Los pełen białych brzóz,
los cały z ślicznych muz,
zapomnianych wieków,
mowy, sztuki Greków.
Wyje wiatr między drzewami.
Widzi, że jesteśmy sami.
Stawia drogi w nowej skali
byśmy spokoju doznali.
A słońce ogrzewa twarze.
Nimfa wodna źródło wskaże.
Muzyka lutni da spokój
i jadła, picia złoty rój.
Dla ludzi los ten zamknięty.
Jest to bogów las zaklęty.
Uosobienie Utopii.
Dla nas zgrzyt łamanej kopii.
CZYTASZ
Upadek poezji
PoetryKażde imperium w historii i w przyszłości kiedyś upadnie. Poezja w postaci piękna także popadnie w ruinę pod naporem ludzkiej twórczości. "Upadek poezji" jest to mój autorski zbiór wierszy o różnym charakterze. Jednak każde z nich stara się wracać b...
