ညစာထမင္းစားၿပီး မိသားစုနဲ႔စကားေျပာေနခ်ိန္ ရိေပၚဖုန္းေလးမည္လာခဲ့သည္။ ေခၚဆိုသူက V. ဒါေၾကာင့္ ရိေပၚ ပါပါးမာမားနဲ႔ ကိုကိုကိုခြင့္ေတာင္းကာ ဖုန္းကိုင္လိုက္သည္။
" ဟယ္လို V "
" ေအး ရိေပၚ ငါ "
" အင္းေျပာ "
" ငါ မင္းရဲ႕ဦးကိုေတြ႔ေနရတယ္ "
" ဘယ္မွာလဲ "
" ပူစီဘားမွာ "
" ...... "
V ရဲ႕စကားေၾကာင့္ ရိေပၚဘက္က ေျပာစရာစကားမ႐ွိေတာ့ေအာင္ တိတ္ဆိတ္သြားခဲ့ရသည္။ တစ္ကယ္တမ္းေျပာမယ္ဆို ေ႐ွာင္းက်န္႔သည္ ဒီေန႔အလုပ္အရမ္း႐ႈပ္ေနပါသည္ဆိုသည့္ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ ရိေပၚကိုေတာင္ ေက်ာင္းလာမႀကိဳခဲ့။ ညေတာင္ OT ဆင္းရမယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ ဖုန္းမဆက္သည့္ ေ႐ွာင္းက်န္႔ဟာ အခု ဘားမွာဆိုေတာ့ ရိေပၚအနည္းငယ္ေတြေဝသြားရသည္မလား။
" ရိေပၚ "
တစ္ဖက္ကျပန္ၿပီးအသံေပးလာသည့္အခါမွ အသိျပန္ဝင္လာသည့္ရိေပၚဟာ V ကိုျပန္ထူးသည္။
" အင္း V "
" မင္း ဒီကိုလာမလား မင္းလာၾကည့္မလားဟင္ ငါေတာ့မင္းကို မင္းဦး ဘယ္လိုျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ မေျပာျပခ်င္ဘူး။ မင္းကိုယ္တိုင္မ်က္စိနဲ႔လာေတြ႔တာ အေကာင္းဆံုးမလို႔ "
" အရမ္းၾကည့္ရဆိုးေနလို႔လား V "
" ငါမေျပာတက္ဘူး ဒါေပမယ့္ မင္းလာေတြ႔တာပဲေကာင္းလိမ့္မယ္..."
V ရဲ႕စကားေၾကာင့္ ရိေပၚစဥ္းစားရျပန္သည္။ V သည္ ေယာက်ာ္းေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ ေယာက်ာ္းတို႔၏ဘုန္းတန္းခိုးႏွင့္ေနထိုင္သူျဖစ္သည္။ ဘယ္ေတာ့မွ တစ္ပါသူအတင္းအား လက္လြတ္စပယ္ေျပာသည္မဟုတ္။ ယခုအေျခအေနက မေျပာမျဖစ္သည့္ အေနအထားမလို႔ေျပာသည္ထင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္လိုျဖစ္ပ်က္ေနသည္ကိုကိုယ္တိုင္မေျပာပဲ ကာယကံရွင္ျဖစ္သည့္ရိေပၚကိုသာ လာၾကည့္ခိုင္းေနသူျဖစ္သည္။ ဒါေၾကာင့္ ရိေပၚမ်က္စိႏွင့္ကိုယ္တိုင္သြားၾကည့္ဖို႔ျပင္သည္။
" အင္း V ငါလာခဲ့မယ္..."
ရိေပၚစကားအဆံုး V ဘက္ကျပန္ေျပာလာသည့္ စကားတစ္ခြန္းေၾကာင့္ ရိေပၚျပံဳးလိုက္ရသည္။ ငါ JK ကိုလြတ္လိုက္ၿပီတဲ့။ V သည္ ရိေပၚအတြက္ဆို သိပ္ကိုအလိုက္သိလြန္းသည့္ သူငယ္ခ်င္းေလး။
