23.Bölüm KABUKLANAN YARALAR

1.1K 66 19
                                    


Bölümü çok şükür tamamlayabilirdim. Umarım keyifle okursunuz. 🥰

Oy ve yorumlarınızı benden esirgemeyin olur mu? 🤗

Keyifli okumalar :)

Sağlıcakla kalın...

Güzel bir akşam geçirmek için geldikleri yeri kara bulutlar kapladı. Tüm renkler anında solarken, Dinçer girdiği şoktan çıkıp hızla kendisine geldi.

"Umrumda değil."

Mehtap duyduğundan emin olmak için Dinçer'e baktığında, Dinçer ona kararlı bir şekilde bakıyordu.  Kendinden emin duruşuna bir kez daha hayran olsa da, kendisinden gençti  Dinçer ve düşünceleri her an değişebilirdi, diye düşünüyordu.

"Şimdi böyle konuşuyorsun. Yol yakınken kendine denk birini bul."dediğinde bu cümle Dinçer'e inanmadığı için sarf etmemiş, aksine hislerinin gerçekliğine inandığı için onu uyarmak istemişti.

Dinçer sakinliğini daha fazla koruyamadı. Kaşlarını çatıp "Bugün elimi tuttun, nasıl bitirmekten hala söz edebiliyorsun! Benim senden vazgeçmek gibi bir niyetimin olmadığını görmüyor musun!? Benimle olmaktan neden kaçıyorsun!
Senin için uygun değil miyim? Neyimi beğenmiyorsun? Seni korkutan aramızdaki yaş farkı mı, sence aşk rakamlardan ibaret mi?"

Dinçer'in sesi öfkeliydi. Sevdiğini kırmak istemiyordu ama o da sözleriyle kendisini yaralamıştı.

Bahçede onlardan başka kimsenin olmaması ise büyük bir şanstı. Öfkesine hakim olması güçtü ve öfkesinin asıl sebebi Mehtap'ı kaybetmekten korktuğu içindi.

Mehtap usulca gözyaşı dökerken, sessizliğini koruyordu. Sürekli kararsız gibi görünmekten utanıyordu asıl. Ama kararsız biri değildi ve hiç olmamıştı. Ne var ki Dinçer tüm bildikleri ve inandıklarını yerle bir etmişti. Bir erkeğin çocuk sahibi olmaktan vazgeçmesi büyük bir durumdu ve Mehtap hala gerçek oluşuna inanamıyordu.

"Elini bırakmamak üzere tuttum... ama gerçekleri bilmen gerekiyordu. Her şey ikimiz için çok zor olacak...." dayanamazsın... İlerde çok pişman olursun. "dedi titrek sesiyle.

Cümleleriyle sadece Dinçer'i değil aynı zamanda kendisini da koruyordu sanki.

Dinçer Mehtap'ın elini tuttu.

" Bana bak."

Sesi sakindi. Demin sesini yükselttiği için pişmandı da.

Mehtap ürkek gözleriyle ona baktı.

" Karşısında senin bir damla gözyaşın için canını verecek bir adam var, bize inan ve şu saçma korkularını bir kenara bırak artık. Ben seninle her zorluğa göğüs germeye razıyım yeterki yanımda ol."

Mehtap cevabını kendince karşısındaki adamın mavi gözlere bakarak verdi. Dinçer ışıldayan gözlerin büyüsüne kapılmıştı.

İlk baş başa yemeklerini mahvettiği için üzgündü. Yaşlarını silip" yemeğimizi yiyelim mi?"dediğinde, Dinçer hiçbir şey olmamış gibi karşılık verdi.

" Bir an hiç sormayacaksın sandım.

Gülüştüler.

***

Yemek sonrasında yürümeye karar verdiler. Mehtap yine dalgındı.

"Ne düşünüyorsun?"

Mehtap kısa bir an sessiz kaldı.

"Geçmişimi."

"Anlatmak istersen dinlerim."

Bir süre sessizce yürüdüler.

AŞKIN YAŞIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin