Bölüm 28

542 26 3
                                    

Hayat bizi dört işlemle sınar:gerçeklerle çarpar,ayrılıklarla böler,insanlıktan çıkarır ve sonunda kendini topla der

                                               - Tolstoy

Gözlerimize baktık 20 saniye.Bu anı bölen şey ise hapşırmamdı.

"İçeri girmelisin"

Arkamdaki eve baktım.

"Gitmek istemiyorum"

Onun yanında durmayı bırakıp geleli sadece iki gün olmuştu.Ben gitmek için çok sabırsızdım.Şimdi ise beni burda bırakması istediğim son şeydi.

"Bana bak"

Ona döndüm.

"Seni bende bırakmak istemiyorum ama mecburuz.Her ne kadar senin üzülmene dayanamasamda bazı şeyleri yaşayarak öğreneceksin,tek başına.Sana acı verse de böyle tecrübe edinirsin.Kendimden feyz olarak söylüyorum bunları "

Doğru ya doğruydu.Tek başıma halletmeliydim.

"Anlıyorum"

Vedalaştıktan sonra eve girip,sıcak yorganımı üzerime çektim.Parsı aramasaydım muhtemelen ağlamaktan uyuyamazdım.Fakaf gel görün aramıştım ve mışıl mışıl uykuya dalmıştım.

1 hafta sonra

Aşağıya mutfağa inip,kendime birşeyler hazırladım.Aynı masaya oturmuyordum onunla.Aramız aynıydı anlayacağınız.Benimle konuşmak istiyordu ama her seferinde onu reddediyordum.

Bulaşıkları makineye yerleştirirken dayım geldi,direk söze girdi

"Lora artık ablamla konuşmalısın"

"Bana bunları söylemek için yanıma gelme"

Onun da zor durumda olduğunu anlıyordum.Ama bana karışmaması iyi olurdu.Yoksa onu üzecek şeyler söyleyebilirdim.

"Bak dayı annemle ne zaman konuşacağımı biliyorum.Rica ederim sen karışma"

Darıldığını yüz ifadesinden görebiliyordum.

"Öyle olsun "

diyerek gitti.Bende telefonumu çıkartıp,öyküyü aradım.

"Efendim Çisem ?"

"Şey diye soracaktım sahil kenarında ki kafeye gidelim mi ?"

Gün aşırı bir parsla buluşuyor bir öyküyle buluşuyordum.

"Olur,orda görüşürüz"

"Görüşürüz"

Kıyafetlerimi değiştirdiğim sırada Pars aradı.

"Efendim ?"

"Napıyorsun güzelim ?"

"Öyküyle sahil kenarına gideceğiz,hazırlanıyorum.Sen napıyorsun ?"

"Evde mimari üzerinde çalışıyorum"

Sesi yorgun geliyordu.

"Ne zamandır uyumuyorsun ?"

Telefondan ses gelmedi bir süre.Muhtemelen kontrol ediyordu.

"Dün sabahtan beri"

Kendine acımıyordu bu adam.

İlk Başta Siyah Ve BeyazHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin