"Kelebek misalidir aşk ; anlamayana ömrü günlük,anlayana bir ömürlük "
~Nazım Hikmet
Düğün günü
Bugün büyük gün,düğün günü.İçim kıpır kıpırdı.Ayrı bir gün olduğu kendini belli ediyordu.Hava ayrı bir aydınlıktı.Herşey bana ayrı bir güzel geliyordu.
Sabah başımda bağırmasıyla uyanmıştım.Ona azar çekerken kahvaltıyı hazırlamıştım.Sağolsun karan da yardım etmişti.Malum ikimiz hariç kimse kahvaltı dahi hazırlayamıyordu.Kahvaltının ardından tıraş olmaya berbere gittik.Orda işimiz kısa sürdü ve salona erken vardık.
Salona girdiğimizde Yaman neşeli bir şekilde yanıma geldi.
"Abi birileri sana sürpriz yapmış"
Kaşlarım çatıldı.Kim bana sürpriz yapacaktı ki ? Herkes burda olacaktı zaten.
"Kimler sürpriz yapmış ?"
O sırada Yamanın arkasında bulunan gruba gözüm değdi.Bu grup iki genç kız ve üç erkekden oluşuyordu.Onları bir bakışla süzdüğümde kim olduklarını anlamam kısa sürdü.
Yüzümü bir gülümseme yayıldı.Bunlar benim uyuşturucu çetesinden kurtarıp okuttuğum çocuklardı.Şimdi büyüyüp, okumuşlar ellerine mesleklerini almışlardı.Onlarla buluşmuştum bir 6 ay kadar önce.Görünce direk tanımam bundandı.
"Gençler ?"
Hepsi yüzlerinde o minnet dolu gülümseleriyle yanıma geldi.Yaman önümden çekildi,yanımda yerini aldı.
"Abi düğün günü seni yalnız bırakacak değildik ya"
Omzunu sıvazladım.
"Bırakmazsınız tabi oğlum.İyi ki geldiniz"
Ece gözleri dolu bir şekilde,bana sarıldı.Bizim en duygusal kızımız Ece idi.Ve bana en bağlı oydu.Belki onu o silah çatışması içinde kurtardığımdandır,bilemiyorum.
Onu ordan kurtarıp,onu diğer çocukların yanına götürdüğümde beni bırakmamak için ne denli ağladığını hatırlıyordum.
"Abi herşey için teşekkürler"
Bende ona sarıldım.Sarı saçlarını okşadım.
"Ece bana teşekkürü çok iyi bir mühendis olarak verdin.Birdaha etmene gerek yok"
Sulu gözleriyle geri çekildi.
"Tamam"
dedi gülümseyerek.Serkan hemen atladı tabi
"Ece biraz daha ağla ya biz burda put misali dikiliriz"
"Serkan"
diye uyardım.Oda ne der gibi baktı.
"Abi doğru söylüyorum.Ben hastahanede bu kadar ağlayan görmüyorum"
Serkan da doktordu.Diğerleri de mimar,hemşire ve öğretmen idi.Hepsiyle gurur duyuyordum.Onların nereden nereye geldiklerini görünce gurur duyuyordum.Anne veya baba olmadan,hatta onları dahi tanımadan çok güçlü bir şekilde buralara gelmişlerdi.Benimde tabi yardımım dokunmuştu ama onlar kendi yapmıştı fazlasını.Ben manevi ve maddi destek olmuştum sadece.Başarıyı,özgüveni onlar yakalamıştı.
Kollarımı açtığımda hepsi geldi ve beraber sarıldık.
"Benim bir şey olduğumu,iyi bir şey yaptığımı hissettirdiğiniz için teşekkürler gençler"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İlk Başta Siyah Ve Beyaz
ChickLit"Bu adamın yanından korkmam ve kaçman gerekirken sen bu adamın inine girmeye başlıyorsun.Ve inan bana güzelim bu şarjörü dolu olan bir silahın önüne atlamak kadar aptalca" ... "Her geçen gün senden nefret etmem için bana sebep veriyorsun.Ve inan ban...
