Saved By The Alpha (COMPLETED)

CHAPTER 14: W-What Is That?

LAMIA'S POV

Masaya akong nag lalakad ngayon sa hallway at dinadama ang masarap ng ihip ng hangin. Dahil maaga ako hinatid ni Papa ngayon dito sa school, mag isa lang akong nag lalakad ngayon sa campus.

I mean-- may mga estudyante naman pero kaunti pa lamang ang dumarating.

Nang makarating na ako sa classroom ay ka agad ko itong binuksan. Mabuti na lang talaga at hindi 'to nilo-lock kaya kung sino man ang unang dumarating dito ay hindi na kailangan ng susi para mabuksan dahil wala namang lock ang bawat classrooms dito. Weird.

I entered the classroom at inilagay 'yung bag ko sa aking upuan. After that, I chose to stand up and face the window after putting my bag on my chair at tinignan ang nasa labas ng bintana, tinignan ko ang mga estudyanteng masayang nag lalakad sa labas at mula sa kalayuan ay kitang-kita ang mga malalaking punuan mula rito.

Kinuha ko naman ang aking cellphone sa aking kanang bulsa at tinignan kung anong oras na ba ngayon.

6:32 AM.

I'm too early pala.

Sobrang aga ko naman nakarating dito sa school. Hindi ko nga rin alam kung bakit maaga ako hinatid ni Papa ngayon, dahil siguro sa sinabi niya sa akin kanina na may pupuntahan siya ngayon, mga seven forty daw.

Pansin ko ring masiyado nang busy si, Papa. Pero hindi kona alam kung ano ang ginagawa niya sa tuwing wala ako sa bahay.

There's something wrong with him too.

Pero bahala na.

Hindi nga dapat ako nangengealam sa buhay ni, Papa.

Sa privacy niya na rin iyon.

Habang nakatitig ako sa labas ng bintana ay napaigtad naman ako dahil may naramdaman akong parang may dumaan sa aking likuran.

I turned around to check it.

Wala pang tao.

Nagiging nerbyosa na naman ako, baka may estudyante lang na dumaan at pumasok sa kabilang room. I face the window again but this time, I felt that someone is coming. Papunta ito sa akin. Kaya kinakabahan akong lumingon ka agad sa aking likuran.

Sa aking pag lingon ay bumungad sa akin ang isang babae.

Ang babaeng nakatapat ko sa bahay...

Siya 'yung babaeng nakatapat ko sa may sala! I recognized her!

Babaeng maitim... Mapupulang mata... Mahabang buhok... May mga parang usok rin sa kaniyang gilid na kulay itim...

"Your blood..."

Napatulala naman ako at hindi makagalaw sa aking puwesto.

"Give me your blood..." She murmured. Humakbang naman siya nang pa dahan-dahan papunta sa akin.

Habol hininga naman akong nakatitig sa kaniya at halos hindi na ako makagalaw, at wala na rin akong maaatrasan pa.

"W-Who a-are y-you..." Nauutal at nanginginig kong ganong sa kaniya, "A-Ano ba a-ang kailangan m-mo s-sa a-akin..."

Ngumisi naman siya at lumapit sa akin upang ako ay sakalin ng mahigpit na halos wala na akong ikakalabas hininga. "W-Who a-re y-y-ou..." Pilit kong sinasabi sa kaniya but she only smiled at me.

I suddenly closed my eyes...

"Hey, Lamia! Hey!"

"Why are you shouting? Are you okay?" Pukaw ni Ehnna sa akin.