9. "Leyte" Part II

1K 90 56
                                    

Herkese merhabalar 🥳👋

Yeni bölümle karşınızdayıııımmmmm🤭🥰

Bu part 2. Yani diğer bölümün devamı.

Kartalın ağzından yazdım. Biraz zorlandım açıkçası. Çünkü karakter içinde yaşayan bir karakter. Dışa vuramıyor maalesef içindekileri. Nedenini ileriki bölümlerde öğreneceğiz.

Çok tutmuyorum. Satır aralarında buluşalım 😘

Yıldızları parlatmayı unutmayın💥

İYİ OKUMALAAARR 🤍🌼

Bölüm Şarkısı:  Taha - Geceye Yakışan Kadın

"Bilinmezliklerle sevmek nedir bilenler bilmeyenlere nasıl öğretecek? "
----------------------------------------------------------------------------
(Kartaldan)


Hayat çok kısa ama sır saklamak için daha kısa. Kaç sır tutulabilir ki. Ya da kaç sır ortaya çıkabilir.

Çok tuhaf bir varlığız. Bazen zarar vereceğini bile bile söyleriz gerçekleri.

Bazense söylemeyiz üzülmesin diye ama aslında daha kötü hale gelmesine sebep oluruz.

Nereden mi biliyorum?

Çünkü ben öyle yapmıştım.

"Abi telefonun çalıyor."

Düşüncelerimden ayrılıp bana seslenen Akın'a dönüp göz kırptım.

"Kim?"

"Abi isim yok." 

"Tamam ver bana. Arabaları hallet başına da adam dik. Düşman aratan bir kurdum var." dedim.

Akın bu cevabıma gülerek karşılık vererek telefonu elime verip ayrıldı yanımdan.

Çalmaya devam eden telefonu açtım:

"Evet?"

"Kartal oğlum benim Metin. Asil tekrar mekana uğrarsa haberim olsun demiştin en son gelişinden sonra"

"Yine mi?" 

"Evet oğlum. Malum tarih geldi yine geldi. Unuttun mu?"

Keşke! Asil unutmama izin vermiyor ki!

"Yok abi. Tamam gelirim birazdan. Sağ ol haber verdiğin için."

"Ne demek oğlum. Haydi selametle." 

"Eyvallah abim."

Telefonu kapatıp derin nefes aldım.

Son yaptıklarını hatırlayınca ürperti yakaladı her yerimi.

Daha fazla burada kalmanın anlamı yoktu. Mekandan çıkıp arabaya doğru yürüdüm.

Aklımda saçma sapan senaryolar dönüyordu. Asil bu, ne yapıyor kim bilir orada.

Daha fazla düşünmeden hızlıca arabaya atlayıp çalıştırdım. BMW'den sonra elime hangi araç geliyorsa ona biniyordum. Kızın bana kastı vardı biliyordum ama arabamdan ne istiyordun be!

Mekanın önüne gelince arabayı park edip çıktım, Mekana doğru yürümeye başladım.

Mekandan içeri girdiğimde hiç girmemiş olmayı dileyeceğim aklıma tabii ki gelmişti!

KIZIL KABİRHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin