2am when Ken arrived at his apartment, he opened the door with the code and finally went inside. He almost fell down due to drunkenness.
Naglakad sya papuntan sa sofa pagtapos nya tanggalin ang kanyang sapatos, huminga sya ng malalim at sinandal ang ulo sa sofa.
Pagtapos nila mag-usap ni Ksenia kanina ay dinala sya ng kanyang sarili sa isang bar, hindi nya din alam kung paano sya nakarating doon ng hindi iniisip ang pagpunta doon, basta nabalitaan nya nalang ang sarili nyang umiinom ng ilang boteng alak. Hindi nya 'rin alam kung paano sya nakauwi ng ligtas kahit na sobra syang lasing.
Tinanggal nya ang kanyang necktie, dahil sa init na naramdaman.
Madilim ang buong lugar at tanging ang bintana lang ang nagbibigay liwanag sa loob ng kanyang bahay, ipinikit ni Ken ang kanyang mga mata. Gusto nya ng makatulog ngunit pumapasok pa 'rin sa isip nya ang mga sinabi ni Ksenia noong nasa bahay sila ng kanyang mga magulang.
Nagawa din nyang umalis sa hapag kainan na sa tingin nya ay ikinagalit ng kanyang ama.
Biglang pumasok sa isip nya si Josh kaya napadilat at onti onti nyang dinilat ang kanyang mga mata.
Tumayo sya mula sa pagkakaupo at naglakad paakyat ng hagdan kahit na nahihirapan syang mag lakad.
Naglakad sya hanggang sa malagpasan nya ang kanyang kwarto at tumungo sa dulong kwarto kung saan ngayon natutulog ng mahimbing si Josh.
Tumitig sya ng matagal dito bago pihitin ang pinto, hindi ito naka-lock kaya madaling nakapasok si Ken.
Dahil sa patay na ilaw at ang tanging nagsisilbing liwanag lang ay ang buwan mula sa bintana ang nakatapat sa mahinahong mukha ng lalaking nasa harap ni Ken.
Naglakad si Ken palapit kay Josh at naupo sa kama nito, at pinagmasdan ang maamong mukha ng lalaki. Aaminin nya na sobrang gwapo ni Josh, pero nangingibabaw ang mukha nitong cute, dahil sa kanyang kunehong tenga.
Nakatitig lang si Ken sa mukha ni Josh ng ilang minuto, huminga si Ken ng malalim at humiga sa kabilang parte ng kama ni Josh, nakatalikod si Josh sa kanya.
Ken's left hand went up and went to the waist of the man next to him, he twisted his hand around it and got closer to the man, he pressed his face to Josh's nape.
Because Josh was just sensitive, he felt a tickle that was the reason he woke up. Naramdaman nya na may mabigat na nakapatong sa kanyang t'yan. Tinignan nya ang taong may gawa no'n at laking gulat ng makitang si Ken iyon.
"K-ken?" Tawag nito sa pangalan ng lalaki, dahil hindi pa masyadong nakatulog si Ken ay naidilat nya ang mata nya at bumungad sa kanya ang mukha ni Josh na napakalapit sa kanya.
"Josh..." Mahinang ani ni Ken, naramdaman ni Josh ang mainit na paghinga ni Ken at amoy alak.
"Bakit ka ulit uminom?" Bumangod si Josh mula sa pagkakahiga, pero andon pa 'rin ang kamay ni Ken nakayakap sa bewang ni Josh.
"N-no...I didn't drink..." Sabi nito at pinikit ulit ang mga mata, huminga ng malalim si Josh, "Lilipat nalang ako sa sofa, dito ka nalang matulog." Aalisin sana ni Josh ang kamay ni Ken na nakayakap sa bewang nya ng biglang pumaibabaw si Ken sa kanya.
"Am..Ken.." Umiwas si Josh ng tingin dahil onting distansa nalang ang kanilang pagitan.
"Josh...kaya ko na b-ba mag mahal ng i-iba?" Halos pabulong nitong sabi, ngunit narinig ito ni Josh na ikinataka nya.
"Ken...umalis ka muna sa ibabaw ko." Nakaiwas pa 'ring salita ni Josh,
Ken grabbed his chin and Ken faced him, now they were staring at each other, "Don't take your eyes off me." Ken said calmly, Josh's heart that had been beating before seemed to be beating faster, he immediately thought that he might die in no time.
Oh god, hindi pa po ako ready mamatay. Sabi nya sa kanyang isip.
"Lasing ka Ken, kaya matulog ka na." Ngumiti si Josh sa kanya, "Stop smiling." Ani ni Ken, napawi naman ang ngiti ni Josh at ngumuso.
Ken looked at Josh's pouty lips.
"Can I kiss you?" Parang sumabog ang buong laman loob ni Josh ng marinig nyan iyon kay Ken, "K-ken ano ba...lasing ka-" Josh didn't finish what he was going to say because Ken immediately gave him a peck kiss.
Hindi makapagsalita si Josh, habang ang kanyang palad ay naka pwesto sa kanyang labi dahil sa ginawa ni Ken.
"Now..can I?" Tanong muli ni Ken, tinanggal ni Josh ang kamay nya sa kanyang labi at tumitig kay Ken, huminga si Josh ng malalim at hinawakan ang kaliwa't kanang pisngi nito.
"Please...Wag mong pilitin na alalahanin lahat ng ginawa ko ngayong araw pag gising mo." Josh said smiling and gave Ken a kiss on the nose. Hinawakan ni Ken ang kamay ni Josh na nasa pisngi nya at hinalikan ang palad nito.
"Yes.." Wika ni Ken. Ken brought his face close to Josh's, Josh closed his eyes until he could feel Ken's lips pressed to his lips, he could feel nothing but joy.
"I don't know why your lips.." Hindi natapos ni Ken ang sasabihin nya nang hawakan ni Josh ang pisngi nya para bigyan ito ng halik. Ken kissed Josh back, Ken's kiss was different now. Slowly and carefully.
Ken bit Josh's lower lip softly, and he inserted his tongue inside Josh's mouth, he licked Josh's tongue and went back to the man's lip.
They were on their lips for a few minutes and parted to catch their breath, Josh's face was already very red from the kiss Ken had given.
"Ken...tama na.." Bulong ni Josh at kaonting inilayo si Ken sa kanya, "Matulog ka na.." Wika ni Josh habang hindi makatingin sa mga mata ni Ken.
Ken brought his face closer again but on Josh's neck, Josh was surprised when Ken suddenly kissed his neck.
"K-ken.." A soft growl came out of Josh's mouth.
Gustong ilayo ni Josh si Ken pero hindi nya magawa, hindi nya makontrol ang sarili nyang katawan.
After a few minutes of Ken soaking Josh's neck he stopped and stared at Josh's face which was already red. Ken's kiss on Josh's neck left some marks.
Tumayo si Josh mula sa pagkakahiga at tinalikuran si Ken.
"Matulog ka na.. goodnight." Sabi ni Josh, at lumabas na sa kanyang kwarto. Naiwan naman si Ken doon na walang emosyong nakatingin sa pinto.
YOU ARE READING
My Little Bunny
Fiksi Penggemar"The future can change." A man who owns a company, many admire his talent, but when it comes to talking to any person or when it comes to making friends he is cold. Ever since his past life came to an end, he no longer trusts the person far away fro...