အင်မော်တယ်ဖေဖေ (စာစဉ် ၁ မှ ၁၃ အထိ)

အပိုင်း(၁၇၃)

အပိုင်း(၁၇၃)မုန့်မုန့်၏သူငယ်ချင်းသစ်

"ဒီလို စားသောက်ဆိုင်သေးသေးလေးလား"

စားသောက်ဆိုင်၏ပတ်ပတ်လည်ကို ဝေ့ဝိုက်ကြည့်ရင်း ဝမ်ကျားဝမ်သည် ရယ်ရခက်ငိုရခက်ဖြစ်သွားသည်။

"ဒီလိုဆိုင်သေးသေးအတွက် မန်ဘာကတ်ဝယ်ဖို့ကို ယွမ် ၃ သန်း သုံးလိုက်တာလား။ ဒါ...အဖေ အဖေအလိမ်မခံရဘူးဆိုတာ သေချာလား"

ဝမ်ကျားဝမ်သည် ငွေ ၃ သန်းကို ဂရုမစိုက်သော်လည်း သူ၏အဖေဖြစ်သူ အလိမ်ခံရမည်ကို စိုးရိမ်မိသည်။

"ပေါက်ကရတွေ" ဝမ်ချမ်းသည် အလွန်မကျေမနပ်ဖြစ်သွားဟန်ဖြင့် "ကောင်းပြီ... ငါတို့ကို လိုက်ပို့ပေးပြီးပြီဆိုတော့ ရပြီ။ မင်းအလုပ်လုပ်စရာရှိတာဆက်လုပ်တော့။ နှစ်နာရီအတွင်း ငါတို့ကို လာကြိုလို့ရတယ်"

"အမ်" ဝမ်ကျားဝမ်မှာ စွံ့အသွား၏။

သူသည် မိသားစုနှင့်အတူ အချိန်ဖြုန်းကာ ညစာအတူတူစားရန် စီစဉ်ထားခဲ့သည်။ သို့သော် စားသောက်ဆိုင်သည် အလွန်သေးငယ်နေ၏။ ယခုတော့ သူ၏အဖေကပါ သူ့အား ထွက်သွားစေချင်နေပြီ။ ဒါက ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲဟ။

စုယွီ၏မျက်နှာတွင်ပင် လန့်၍ တွန့်သွားဟန်ဖြစ်သွား၏။ သူမတို့ အိမ်ထောင်ကျပြီးခါစက ယောက္ခမဖြစ်သူသည် ဝန်ကြီးဌာနတစ်ခု၏ ဒါရိုက်တာဖြစ်ပြီး ဩဇာအာဏာရှိသူဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်က စုယွီ၏နှလုံးသားထဲတွင် ယောက္ခမဖြစ်သူအား အနည်းငယ် ရှိန်နေမိသည်။ သူ့အား လေးစားရိုသေခြင်းဟုဆိုလျှင် သူမ၏စိတ်ထဲကခံစားချက်နှင့် ပို၍လိုက်လျောညီထွေပေလိမ့်မည်။ သို့သော် ဝမ်ချမ်း အငြိမ်းစားယူသွားသည့်အချိန်တွင် တဖြည်းဖြည်းရင်းနီးလာခဲ့၏။ သူ၏အသက်အရွယ်ကြောင့်လည်း ဖြစ်နိုင်သည်။ သူ၏ဒေါသမှာ လျော့နည်းလာပြီး စုယွီအား စိတ်လက်သက်သာဖြစ်စေသည်။ သို့သော် ယခု သူ၏ဒေါသမှာ ပြန်ပေါ်လာသည်။ သူသည် စကားလုံးအနည်းငယ်သာပြောဆိုပြီး ယခု သူ့သားအား ထွက်သွားရန် ပြောနေသည်။ ယောက်ျားသား သွေးဆုံးခြင်းကိုများ ကြုံတွေ့နေရလေသလား။

ဝူလီယင်းသည် သားနှင့်ချွေးမ၏မျက်နှာပေါ်ရှိ အမူအရာများကို မြင်သည့်အခါ ရယ်လိုက်သည်။ သူမသည် ဝမ်ချမ်း၏လက်ကို အသာပုတ်ကာ တိုးညှင်းသည့် လေသံလေးဖြင့် ပြောသည်။