Gözlerimi açarak istemesem de açtım.Ellerim titriyordu.Yüzüm kızarmıştı ağlamaktan.İlk görmek istediğim şey adam oldu.
Onun ölü bedenine bakarak kabullenmek istedim.Fakat ölü beden yerine canlı bir adam gördüm karşımda.
Öldürmemişti.Ona baktığımda eski parsı gördüm.Bunu bana bakışından anlıyordum.
"Nasıl ?"
Duymuştum o kurşun sesini.Silahı yukarıya kaldırarak sıktı.Gerçeği kanıtlamak ister gibi.Gerçek buysa eğer mutluydum.Önümde bunu yapmadığı için.
Bir diğer yandan kızgın ve kırgındım ona.Bana bunu yaşattığı için.Daha demin yaşanan olaylar önümde belirince dengede durmakta zorlandım.
Nefes alamamaya başladım.Ortam çok havasız geldi.Pars yanıma geldi.
"Çisem,bana bak"
Elini çeneme koydu,gözlerime baktı.
"N-nefes alamıyorum "
Zar zor dediğimde beni kucağına aldı.Yürümeyeceğimi anlamıştı galiba.Depodan çıktığımızda derin nefesler almaya başladım.
Nefes almam düzenli hale gelince sonra kafamı göğsüne yasladım.Belime saran kolları daha da sıkılaştı.
"Bunu yapmamalıydım"
dedi.Nefes alışverişlerinden anlıyordum kızgın olduğunu.Eve gidince kadar onun kalp atışlarını dinledim.
Gittiğimizde beni salonda ki koltuğa bıraktı.Kendime geldiğim için artık rahatça hesap sorabilirdim.
"Neden olayı bilmeden beni sorguladın ?"
Elini saçımı yaklaştırdığında geri çekildim.Elini yumruk yaptı,benden uzaklaştı.
"Anlat"
Sakin bir şekilde,ona bakmayarak anlattım yaşananları.Erkek kısmında sinirini gözler önüne sermişti.Fakat buna fazla umursamamıştım.Bittiğinde ise yerinden duramayarak ayağa kalktı.Bende yattığım yerden doğruldum.Önüne geçtim.
"Niye oraya götürdün beni ? Vicdan azabı çekmem için mi götürdün mü ?"
Kırgınlığımın sesime yansımıştı.Bana doğru bir adım attığında geri çekildim.
"Sorumu cevapla"
"Benim gibi olmanı istemedim "
"Bir kişiyi dövdüm diye senin gibi olmadım,olamam"
Yine bana yaklaştı.
"Özür dilerim "
Pişman.Pişmanlık her insanın hayatında elbette bir kere olsa bile hissedeceği bir duygu.
Karşında ki insanın sırf sen pişmansın diye seni affedeceğini düşünmek ne kadar da güçsüzdü.Pars güçlüydü diğer insanlara karşı bana güçsüzdü.Hatta hayatımda gördüğüm en güçsüz kişi oydu.
"Seni bilmeden yargıladığım ve seni oraya götürdüm için özür dilerim"
Yalvarıyordu resmen onu affetmem için
"Lütfen"
Bir adım daha yaklaştı.Yine yalvarıyordu bana yaklaşıp,beni sakinleştirmek için.Ama ben bunu fırsat vermedim.
"Teşekkür ederim, bana gerçek yüzünü gösterdiğin için"
Yalandan bir tebessüm oluştu dudaklarımda.Onun bozguna uğramış yüzünü gördükten sonra odama çıktım koşarak.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İlk Başta Siyah Ve Beyaz
ChickLit"Bu adamın yanından korkmam ve kaçman gerekirken sen bu adamın inine girmeye başlıyorsun.Ve inan bana güzelim bu şarjörü dolu olan bir silahın önüne atlamak kadar aptalca" ... "Her geçen gün senden nefret etmem için bana sebep veriyorsun.Ve inan ban...
