Bölüm 35

343 13 1
                                    

"Ben her gece yıldızlara,seni sevdiğimi söyleyeceğim.Sana asla...Çünkü aramızda dağlar,denizler ve benim kahrolası bir gururum var"

                                          - Victor Hugo

Sinirden mi yoksa üzüntümden mi bilmem ama elim ayağım titriyordu.Nefes almak güç olmuştu.Sanki biri beni boğuyordu.

Ayağa kalkıp,camdan nefes aldığımda biraz daha iyiydim.Kapı çalınmadan açılınca hesap soracaktım ki onu gördüm.Yanıma hızlı adımlarla gelerek,sarıldı.

"O adamı gördüğünü biliyorum.Onunla konuşup,gerçeklerle ve acı şeylerle yüzleştiğini de biliyorum.Şuan ağlamamak için direndiğini de görebiliyorum.Sadece şuan sarılmama izin ver.Kendin için değil de benim için önemli bir şey olarak düşün bunu.Ve sana söz veriyorum sarılmayı kestiğin de senden ayrılacağım ve birşey demeden gideceğim.Konusu da açılmayacak "

Şimdilik benim için ihtiyacım olduğu şey olduğundan hayır da diyemedim.Çünkü buna muhtaç gibiydim sanki.

"Tamam"

dedim fısıltıyla.Kollarının arasına girdim.Serbest bıraktım kendimi,kuralsız bir şekilde.Kalp atışlarını dinlemeyi ne ara bu kadar özlemiştim ben ? Farkında bile değildim halbuki özlediğimin.

Elini saçlarıma götürüp,okşadığında ağlamamak için zor direndim.Anılar ve geçmiş peşimi bırakmıyordu.Ben kabul etmesem,unutsam desem de aklımın bir köşesinde hâlâ burada olduğunu bilecektim.Bunu inkar edemem.

O an emin oldum ki ben hâlâ Parsı seviyordum.Gururum,öne geçmeye çalışsa bile olmamıştı.

Peki bunu ona söyleyebilir miydim ? Muhtemelen hayır.Ya da evet ama baya geç bir vakit de.Çünkü geçmişin güzel anıları olsa da kötü anıları da mevcuttu.Güzel anıları,kötü anılarıyla birlikte aklımın köşesinde yer alıyordu.

Kollarımı çektiğimde oda geri çekildi.Yüzünü bile görmeme izin vermeyerek gitti.

Saat 17:00'da eve geçtim.Yemeğimi yiyip,odama çekildim.Olanları düşünmeliydim.

Parsın beni sevdiğine emindim.Sevmeseydi,bugün duygularımı kullanarak,benim gözümü boyamaya çalışırdı.Ama o bunu yapmadı.

Telefonum çalıp,düşüncelerimi böldü.Arayan isme baktığımda kayrayı gördüm.Bekletmeden açtım.

"Çisem "

Ağlayarak ismimi söylediğinde,yattığım yataktan kalktım.

"Kayra ? Ne oldu ?"

"Çisem,bizim eve gel,anlatacağım"

"Tamam,tamam hemen geliyorum"

Üzerime ne bulduysam geçirerek,pijamalardan kurtuldum.

Üzerime ne bulduysam geçirerek,pijamalardan kurtuldum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İlk Başta Siyah Ve BeyazHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin