အင်မော်တယ်ဖေဖေ (စာစဉ် ၁ မှ ၁၃ အထိ)

အပိုင်း(၈၀)

အပိုင်း(၈၀)

အထဲတွင် ဘာပါလာသည်ကို မသိသော်လည်း မုန့်မုန့်သည် အလွန်ပျော်ရွှင်နေပြီး ဇီယန်၏မျက်နှာကို အကြိမ်အနည်းငယ် အဆက်မပြတ်နမ်းလိုက်သည်။

အခြားသူများ၏လက်ဆောင်များနှင့် ယှဉ်လျှင် မုန့်မုန့်သည် မိသားစု၏လက်ဆောင်ကို ပို၍နှစ်သက်ပေသည်။ ထိုအချိန်တွင် မင်းသမီးလေးမှာ အလွန်ပျော်ရွှင်စွာပြုံးနေပြီး သူမလေး၏ချယ်ရီနှုတ်ခမ်းလေးများပင် မပိတ်နိုင်လောက်အောင်ဖြစ်နေသည်။

"အထဲမှာဘာပါလဲ ယူပြီး ဖွင့်ကြည့်လေ"
ဇီယန် ပြုံးကာ ပြောလိုက်သည်။

မုန့်မုန့်လေး အလွန်ပျော်ရွှင်နေသည်ကိုကြည့်၍ ဇီယန်၏နှလုံးသားထဲတွင် အင်မတန်စိတ်ကျေနပ်ကြည်နူးနေမိသည်။

"မေမေ သမီးကိုဖွင့်ပေးပါ...ခစ်ခစ်"
မုန့်မုန့်သည် ရယ်မောကာ ပြောသည်။

"လာထား မေမေနို့ အတူတူဖွင့်ကြမယ်။ ဒီဖဲကြိုးလေးကိုတွေ့လား? မေမေတို့ တစ်ယောက်တစ်ခုစီ ဆွဲကြမယ်။ သမီးက ဒါကို ဆွဲ...မေမေက ဒါကို ဆွဲမယ်။ လာ တစ် နှစ် သုံး ဖွင့်မယ်!"

ဇီယန်နှင့် မုန့်မုန့်သည် ဖဲကြိုး၏တစ်ဖက်စီကို ကိုင်ထားကြပြီး ညင်သာစွာဆွဲလိုက်ကြသည်။ ရောင်စုံဖဲကြိုးလေးမှ ပြေကျသွားသည်။

ထိုအချိန်တွင် မုန့်မုန့်သည် မေမေစကားပြောသည်ကိုပင် မစောင့်တော့ဘဲ သူမ၏လက်ကလေးဖြင့် သေတ္တာပုံးလေးကို တန်း၍ဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။

"အာ?"

မုန့်မုန့်သည် အထဲတွင် ၁၀လက်မ လက်တော့ပ်ကဲ့သို့သော အနက်ရောင်သေတ္တာဘူးလေးကိုတွေ့လိုက်ပြီး အနည်းငယ်စိတ်ရှုပ်ထွေးသွားသည်။ သူမ၏မျက်လုံးလေးများကို ပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ်လုပ်ရင်း ဇီယန်ကို မေးလိုက်သည်။
"မေမေ ဒါကဘာလဲဟင်?"

"မေမေ သမီးကို ဖွင့်ပြမယ်"
ဇီယန် ရယ်မောလိုက်ပြီး ရောင်စုံစုတ်တံဘူးလေးကို ထုတ်ယူလိုက်သည်။ ၎င်းကိုဖွင့်လိုက်ပြီးနောက်တွင် မုန့်မုန့်သည် အလွန်များပြားသော ရောင်စုံစုတ်တံများကို တွေ့လိုက်ရပြီး သူမလေး၏မျက်လုံးများ တောက်ပသွားသည်။