It Started With A Shame

Chapter 20

Finn's POV:

"Anak, bakit basang basa ka?!"

"Wala to ma." As I went home, nagulat si mama nang umuwi akong basa ang katawan. She immediately offered me a towel and I started to wipe-off my body.

Nilalamig ang buong katawan ko.

"Ano bang nangyari ha? Bakit nagkaganyan ka?" She asked me pagkatapos kong hubarin ang polo at sando ko. I was topless as I continue to dry up my body.

"Corinne and I, we broke up.." I calmly said and I can't even look directly in her eyes. Alam kong magugulat siya sa sinabi ko.

"Break na kayo?? Pano nangyari yun Finn? Kanina lang eh kakagaling ni Corinne dito sa bahay."

"Ano ma? Nanggaling siya dito?" I just repeated what I've heard from her. Baka nagkamali lang ako ng narinig.

"Fifth monthsary niyo daw ngayon kaya nag-iwan siya ng regalo sayo kaninang umaga.. Pagkatapos nun, umalis na siya agad."

"Tangina, nakalimutan ko." I whispered and I noticed na hindi niya ko narinig.

I'm so stupid. I just realized na ngayon pala ang fifth monthsary namin.

Bakit hindi ko naalala yun?

"Sa sobrang busy mo anak, nakalimutan mo na siguro. Bakit ba kayo nag break?"

My mom looks worried while asking me. Hindi ako makapagsalita at hindi ako makatingin ng diretso.

I don't know where to start.

"Kasalanan ko ba yun ma.. Kung mahal ko na ulit si Ayumi?" I asked her at napaupo ako sa pagka-tulala.

I just can't lie to myself..
Nawawala na yung feelings ko kay Corinne..
I'm starting to love Ayumi and I don't know why..
Kailangan niya ng gumaling.

"Mahal mo na agad? Palibhasa lagi mo lang nakakasama sa ospital kaya nasabi mong mahal mo. Naku Finn, ang swerte mo na kay Corinne kung alam mo lang."

I knew it. My mom was disappointed about what happened.
Hindi niya gusto ang nangyari.

"It's all my fault. Pero anong magagawa ko ma? Masasaktan lang kami pareho pag pinilit pa yung relasyon namin."

"Ang point ko lang anak.. Sana habang nade-develop ka na kay Ayumi, hiniwalayan mo na si Corinne noon pa, hindi yung niloloko mo siya ng mga oras na yun. Naaawa ako sa kanya eh, mukang mahal ka talaga."

I was speechless on what she said..
Bigla akong nabalot ng kahihiyan..

"I'll do everything para mapatawad niya ko.. Akyat na ko ma."

"Sana hindi mo pagsisihan yan Finn. Sige na at magpahinga ka na. Yung regalo sayo ni Corinne, nasa kwarto mo."

I just nodded at her and I went upstairs para magpahinga.
I know I made a right decision..
Alam kong hindi ko pagsisisihan to.

"Kuya Finn!!"

"Baby.." Sinalubong ako ni Fern pagkapasok ko sa kwarto.

"Miss ko na si ate Corinne. Saan na siyaaa?"

"Fern, magpapahinga muna ko okay? Pagod si kuya."

"Sige po.. Pero gusto ko makita si ate pag nag-birthday ako next month ah. Dalhin mo siya sa bahay kuya Finn.." She was very excited to say that at biglang nakaramdam ako ng lungkot.

"Fern, listen.. Wala na si kuya at ate Corinne." I stated.. and her face automatically turned into sorrow.

"Bakit wala na kayo kuya??? You hurt her??" She asked me and I didn't say anything. I just looked down dahil alam kong hindi niya magugustuhan ang sasabihin ko.