DESİSE | +18 (ASKIDA)

Bölüm 25

Hosgeldinis canimin en içleri umarim beğendiğiniz bir bölüm oluuur, bölüm sonunda görüşürüüüüük.

"Konu Efsunsa hesap da sorarım."

Esenli okumalar 🕊️

Berat bir şey söyleyeceği anda aniden kapı açıldı ve Poyraz başını uzattı. "Berat babam çağırıyor." Dedi ve ellerimize baktı sonra devam etti, "Önemli." deyip gitti.

Berat elimi bırakıp ayağa kalktığında, "Neyse ya çok da önemli değildi zaten boşver, korkma sakın hemen geleceğim merak etme." dedi ve odadan çıktı. Ne söyleyecekti şimdi çatla meraktan! O kadar halsiz hissediyordum ki kendimi gözlerim yavaşça kapandı ve kendimi uykunun kollarına teslim ettim.

***

Dışarıdan gelen Teoman'ın 'Gemiler' şarkısı ile yavaşça gözlerimi araladım. Berat'ın gelmesini beklemeden uyuyakalmıştım. Yavaşça uzandığım yerden kalktım. Sürekli yatmak ne kadar kötü bir şeydi. Çok sıcaktı oda ve dışarı çıkıp şarkının nereden geldiğini öğrenmek istiyordum. Ayağa kalkıp yavaşça kapının kulpunu açtım. İçerde üç tane çekyat vardı ve üçünü açmışlardı. Herkes bir yerde yatıyordu. Beratla, Poyraz bir çekyatta yan yana yatıyorlardı. Onlara bir göz atıp dış kapıya doğru yürüdüm ve yavaşça kapıyı açıp dışarı çıktım. Etrafta kimse gözükmüyordu.

Benim uyuduğum pencerenin önünden geliyordu ses. Yavaşça evin arka tarafına doğru yürümeye başladığımda aniden bir soğukluk hissettim ensemde. Efsun ne oluyor?

Sol elimi kaldırıp yavaşça arkama döndüğümde Deniz'i görmemle birlikte derin oh çektim. "Deli misin kızım ne işin var burada?" Dedi Deniz sinirle silahını indirdiğinde.

"Şarkının sesini duydum." Dedim elimi indirirken. Hiçbir şey söylemeden başını salladı ve evin önüne gidip kapının önündeki merdiven basamağına oturup, bir sigara yaktı.

Bende gidip yanına oturduğumda sessizce derin bir nefes aldım. Biraz hava almak iyi gelmişti. "Açsana şarkıyı." Dedim sakince etrafı izlerken.

Birkaç saniye durdu öylece sonra cebinden telefonu çıkarıp şarkıyı açtı. "Geçmiş olsun." Dedi.

"Sağol." Dedim. Aramızdaki soğukluk kutuplarda yoktu. Bu hoşuma gitmişti çünkü onun bir sevgilisi vardı ve bu da sevgilisinden başka hiçbir kıza samimi davranmadığını gösteriyordu. Morali bozuk sanki he? Galiba.

"Ayperi'nin ablası olduğumu biliyorsun değil mi?" Dedim neden böyle bir şey söylediğimi bilmeyerek.

Sigarasını yere atıp ayağıyla söndürürken bana döndü ve "Sağır sultan bile biliyor a..." dermiş gibi baktı ve başını salladı.

"Zeynep senden hiç hoşlanmadı." Dedi açık sözlülükle. "Ve sanırım bende." Diye ekledi ve silahı bacaklarının arasında dik bir şekilde tutup silahın bir yerleriyle oynamaya başladı.

"Fark ettim." Dedim muzip bir gülümsemeyle.

"Niye geldin?" Dedi, hala silahıyla ilgileniyordu.

"Hava almak istedim ve şarkının sesine geldim." Dedim kısaca, o sırada çalan şarkının kısık sesi içime huzur veriyordu. Kısa bir an sessiz kaldık ikimizde.

"Demek Poyraz'ın Ayperi'sinin ablasısın." Dedi ve bana bakıp ekledi. "Kaç yaşındasın?" Dedi.

"Yirmi üç."

"Yirmi iki yaşındaydı yirmi iki yılının on dokuz yılı eziyet gibi geçmiş bir melekti o." Dedi ve ekledi. "Sırf onun ablasısın diye sana ısınmaya çalışacağım." Sağol ya. Bir sigara daha çıkardığında paketi bana da uzattı. "İçmiyorum sağol." Dediğimde, "Sen bilirsin." dermiş gibi bir bakış atıp sigarasını yaktı.