အင်မော်တယ်ဖေဖေ (စာစဉ် ၁ မှ ၁၃ အထိ)

အပိုင်း(၁၅၀)

အပိုင်း(၁၅၀) ပူနွေးလာနေသည့် ဆက်ဆံရေး

ကျောက်ဖုန်းသည် ညစာစားရန် စားသောက်ဆိုင်သို့ ရောက်လာသည်။ ထမင်းစားပြီးနောက်တွင် စားပွဲများအား သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရန် စားသုံးသူများ ပြန်သွားသည်ကို စောင့်မနေတော့ပေ။

သူတစ်ယောက်တည်း ထွက်လာခဲ့ပြီး ထန်ကျန့်၏အိမ်တွင် လူစုကြသည်။ သူမထွက်လာခင်တွင် သူ၏သစ္စာအရှိဆုံးတပည့် အားဟူအားခေါ်ကာ "ငါသွားနေတုန်း စားသောက်ဆိုင်ကို နည်းနည်းလောက် ဂရုစိုက်ပေးထား။ တစ်ခုခုဖြစ်ရင် မင်းလှုပ်ရှားလိုက်" ဟု မှာကြားခဲ့သည်။

ထိုစကားများက ကျောက်ဖုန်း၏ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ပြသနေသည်။ ဤကိစ္စတွင် သူသည် ထန်ကျန့်ကို ဖြုတ်ချချင်နေခဲ့သည်။ ယခု သူသည် မည်သည့်အရှုပ်အထွေးကိုမျှ မလိုချင်ခဲ့တော့ပေ။ တစ်ခုခုလုပ်ရမည့် အချိန်ရောက်ပြီဟု သူယူဆသည်။

ည ၁၀ နာရီတွင် ကျောက်ဖုန်း၊ နင်ရွှမ်၊ ဇီလုံနှင့် လန်ဖုန်းတို့သည် လက်အောက်ငယ်သား ၂၀ ကျော်နှင့်အတူ အလတ်စား အပျော်စီးသင်္ဘောပေါ်သို့ တက်ခဲ့ကြသည်။ လန်ဖုန်းမှ လွဲ၍ ကျန်သည့်လူများအားလုံး လုံခြုံရေးစစ်ဆေးမှုများကို ဖြတ်ကျော်ရပြီး လှေပေါ်မတက်ခင်တွင် သူတို့၏ဖုန်းများနှင့် ဆက်သွယ်ရေးကိရိယာများကို လွှဲပြောင်းပေးအပ်ခဲ့ရသည်။

လေးယောက်သား အခန်းတစ်ခုတည်းတွင် ထိုင်နေကြသည်။ ကျောက်ဖုန်းသည် အေးဆေးသည့်အမူအရာရှိပြီး၊ နင်ရွှမ်သည် တစ်စုံတစ်ရာကို တွေးတောနေဟန် ခေါင်းငုံလျက်ရှိကာ ဇီလုံသည်တော့ နှုတ်ခမ်းထောင့်တွင် အတွေးနက်နေသည့်အပြုံးတစ်ခု ဆင်မြန်းထားသည်။ အမှန်ပင် သူတို့သည် တစ်ခါတစ်ရံတွင် အဖွဲ့ခေါင်းဆောင်ဟု ဆိုရမည့် လန်ဖုန်းအား ကြည့်မိကြပေမည်။

လန်ဖုန်းသည် အနက်ရောင် အမဲလိုက်ဦးထုပ်ကို ဆောင်းထားပြီး ကုတ်အင်္ကျီကို ဝတ်ဆင်ထားသည်။ ဦးထုပ်၏အစွန်းတစ်ဖက်ကို ရှေ့ငိုက်ထားပြီး မျက်လုံးများကို မမြင်နိုင်အောင် ကာထားသည်။ သူ၏အဝတ်အစားနှင့် ဦးထုပ်က သူ့အား အနည်းငယ် စိတ်ဓာတ်ကျနေသည့်ပုံ ပေါက်သွားစေသည်။