DESİSE | +18 (ASKIDA)

Bölüm 32

Esenli okumalar 🕊️

"Hoşgeldi-"

Kapıyı açıp ardından kocasının kucağında kundakta bir bebek görünce söyleyeceği kelime yarım kalmış ve ağzına tıkanmıştı.

Adam hiçbir şey söylemeden hemen ayakkabılarını çıkartıp eve girdiğinde ayağıyla kapıyı itikledi ve kapanan kapının arkasından salona geçti. Genç adam kucağındaki bebeği koltuğa koyup bebeğin çıkardığı sesler ile gülümsemesine engel olamadı. Adamın arkasından içeri genç kadın girdiğinde, "Selim ne oluyor nereden çıktı bu bebek?" diye şaşkınca sordu çok sevdiği eşine.

Genç adam derin bir nefes aldıktan sonra "Filiz sana anlatacaklarım var ama bu anlattıklarımdan sonra ayrılmak, ailenin evine geri dönmek istersen buna engel olmayacağım olamam zaten de." dedi.

"Neler söylüyorsun Selim biz evlendik ailemi karşıma aldım seninle evlenmek için bir daha asla geri dönmeyeceğim, bunu sende çok iyi biliyorsun ben seni her şeyden çok seviyorum." her şeyden çok sevdiği kocasının ağzından dökülenlerden sonra hızla bunları söyledi ve korkuyla bebeğe baktı. "Bu bebek niye burada Selim, dün sabah gelen telefonla apar topar gittin sabaha kadar seni bekledim gözüme uyku girmedi sende kucağında bir bebekle geri dönüyorsun? Nereden çıktı bu bebek?"

Genç adam derin bir nefes daha alıp tekrar konuşmaya başladığında ağzından çıkan her kelimeden sonra genç kadının ağzı bir santim daha açılıyordu.

"Dün sabah arayan Ayperi'ydi." dedi ve diyeceği şeyden utanıp gözlerini halının desenlerini incelerken buldu. "Bu bebek benim bebeğimmiş Filiz." dediğinde Filiz'in gözleri irice açıldı ve hemen bebeğin yüzünü incelemeye başladı. "Arayan Ayperi'ydi ve yardım istiyordu benden Filiz. Özür dilerim sana verdiğim sözü tutamadım geçmişimi bırakamadım ardımda." deyip derin bir nefes aldı genç adam.

Filiz şaşkınlığını kenara bırakıp mahcup ifadesiyle karşısında yerin dibine girecek olan  her şeyden çok sevdiği adamın yüzüne sevgiyle baktı."Hâla Ayperi'yi sevdiğini biliyorum Selim onunla bir şeyler yaşadığını da biliyorum hatta bir şeyler değil çok şeyler yaşadığını, çocukluk aşkın olduğunu da biliyorum. Ben buna rağmen seni kabul ettim. Sen onu çok sevdin ama o seni yarı yolda bıraktı, inan ben bile seni bu kadar sevmeme rağmen asla ayrılmayacağınızı düşünüyordum. Çok güzeldiniz, senin onu sevişini, ona o kadar güzel bakmanı her gördüğümde kalbime giren sancıları Ayperi'yi Cengizle beraber gördüğünde hissetmişsindir. Ben seni yarı yolda bırakmayacağım Selim. Senin bebeğinse, sen babasıysan bende annesiyim." Dedi ve son cümlesini söylerken şefkatle bebeğe baktı genç kadın.

"Nasıl yani bebeği kabul mu ediyorsun?" diye şaşkınca baktı genç kadına. Bu kadar sevildiğini sadece Ayperi'sinin bakışlarında hissetmişti ama tam şu an o sevgiyi yeniden bulmuş gibi midesindeki kelebeklerin uçuşmasına engel olamamıştı. Ayperi'den sonra kimseyi sevemez, güvenemez diye düşünürken bu kadar sevildiği aklının ucundan bile geçmezdi. Onu her şeyiyle seven bir kadınla evlenmişti.

Ayperi'nin ihanetinden sonra çok kötü hissettiği zamanlarda karşısına çıkmıştı Filiz onun. İyi gelmişti ona. Bir daha kimseyi sevemez diye düşünürken, Filiz bir şans istemişti Selim'den. Sadece bir şans istemişti. Onu mutlu edeceği için kocaman bir söz vermişti.