အပိုင်း(၆၀)

484 37 0
                                    

အပိုင်း(၆၀) ဖက်ထုပ်ပြုလုပ်ခြင်း

သူတို့စကားပြောနေသည့်အချိန်တွင် စားသောက်ဆိုင်သို့ နောက်ထပ် ဧည့်သည် နှစ်သုတ်ရောက်လာသည်။ ပထမတစ်သုတ်မှာ အမျိုးသား ၂ ယောက်ဖြစ်သည်။ သူတို့သည် အခန်းထဲသို့ဝင်လာပြီး သူတို့အား ထူးထူးဆန်းဆန်းကြည့်လိုက်သည်။ မြင်မားလှသည့် အဖွဲ့ဝင်ကြေးကို တွေ့လိုက်ရသောအခါ သူတို့နှလုံးသားထဲမှ ရှော့ရသွားသည်။ ဒုတိယအသုတ်မှာ အသက် ၃၀ ဝန်းကျင် အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ သူမ၏အမူအရာမှာ အလွန်တည်ငြိမ်နေသည်။ အခန်းထဲသို့ထင်လာပြီးနောက် သူမသည် ထောင့်နေရာရှိစားပွဲတွင် ထိုင်လိုက်ကာ သူမ၏ဖုန်းကိုထုတ်၍ ကြည့်နေလိုက်သည်။

သူတို့ရောက်လာပြီး ၂ မိနစ်မပြည့်ခင်တွင်ပင် လျန်မုန့်ချီနှင့် အခြားနှစ်ယောက်သည် အချိန်ဇယားအတိုင်း ရောက်ရှိလာကြသည်။

"အာ! ဒီမှာ နေရာမရှိတော့ဘူး"

ဆိုင်ထဲသို့ဝင်လာရင်း လျန်မုန့်ချီသည် နေရာမရှိတော့သည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ထို့ကြောင့် ကျန်းဟန်ကို ကြည့်ကာ မေးလိုက်သည်။

"သူဌေး နေရာမလွတ်တော့ဘူး။ ကျွန်မတို့ ဘာလုပ်ရမလဲ။ ဒါမဟုတ်..."

လျန်မုန့်ချီသည် ကျွန်မတို့ ထမင်းစားစားပွဲကြီးမှာ ထိုင်ပြီး စားလို့မရဘူးလား ဟု ပြောလိုက်ချင်သည်။

သို့သော် သူမ၏စကား မဆုံးသေးမီပင် ကျန်းဟန်သည် ပြန်ဖြေပြီးသွားပြီဖြစ်သည်။

"စောင့်လိုက်"

"အမ်"

လျန်မုန့်ချီ၏အမူအရာမှာ အေးခဲသွားသည်။

"ဟင်း...ဒါဆိုလည်း နည်းနည်းစောင့်လိုက်တာပေါ့။ နောက်တစ်ခါ နည်းနည်း စောစောလာရမယ်"

ယူချင်းချင်းသည် သက်ပြင်းချရင်း ခေါင်းခါလိုက်သည်။

"ငါသွားပြီး ဆွေးနွေးလိုက်မယ်"

လျန်မုန့်ချီသည် မျက်လုံးလှန်ကြည့်လိုက်ရင်း တစ်စုံတစ်ရာပြောကာ မီးဖိုချောင်ထဲတွင် အလုပ်ရှုပ်နေသည့် ကျန်းဟန်၏ဆီသို့လျှောက်သွားသည်။

အင်မော်တယ်ဖေဖေ (စာစဉ် ၁ မှ ၁၃ အထိ)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang