Bölüm 14

2.6K 72 7
                                    

"Kazanan ebe olur çünkü kaçmak hiçbir zaman için bir çözüm değildir."

Esenli okumalar 🕊

Ben kimseye bir şey yapmamıştım. Neyin intikamıydı bu? Neden bunu yapıyordu? Kimdi bu? Ne istiyordu benden?

Zihnimin içinde sürekli dönüp duran bitmek bilmeyen o ses asla susmuyordu. Sürekli o cümleleri tekrarlıyordu zihnim.

İntikam soğuk yenen bir yemektir. Öyle olunca daha lezzetli olur. Şimdi olduğu gibi. Kim bilir belki de bitmemiştir yemeğim.

Belki de yemeğimi bitirme zamanım gelmiştir.

İntikam soğuk yenen bir yemektir. Öyle olunca daha lezzetli olur.Şimdi olduğu gibi. Kim bilir belki de bitmemiştir yemeğim.

Belki de yemeğimi bitirme zamanım gelmiştir.

"Suus! Suuus! Sus artık sus!" Deyip zihnimdeki o sesleri susturmaya çalışıyordum. Ellerimle başıma vurmaya başladığımda artık susmalıydı yoksa gerçekten kafayı yiyecektim. Tek elimle gözlerimden oluk oluk akan göz yaşlarımı silip diğer elimle başıma vuruyordum. Susmuyordu! Susmuyordu! Susmuyordu!

Büyük bir gürültüyle kapı açıldığında salona giren Poyraz önce bana kısa bir bakış atıp sonra salona bakındı ve hemen sonra bir dizinin üzerinde yere çömelip elimi tuttu ve başıma vurmama engel oldu. Yavaşça ellerimi kucağıma yerleştirdikten sonra sessizce ağlıyordum. Diz kapaklarımın altından geçirdiği ve sırtımı arkasından geçirdiği elleriyle beni kucakladığında başımı omzuna yasladım.

"Ben bir şey yapmadım, ben kimseye bir şey yapmadım." Diye sürekli sürekli tekrarlıyordum.

"Şşht tamaam." Dedi o da sessizce fısıldayarak.

Ciğerlerime kadar dolan sigara ve çikolata kokusu yaşadığım şeyleri unutmama ve biraz olsun uzaklaşmama sebep olmuştu. Günlerdir aldığım uyku ilacının etkisiyle olsa gerek bir uyku bastırdığında derin bir nefes alıp, "Ben bir şey yapmadım." diye sessizce mırıldanmıştım.

"Ayperi'yi koruyamadım ama seni o adamdan koruyacağım." Diye fısıldamıştı ama ben rüya mı gerçek mi olduğunu fark edemeyecek kadar derin bir uykuya dalmıştım.

***

İçeriden gelen şarkının naif sesi ruhumu okşarken yavaşça gözlerimi araladım. Etrafa bakınırken yatakta doğruldum. Abajur lambasının etrafa vurduğu ışık ile kahve olduğuna emin olduğum tonlarda donatılmış oda oldukça güzel görünüyordu. Komodinin üzerinde duran dijital saate gözüm kaydığında saatin 20.08 olduğunu gördüm. 

Yataktan çıkıp sesin geldiği yere gitmeye karar verdim. Odanın kapısını yavaşça açtığımda Poyraz'ın evinde olduğumu fark ettim. Ses salondan geliyordu. Yavaş adımlarla içeri girdiğimde Poyraz yerde oturmuş ve sırtını koltuğa yaslamıştı. Gözleri bir noktaya sabitlenmiş bir şekilde dümdüz karşısına bakıyordu.

Elinde ise bir kadeh vardı. Kırmızı bir sıvı vardı bardağın içerisinde. Kırmızı şarap olduğunu düşündüm. Yavaş adımlarla yanına gidip onunla aynı pozisyonda oturduğumda hızla başını bana çevirdi sonra tekrar önüne bakmaya devam etti.

Seni bulamamışken ben kayboluyorum.

Sadece şarkının sözleri konuşuyordu ve şarkı çok güzeldi.

Şimdi gökyüzünde kendimi ellerinle dans ederken buluyorum.

Al beni yanına sevgilim.

DESİSE | +18 (ASKIDA)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin