Gözlerimiz birbirimizin gözlerinde özgürce gezinirken etkileyici bir ses tonuyla "Güzel olan sadece yüzün gülüşün sesin ya da yürüyüşün değilmiş" dedikten sonra ne demek istediğini anlayamamış gibi bakmam üzerine tebessüm edip sözlerine devam etti v...
"Eylül Hanım hava şartları uygun olmadığı için yarın yapılacak dış çekim ertelendi bilginiz olsun"
Bunu tahmin etmek çok da zor değildi doğrusu. Karşı cevap olarak "Siz beni gelişmelerden haberdar edersiniz o halde" yazdıktan sonra telefonu çantama attım ve arabadan çıkarak okula doğru yürümeye başladım.
Hani benimle çalışmak isteyen Beauty markası vardı hatırladın mı? O dönem kabul etmemiştim çünkü hem kendimi sadece Atahan markasına bağlı hissediyordum hem de hamilelik durumlarım vardı. İşte o markayla gecikmeli de olsa iki yıl sonrası bir anlaşma yaptık ve o zamandan beri de markalarının tanıtımlarında yer alıyorum. Bu konuda Selim'e de teşekkür etmem gerekir çünkü Evren Bey ile olan olumlu iletişimleri benim de markaya karşı güven duymama neden oldu. Aksi takdirde böyle bir anlaşmaya cesaret edebilir miydim bilmiyorum.
Benim işler böyle yani eskisi gibi modelliğe devam ediyorum. Sadece bir farkla artık daha tanınır oldum çünkü reklam filmleri olsun dergi çekimleri olsun epey bir göz önünde olmama neden oldular. Bu bazen garip hissettiriyor ama yine de alıştım diyebilirim. Ahmet alışamadı ama. Her ne kadar yanımda gururla dursa da bazen tatlı tatlı kıskançlık krizlerine girebiliyor. Hele o kendi içinde sessizce çıldırıp fıldır fıldır dolanan gözleriyle sözde bana bakan kişilerin niyetlerini okumaya çalışması yok mu? Karşısında krize girmemek için zor duruyorum.
O halleri o kadar masum o kadar sempatik oluyor ki bunalıyormuşum gibi hissetmiyorum aksine üstüne gitmek daha çok hoşuma gidiyor. Doktorun kabaran kıskançlık damarını hafif hafif kaşıyorum anlayacağın. Ne demişler etme bulma dünyası. O zamanında beni az delirtmemişti biraz da onun kıskançlık seviyeleriyle oynamak gerek. Elime muazzam bir fırsat geçmişken de bunu değerlendirmemezlik yapamam kusuruma bakmasın artık.
Okulun kapısından etrafa bakınarak girip tanıdık velilerle ve öğretmenlerle selamlaştıktan sonra tam kızlar hazır mı diyordum ki bizim çenesi düşük Atahanlar öğretmenlerinin ellerini tutmuş bıcır bıcır konuşarak aşağıya inmeye başladı. Gören de bütün gün dut yemiş bülbül gibi susup oturdular da konuşmaya şimdi fırsat buldular zanneder. Yine neler neler anlatıyorsunuz kadına acaba? Hiç mübalağa etmiyorum bizimkiler çenebazlıkları yüzünden anaokulundan atılan ilk çocuklar olup tarihe adlarını altın harflerle yazdırabilirler.
Benim geldiğimi görür görmez Zülal her zamanki disiplinli haliyle mutlu mutlu el sallayarak öğretmeniyle yürümeye devam etti Yasemin cadısı da kadının elini bıraktığı gibi koştura koştura "Annem gelmiş!" diye koridoru inletip kucağıma atladı. Benim niye sessiz sakin çocuklarım olmuyor anlamadım hepsi ayrı aksiyonlu sağ olsunlar.
Devrilmemeyi başarıp küçük hanımın bal yanaklarından öptükten sonra da edebiyle yanıma gelen Zülal'i öpüp ikisine de aynı anda sarılarak "Nasılsınız fıstıklar gününüz nasıl geçti?" dedim. Demez olaydım. Sağdan soldan bir başladılar anlatmaya şaftım kaydı. Yavrum evladım nasıl geçti derken özet geçin demek istedim bana okula adım attığınız andan itibaren en gereksiz detayları bile ne anlatıyorsunuz? Bana ne Ozan Can'ın üstüne meyve suyu dökmesinden ya da Alara'nın çorabındaki kedi deseninin komik bıyığından...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
