Bölüm 42

207 9 0
                                    

"Mutluluğu melankoniden ayıran çizgi,bir bıçak ağzından daha kalın değildir"

~Virginia Woolf

Sabah gözlerimi kasıklarımdaki ağrıyla açtım.Çok berbattı.Umursamamya çalışarak gibi değildi.

Yanımda herşeyden habersiz keyifle uyuyan Parsa baktım.Onun yüzündendi.Benim uykum yarım kalmıştı.Yatakta uyanık vaziyette onun uyanmasını beklemeye başladım.Dönüp durarak daha erken uyanmasına sebebiyet verdim biraz.

"Günaydın güzelim"

diyerek dudağıma öpücük bıraktı.Ona belli etmeye niyetim olmadığından zorla tebessüm ettim.

"Günaydın"

Birşeyler olduğunu anlamış olacak ki kaşları çatıldı.

"Sorun ne ?"

"Yok birşey"

"Söyle şunu.Birşey olduğu belli"

Ona söylersem üzülecek,kendini suçlayacaktı.Söylemesem rahat bırakmayacaktı.

"Kasıklarım...acıyor"

"Çok sert oldum değil mi ? Özür dilerim,aptalım.Kendimi tutmalıydım"

Niye kendin de suç buluyordu ? Başını eğip,bana bakmaktan kaçındı.Ellerimi çenesine koyarak,başını kaldırdım.Sakalında dolaştırdım.

"Bunu isteyen bendim,yapma böyle"

Sakalında dolanan avcuma bir öpücük kondurdu.

"Baksana boynun mosmor olmuş"

Görmesem bile kötü göründüğüne şüphe yoktu.

"Pars böyle davranma,ben kötü hissediyorum kendimi"

Kendini topladı sonunda.

"Tamam,yapmıyorum.Birşeye ihtiyacın var mı peki ? Ağrı kesici ya da krem felan ?"

"İkiside olabilir"

"Tamam hemen getiriyorum"

Saçlarımın arasına buse kondurup,yataktan kalktı.Boxerı ile yattığından üzerine eşofman ve tişörtünü geçirerek çıktı.O çıktığında telefonumu elime aldım.Aramaları kontrol ettim.Çoğu iş yüzündendi.Mesajlara girdiğimde tanıdık bir profil gördüm.

Furkan Bey : Çisem bugün buluşalım.Tasarımları göstermek istiyorum sana

diyerek birde konum atmıştı.Galiba Furkan Beye anlatamamıştım.Göz devirerek,görüldü atmakla yetindim.Gidecektim konum attığı yere ama görüldü atmak işime gelirdi.

Pars odaya girdiğinde telefonumu bıraktım.İlacı uzattı yanında getirdiği su bardağı ile.Ardından kremin kapağını açarak,boynuma yedirmeye başladım.

"Çok acıyor mu ?"

"Para gerçekten çok az acıyor"

"Anladım"

Kremi sürdüğünde daha iyi olmuştum.Kasıklarımda ki ağrı azalmıştı.Onun kucağına oturduğumda bundan memnun değildi.

"Çisem hayır "

İstemiyorsa zorlamazdım onu.Kucağından kalktım.Ayaklarımı yerden sarkıtarak biraz bekledim.Kendimi hazır hissettiğimde kalktım.Ağır adımlarla yerdeki kıyafetlerimi giyindim.Boynumu fondöten olmadığından şuan da kapatamazdım.Saklamak en iyisiydi.Saçlarım iyiki varlar.

İlk Başta Siyah Ve BeyazHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin