Imperium

16 4 1
                                    

Na stole zwojów historii
zgnieciona mapa imperium.
Spalona wstydem euforii,
spisana w swym epitafium.

Skreślone dawne granice
cofają się w zapomnienie.
W światowej gwarnej panice 
znikają w głębokim cieniu.

Figurki małych żołnierzy 
skrwawione, strącone ze stołu,
milkną pod murami wierzy.
Martwi pod groźbą wystrzału.

Ślad buta po starej walce 
zabrudził nazwy zwycięstwa.
Ktoś inny splamił swe palce 
tuszem przeszłego męstwa. 

Narody przechodzą przez szlaki.
Wytaczają nowe krainy.
Ten jeden rusza do walki,
lecz niknie w toni doliny.

Inne już mapy na stole.
Inne już nazwy Elizjum.
Patrzysz na stare symbole...
Kto zna dawne imperium?

Upadek poezjiOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz