DESİSE | +18 (ASKIDA)

Bölüm 22

Seeelamlaar efeniiim nasilsiniiiz umarim iyisinizdir ve hep iyi olursunuuuz sayenizde 15 bin olduuk beni cok mutlu ettinizzz çok teşekkür ederiiim. Bölüm sonunda görüşürüüüüük umarım beğendiğiniz bir bölüm olur :)))

"O kadar güzelsin ki aşık olmaya korkuyorum, bu kadar güzel olma."

Esenli okumalar 🕊️

Başımı çevirip arkama baktığımda üç tane sarhoş olduğu kokularından belli olan o adamlardan uzaklaşmak adına hızla ayağa kalktım ve bir iki adım uzaklaştım.

"Gece gece ne yapıyorsun burada güzellik?" Deyip bankın etrafından dolanıp yanıma geleceği sırada bir diğer adam da bankın diğer tarafından dolanfı ve yanıma geldi.

"Beraat!" Diye seslendim arkaya doğru geri geri adımlar atarken.

"O kim ya Serhat ben." Deyip gülerek üzerime yürüdü. Leş kokuyor leş... Bizimki uyusun.

"Lan!"

Berat'ın sesini duymamla bana doğru yaklaşan adamın yüzüne inen yumruk bir olmuştu. Zaten zor dengede duran sarhoş adamlardan biri yediği yumrukla yere yığıldığında diğer adam cebinden bir çakı çıkarıp, "Keserim oğlum seni!" dedi ve bıçağı rastgele Berat'a savurmaya başladı.

Berat adamın kaval kemiğine bir tekme geçirdiğinde adam acıyla inledi ve elindeki bıçağı yere düşürüp bacağını tutarak sızlanmaya başladı. Berat adamın sırtına bir dirsek geçirdiğinde diğer adam arkasına baka baka sallana sallana kaçtı. Berat arkasından baktı baktı ve bıçak sallayan adamın erkekliğine bir tekme geçirdi. İğrenerek adamlara baktığında elimden tutup hızla yürümeye başladı.

Hızlı yürümekten ayaklarıma kara sular indiğinde sinirle söylendim. "Ya yeter senin bir adımın benim iki adımım biraz yavaş!" Deyip yere bağdaş kurup oturdum.

Berat bana bakıp burnundan güldüğünde gökyüzüne bakıp gülmeye devam etti, elini saçlarının arasından geçirip karıştırdığında o da benim gibi tam karşıma bağdaş kurup oturdu. "Eve gitmeyeceğiz herhalde hanımefendi." Dedi.

"Bir yere yetişmiyoruz eve gideceğiz alt tarafı." Dedim ve gözlerim Berat'ın yanık eline kaydı. "Hiğğh! Çok kötü olmuş bu." Deyip iki elimin arasına aldığım elini incelemeye başladım. Berat'ın beni izlediğini hissedebiliyordum. "Eve gidince pansuman yapıp sararız." Dedim ve elini kucağına bıraktım. "Dinlendim hadi gidelim ama yavaş yürü." Dedim ve ayağa kalkıp ona elimi uzattım. Elimi tutup ayağa kalktığında elimi çekip çekmemekte kararsız kaldım. Ben elimi çekmedim, o da çekmedi. Ele ele arabaya kadar yürüdük. Arabaya bindiğimizde sessizlik olmuştu ve hiç konuşmamıştık. Radyoyu açtım ve denk gelen şarkıyla gülümsedim ve göz ucuyla Berat'a baktım. Muhtemel Aşk şarkısı çalıyordu tıpkı o gecedeki gibi. O da bana bakmıştı bir süre sonra gözlerini benden alıp yola çevirdiğinde eli radyonun ses tuşuna gitti ve sesini yükseltti.

Muhtemel aşk için

Kalbim hızla çarpmaya başladığında salak gibi gülümsememek için dudağımı ısırdım ve derin bir nefes alıp arabanın camını açtım.

Virane oldum, aman aman

Sımsıkı yaptığım topuzum başımı ağrıttığı için elim tokama gitti ve saçlarımı serbest bıraktım.

Bir anı aşk ömrüme

Esen rüzgarla birlikte savrulan saçlarımı sol omzumun üzerine aldığımda başımı geriye yaslayıp üzerime sinen bergamot kokusu ile mayıştığımda gözlerim yavaşça kapanmıştı.