"Ne zaman sevdiğim bir şarkı dinlesem,aklıma ilk sen gelirsin.Bana kalırsa,bütün resimlerin,mutlu sonla biten bu filmlerin ve yazılmış tüm şiirlerin sebebi sensin "
Serhat Albamya
Yaman açacağım konuyu bekliyordu.Bende kendimi hazırlıyordum.
"Yaman,sorunun ne ?"
Manzaradan başını çevirerek, alayla bana baktı.
"Benim bir sorunum yok.Asıl sorun Parsda.Herkese emir veriyor.Sana bile veriyor"
Onun aksine ben ciddiydim.
"Bu onun yeni olan birşey değil.Sana neden şimdi dokunmaya başladı bilmiyorum.Bana ne olduğunu anlatmanı istiyorum "
Alaylı ifadesi silindi,bana bakmaktan kaçınmaya başladı.Yerinde kıpırdandı, rahatsızca.
"Sorun ne ?"
Sonunda pes ederek,bana yöneldi gözleri.
"Bak Çisem,ben doğmadan dahi Pars vardı.Biliyorsun ki babam ve annem onu kendileri yetiştirmek istediler.O geldikten 1 yıl sonra ben doğdum.Ben onların ilk çocuğu değilim yani.İlk başta herşey normaldi.Bir abim vardı.Her sıkıntı da onunla paylaşıyordum,annemin azarından,babamın sert tavırlarından da koruyordu beni.Hatta bir keresinde okulda beni dövmüşlerdi.Pars abime söylediğim de gidip,o çocukları ve abilerini de dövmüştü.Sonra yanıma oturup şöyle demişti 'Ben her zaman yanındayım kardeşim ' ama olmadı.O bu işlere girdiğinde ben daha 13 yaşındaydım.O işlerin nasıl olduğuna dair en ufak fikrim yoktu.Pars büyüdü ve başka eve çıktı.İşte o zaman yalnızlığımı anladım.Biz tam 5 sene görüşmedik.Ta ki ben bu işlere girine kadar.Annemle,babama sorardım.Ve onlarda işi var diyerek geçiştirirlerdi.Onu uzun zaman sonra gördüğümde,fark ettim ki benim tanıdığım abim o değildi.Çok değişmişti.Benimle şakalaşan,eğlenen biri değildi artık.İki yıldır yeni olan kişiye alışmaya çalıyorum.Ama o eski abimi tercih ederim.Seninle birlikte olduğunda biraz olsun eski haline döndüğünü gördüm.Ama...sonuç ortada.Şimdi de tutturmuş büyü,şirketin başına geç, sorumluluk al.Ben eğer onun gibi olacaksam hiçbir şey istemiyorum "
Dediklerinde haklıydı.Hemde çok.Birden abisi elinden alınmıştı.O küçük çocuk yalnız bir başına kalmıştı.
Fakat parsı da anlamalıydı.Oda bu işlere can atarak girmemişti.Babasından kalan adını korumak istiyordu.
"Yaman,abin de bu konuda benimle konuştu"
Kaşlarını çatarak
"Ne konuştu ?"
diyerek sordu.
"Pars da iyi değil.Sürekli iş başında olmak ona yaramıyor.Onun için bu tavrı.Ne yapmak istiyor tam emin değilim ama bunaldığını biliyorum.Bunu onunla da konuşmanı istiyorum.İkiniz de birbiriniz hakkında ki sorunlarınızı anlatmalısınız.Yoksa hiç iyi gitmiyor ilişkiniz "
Başını salladı.
"Ben...ben bilmiyordum Pars'ın bu şekilde olduğunu.Bilseydim eğer onunla önceden konuşurdum"
Gözlerindeki,bakışlarında ki yanılmışlığı görmüştüm.Her insan gibi Yaman yanılmıştı.
1 hafta sonra
Türkiye'ye dönmüştük çünkü bir günün ardından okullar açılıyordu.Annemle hâlâ limoniyiz.Biraz daha gün geçsin o zaman konuşmalıydım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İlk Başta Siyah Ve Beyaz
Literatura Feminina"Bu adamın yanından korkmam ve kaçman gerekirken sen bu adamın inine girmeye başlıyorsun.Ve inan bana güzelim bu şarjörü dolu olan bir silahın önüne atlamak kadar aptalca" ... "Her geçen gün senden nefret etmem için bana sebep veriyorsun.Ve inan ban...
