Gözlerimiz birbirimizin gözlerinde özgürce gezinirken etkileyici bir ses tonuyla "Güzel olan sadece yüzün gülüşün sesin ya da yürüyüşün değilmiş" dedikten sonra ne demek istediğini anlayamamış gibi bakmam üzerine tebessüm edip sözlerine devam etti v...
Eylül'ü bıraktıktan sonra aklım onda kalsa da evin önünden arabamı alıp hastaneye geri döndüm. Çok şükür ki herhangi bir sorun yoktu. Bizim kızlar yokluğumuzda ortalığı iyi idare etmişler. Onlara yine borçlandım ama buna değdi gibi görünüyor yoksa büyük sıkıntı çıkabilirdi. Meral malum yerde yani kardeşimin yanında olunca ben de biraz dinlenmek için odama geçtim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir süre içinde Meral'in de olduğu risk grubundaki hastalarımın dosyalarını inceleyip sonra da çağrı cihazımı yanıma alarak kahve içmek için aşağıya indim. Seri adımlarla yürürken de aklıma düşen bir fikirle beraber ani bir manevrayla yönümü değiştirip soluğu giriş katında bulunan hasta kabuldeki kızların yanında aldım. Onların küçük bir yardımı gerekiyor çünkü.
Aaaa! Orada kimleri görüyorum? İki ay sonra anne olacak olan duygusal gelgitli Dilara ve süsüne püsüne meraklı Çıtır... Pardon Itır. İsmini hep dil sürçmesinden dolayı yanlış söylüyorum sonra da bu başıma bela oluyor. Bu yanlışlığı yanındayken yapmadığım için şanslı günümde olmalıyım.
Yanlarına en sempatik en tatlı halimle yanaşıp kolumu bankoya dayadıktan sonra "Hastanemizin en güzel hasta kabul kızları nasıllar bakalım?" diye sordum. Itır her zamanki gibi kıvırcık saçlarını savurup güler bir yüzle "İyiyiz hocam sizi sormalı" derken Dilara her tipik hamile gibi yine ayaklarının şiş olduğundan başlayıp yaşadığı sıkıntıları bir bir anlatmaya başladı.
Vurun beni! Gerçekten vurun. Size benden bir tavsiye hamile birini görürsen sakın "Nasılsın?" diye sormayın. Hatta hiçbir şey sormayın hemen oradan uzaklaşın çünkü o bir şekilde yaşadığı zorlukları anlatmanın bir yolunu bulup sizi kendisine esir etmeyi başaracaktır. Alın size canlandırmalı minik bir örnek...
"Onca zorluk yaşıyorum ama beni kimse anlamıyor"
"Olur mu hiç Dilara? Ben anlıyorum Itır da anlıyordur. Değil mi Itır?"
"Evet hocam ben de söylüyorum ama fayda etmiyor"
"Sağ olun siz de olmasanız yüzüme bakanım yok"
"Kızlar bu arada benim sizden küçük bir rica...."
"Lafınızı balla kestim özür dilerim ama çok doluyum. Kocam bana bu sabah ne dedi biliyor musunuz?"
"Ne dedi Dilara?"
"Ağır vasıta! Koridorda yürürken yavaşlığım ve enim dolayısıyla beni geçmeyi bir türlü başaramayınca bana "Ağır vasıta kenara çek çünkü işe geç kalıyorum" dedi. Şu çocuğu bir fırtlatayım görecek o ağır vasıtayı!"
