It Started With A Shame

Chapter 7

"May mga bagay talaga na susubok sa atin kung gaano tayo katatag."

"Okay na ba yung mga gamit, ma?"

"Ayos na anak. Tara na at baka ma-late kami sa flight."

"Sige po. Tara Finn." Sambit ko at saka kami pumasok sa loob ng kotse. Ito na nga at natapos na ang maliligayang araw namin na kasama sila mama't papa. Ihahatid na namin sila sa airport dahil kinakailangan na nilang bumalik sa Canada para doon mag asikaso ng trabaho. As usual, ako at ang tita Aya ko lang ang matitira sa bahay.

"Pasensya na Finn at naabala ka pa namin. Wala kasing magmamaneho nitong kotse pauwi. Si Tita Aya niyo ang magbabantay sa bahay."

"Okay lang yun tito. Ako pong bahala." He answered. Naisipan kasi ni papa na isama si Finn papuntang airport para siya na ang mag drive pauwi ng kotse namin. Gustuhin ko man na ako na lang gumawa nun, wala akong mapapala dahil hindi pa ko marunong magmaneho.

"Tulog ka muna baby. Mukang pagod ka." He insisted at saka niya ko isinandal sa balikat niya. Ito na naman si Finn at pinapakilig ang buong kaluluwa ko.

"Okay. Gisingin mo na lang ako pag malapit na ah."

"Yes boss." I just smiled as I hugged him tightly. Kahit alam kong PDA na ang ginagawa namin sa likod ng kotse, legal naman kami kila mama. Wala namang masama kung matutulog ako habang nakayakap at nakasandal sa balikat niya.

Now playing -- Little things by One Direction..

Your hand fits in mine like it's made just for me
But bear this in mind, it was meant to be
And I'm joining up the dots with the freckles on your cheeks
And it all makes sense to me...

"Finn naman. Mamaya mo na ko pakiligin pagkagising mo."

"Ssssh. Matulog ka na." He whispered as he continued singing..

I know you've never loved the crinkles by your eyes when you smile
You've never loved your stomach or your thighs, the dimples in your back at the bottom of your spine
But I'll love them endlessly

"Baka hindi na magising yan sa sobrang sarap ng tulog." Sambit ni mama at sabay sabay silang nagtawanan. Hindi na ko naimik pa at tuluyan na kong nakatulog habang kumakanta si Finn.

I won't let these little things
Slip out of my mouth
But if I do
It's you
Oh it's you
They add up to
I'm in love with you
And all these little things

You can't go to bed without a cup of tea
And maybe that's the reason that you talk in your sleep
And all those conversations are the secrets that I keep
Though it makes no sense to me

I know you've never loved the sound of your voice on tape
You never want to know how much you weigh, you still have to squeeze into your jeans
But you're perfect to me

I won't let these little things
Slip out of my mouth
But if it's true
It's you
It's you
They add up to
I'm in love with you
And all these little things

You'll never love yourself half as much as I love you
And you'll never treat yourself right darlin' but I want you to
If I let you know I'm here for you
Maybe you'll love yourself like I love you

I've just let these little things
Slip out of my mouth
'Cause it's you
Oh it's you
It's you they add up to
I'm in love with you
And all these little things

I won't let these little things
Slip out of my mouth
But if it's true
It's you
It's you
They add up to
I'm in love with you
And all your little things

1 hour and 36 minutes passed..

"Corinne.. Baby gising na."

"Hmmmm..."

"Gumising ka na."

"Hmmm..."'

"Nandito na tayo. Isa.."

"Mamaya n---OUCHHH!!" Bigla akong naalimpungatan ng maramdaman ko ang mahigpit na pagpisil niya sa pisngi ko.

"Kanina pa kita ginigising dyan. Nirerape mo ba ko sa panaginip?" Mahinang sabi niya at bigla ko siyang naitulak.

"OA mo!"

"Binibiro ka lang eh. Tara na.." Natatawa niyang sabi at saka kami lumabas ng kotse. Tinulungan namin sa pagdala ng mga gamit sila mama at saka kami dumiretso sa loob ng airport.

20 minutes left bago mag start ang flight. Nag decide kami na dumiretso na ng terminal at doon mag antay ng pag alis nila mama. Mula doon ay nakikita na namin ang eroplanong sasakyan nila papuntang Canada. Nakakalungkot mang isipin pero aalis na naman sila para makapag trabaho sa malayong lugar. Minsan, ang mga magulang ko ang nag papa-realize sakin na "We have to make sacrifices for the people we love." That's why ito sila at nagpapakahirap para buhayin ako. In the end, alam kong magiging worth it lahat ng pagod nila because I know I can be a successful person someday at para sa kanila tong ginagawa ko.

"Finn, ikaw muna ang bahala diyan kay Corinne at wag mo siyang papabayaan."

"Opo naman tita. Mahal ko po ang anak niyo."

"Wag na wag mong sasaktan yan at babalikan kita pag nangyari yun." Seryosong sabi ni Papa at biglang napalunok ng di oras si Finn.

"Tito, ang mga di tunay na lalaki lang ang gumagawa nun. Ibahin niyo po ako." Nakangiti at matapang na pagkasagot ni Finn. Siya pa lang ang kauna-unahang lalaki na nakapagsabi nun kay Papa at natutuwa ako sa ipinakita niya.

"May tiwala ako sayo Finn.. Osige na, kailangan na naming umalis."

"Mag iingat po kayo tito, tita."

"Ma! Pa! Ingat kayo ah? Skype tayo pag may time. Yung pasalubong ko, okay?" Pabiro kong sabi at saka ko sila niyakap ng mahigpit. I fucking hate this feeling. Ilang months pa ulit ang aantayin ko bago sila makauwi. Sobrang mamimiss ko sila.

"Panty ang isasalubong namin sayo pagbalik." We all laughed after my mom cracked a joke. Manang mana talaga ko sa pagka-hyper niya.

"Corny mo ma." Natatawa kong sagot habang pinagmamasdan sila sa pag alis.

"Mag ingat kayong dalawa. Finn, ikaw ng bahala sa kotse!" Pasigaw na sabi ni Papa dahil medyo nakalayu layo na sila sa amin.

"Sige po tito! Ingat kayo!"

"Bye ma! Bye pa!" We keep on waving goodbye hanggang sa naka pasok na silang dalawa sa eroplano. Doon ay inantay na namin ang paglipad nito bago kami tuluyang makaalis.

"Don't worry baby. Mabilis lang ang araw at babalik agad sila dito."

"Oo nga eh. Konting tiis at makakasama ko ulit sila."

"Yup. At dala ni tita yung pasalubong mo na panty." He teased at biglang namula ang pagmumukha ko.

"KAINIS KA!" I madly said pero deep inside ay natatawa ko sa sinabi niya.

"Di ka na mabiro. Let's go." He held my arm saka kami bumalik sa parking lot. Medyo napagod ako ng onti sa pag-aantay kaya nag request ako kay Finn na maupo muna kami sandali sa isang bench.

"Nagugutom ako Finn." Matamlay kong sabi habang nakasandal sa balikat niya.

"Saan mo gusto kumain? Maghanap tayo dito ng m---"

"Is that you Patrick?" Parehas kaming napatigil nang bumungad samin ang isang familiar na babae. Hindi ko alam pero parang nakita ko na siya somewhere. I'm not really sure kung saan.

"Ayumi? Anong ginagawa mo dito?"

"I'm back."