İlk Başta Siyah Ve Beyaz

Bölüm 3

Saate baktığımda 22:00 olduğunu gördüm.Esnemeyede başlayınca yatağın içine girerek, çarşafı üzerime çektim.Gözlerim karanlığa çabuk geçiş yapmıştı.

Gözlerimi açtığımda aydınlık karşısında ilk başta afallasamda yataktan doğruldum.Önüme gelen saçlarımı sinirle at kuyruğu yaptım.

Yataktan kalktığımda çalınmadan açılan kapıyla yerimden sıçradım.Gelen kişiyi görünce rahatlayarak  ona döndüm.

"Kapı çalma adetin yok mu?"

Tepsiyi bırakırken

"Fark ettiysen burası benim evim"

"Fark ettiysen burada bir kız kalıyor.Belki üstümü giyiniyorum,belki üstüm müsait de-"

doğru kıyafetlerim hiç müsait değildi.Dün gece çok sıcak olunca üstüme kısa bir şort ve askılı bir crop giymiştim.

Üstümdekileri incelerken yüzünde tebessüm oluştu.Ben ise hala orda o şekilde dikiliyordum.Yüzüme çıkınca kızarmış yanaklarımı görmüş olmalıydı.Bu yüzden hemen arkamı döndüm.Fakat bu fikrin daha kötü olacağını o an düşünmemiştim.

Resmen adama iki farklı manzara sunuyordum.Ve o bu durumdan oldukça memnundu.Sonra utanmanın bir işe yaramayacağını anlayarak hışımla ona döndüm.

"Pis sapık,çıksana dışarı"

Yüzündeki tebessüm silinirken, üzerime doğru gelmeye başladı.

"Pis sapık?!"

Bir insanın adımlarından dahi korkar mısınız? Şahsen ben korkuyordum.Çatılan kaşları ve sinirden sıkılmış bir çene bana ulaşırsa pek iyi şeyler olmayacağının kanıtıydı.

Onun için bana iki adım uzaklıkta ki banyoya girdim ve pratik bir hareketle kapıyı kilitledim.Kapıyı yumruklamaya başladı.

"Eğer şuan kapıyı açmazsan, sonrasında hiç iyi şeyler olmaz ,Çisem!"

Böyle yaparak daha da açmak istememe sebep oluyordu.Sessizliğini fark ettiğimde gittiğini düşünüp, rahatlamıştım.

Ama bu rahatlama kısa süreli olmuştu.Kapıya omuz atmaya başlayınca ağzım açık bir şekilde o yöne bakıyordum.İki,üç omuzdan sonra kapının yere düşüşünü seyrettim.

Ona bakmaya korksamda, ölüp ölmeceğimi istediğimden bakışlarımı ağır çekimde kaldırdım.Yüzüne baktığım zaman öleceğini anladım.

Yanında kaçmak için hamle yaptığımda kollarını belime dolayarak,beni kaldırdı.

"Bırak beni!"

Ellerimle kollarını çözmeye çalışıyordum ama uğraşım boşunaydı.

"Rahat dur"

diyerek uyardı.Ve küvete doğru ilerlemeye başladı.Ne yapıcağını anlayıp

"Bak bunu yaparsan kesinlikle hasta olurum"

Kıçımı kurtarmak için demiyorum, gerçekten hasta olurum.Ben sıcak havalarda dahi kaynar suyla yıkanmak zorunda olan biriyim.

"Abartma"

Abartmıyorum be adam.Soğuk suyu ayarlarken sadece bir kolunu bana dolamıştı.Fakat ben yinede kaçamıyordum.Bu nasıl bir güç? Tabi Çisem adamın kol kaslarını görmüyor musun?Sus aptal iç ses.Şuan konumuz bu değil.

Küvet dolduğunda ben çırpınışlarıma devam ediyordum.Yüzüme sinsice sırıtıp,beni kollarından küvete bıraktı.Soğuk su tenime nufüs ederken ağzım titremeye , dişlerim birbirine çarpmaya başlamıştı.Vücudumun girmesi yetmiyormuş gibi saçlarımda ıslanmıştı.Kesinlikle hasta olacaktım.Ve bunun sorumlusu karşımda durmuş ,benim bu halimi keyifle izleyen Pars'tı.