Kawałek Serca/ Min Yoongi ✔️

Rozdział 19. Przepraszam Cię

Wiedziałam że przez te kilka dni nie było łatwo, przypominałam sobie niektóre rzeczy od nowa... Próbowałam jak najbardziej poznać wroga co jest podstawą.
Wiedziałam także że ten dzień zadecyduje o tym czy wrócę do normalnego życia...

-Yoona, ruszamy, już czas- oznajmił Xiao. - dobrze się czujesz? - zapytał.

-Tak, jest dobrze... Ruszamy- odpowiedziałam biorąc broń z stołu i kierując się od razu do auta..

***

-Pamiętajcie, wchodzimy, załatwiamy JungSoo i jego bandę oraz wracamy na bazę... Żadnych opóźnień- powiedział Hyungwon.
Wysiedliśmy z auta kierując się szybkim krokiem w stronę starego, zniszczonego doszczętnie budynku na przedmieściach.

-Yoona idź na górę, reszta za mną- oznajmił Suho.

Weszłam na górę schodami ciągle mając broń w gotowości w razie ataku na moją osobę.
Byłam świadoma się mogę zginąć, mimo tego że mam doświadczenie.
Załadowałam broń słysząc kroki w jednym z pomieszczeń po lewej.
Kopnęłam stare, drewniane drzwi nogą powodując wielki huk, a drzwi runęły na podłogę.

-Kochana dlaczego tak głośno? - zapytał rozbawiony JungSoo. -  stęskniłem się .

-A ja wręcz przeciwnie Soo. Powiedz mi teraz czego ty ode mnie chcesz? Mało ci co było kiedyś? - zapytałam kierując na niego broń.

-A wiesz... Mało mi, zostawiłaś mnie w płonącym budynku... Jak myślisz skąd to mam? - mówiąc to, odsłonił kawałek koszulki pokazując obojczyk na którym spoczywała nie mała blizna. - Tak... Dobrze myślisz kochanie...

-Nie nazywaj mnie tak, między nami nic już nie ma - oznajmiam wściekła.

-Mylisz się... Jeszcze wrócisz do mnie... I to jeszcze dzisiaj skarbie..- powiedział uśmiechając się głupkowato. I w tym momencie do pomieszczenia wszedł mężczyzna szarpiąc za sobą ciało innego mężczyzny.
Facet ciągnął za sobą Sugę, ledwo co oddychającego.

-Teraz ładnie wrócisz do mnie a ja go nie zabije... - mówiąc to wycelował w Sugę nawet na niego nie patrząc.

-Ani się waż ty podły draniu! - krzyknęłam.

- Yoona... - szepnął chłopak a mój wzroku od razu skierował się na rapera. Jego twarz nie była już taka jaką ostatnio widziałam, teraz była posiniaczona z zadrapaniami i ranami z których sączyła się krew.

-Daj nam piętnaście minut... Błagam... - powiedziałam błagalnie do JungSoo.

-10 i ani minuty dłużej, i lepiej żebyś nic nie kombinowała bo inaczej oberwie. - wyszedł.

-Yoongi... Ja cie tak bardzo przepraszam... Ja nie chciałam was zostawiać... Ja-

-Nic się nie stało kochanie - za kaszlał.- ale dlaczego nie powiedziałaś że masz problem? Po mógłbym ci... - powiedział.

-Bałam się strasznie... Że mnie zostawisz... - oznajmiam, a po moich policzkach zaczynają spływać gorzkie łzy.

-Nigdy bym cię nie zostawił... Nawet z takiego powodu- mówiąc to starł dłonią moje łzy.

-Nie pozwolę na to... Nie pozwolę na to aby cię skrzywdzili- powiedziałam.

-Nie rób tego Yoona... - wyszeptał błagalnie.

-Nie pozwolę abyś cierpiał...- mówiąc to złączyłam nasze usta w delikatnym pełnym miłości i smutku, tęsknoty jak i troski pocałunku.. - przepraszam cię...

-Witajcie gołąbeczki! Ale wasz czas minął... Czekam na twoją decyzję.. - oznajmił JungSoo wchodząc.

-Ja... Idę z tobą... - wymamrotałam.

-Yoona... Nie- wyhrypiał Suga.

-Dobra decyzja- oznajmił JungSoo.

-Ale mam warunek- przerwałam mu.

-Jaki? Byle żeby wykonalny- powiedział.

-Zostaw Sugę i wszystkich w spokoju... A weź tylko mnie - powiedziałam patrząc na niego.

-Niech ci będzie- westchnął. - wyprowadzić go... Nie jest mi już potrzebny- powiedział do swoich ludzi, którzy zabrali yoongiego... A ja tylko wyszeptałam do niego dwa słowa,

-Kocham cię... - z moich jak i jego oczu dało się wyczytać miłość przepełnioną bólem, i poczuciem winy...

Mojej winy... Którą miałam zamiar naprawić...

***