonden om naar ons toe te komen. Dan was hij naar mijn moeder gegaan de dag dat ze ontsnapt waren en dan had hij haar niet uren op zich laten wachten.'

'Hij leeft nog en hij is momenteel nog altijd generaal voor de koning. Hij traint het leger en maakt alle plannen, maar hij komt nooit buiten de muren van het kasteel. Cal heeft redenen om te geloven dat hij die positie nog altijd inneemt om jou en je moeder te beschermen.' Dane zijn woorden kwamen als een waterval over me heen.

'Hij werkt nog altijd voor de man die goudstuurders tot de dood laat werken?' stamelde ik zacht. Mijn ogen prikten en voor ik het wist rolde de eerste warme tranen al over mijn wangen. 'Hoe kan je zo laf zijn?'

Mijn eigen vader. Hij wist hoe erg mijn moeder had geleden en hij wist hoe erg andere goudstuurders leden onder de harde hand van de koning. Vito Dicorus, de man die aansprakelijk was voor alle slechte dingen in dit land. Niemand wist precies wat er met zijn vrouw was gebeurd, maar zijn dochter was zijn rechterhand. Ondanks dat ik hoop wilde koesteren voor de toekomst, kon dat niet veel goeds beloven. Zij, Auria Dicorus, zou na zijn dood de troon overnemen. Dat ze zo dicht bij haar vader stond, vertelde me al genoeg over haar karakter.