Medya; sevgili kediciğim bana serenad yapıyür.. canım benim."Aferin Koray! Zaten biz seni hasta olup yataklara düş diye tembihliyoruz. Al şu çorbayı iç kendine gel biraz, ilaçların hazır, yedikten sonra içeceksin unutma! ben şimdi komşuya çıkıyorum akşam görüşürüz hadi. " ağrıyan boğazımı temizleyip "tamam anne" diye mırıldandım. Yanıma gelip hızlıca anlıma bir öpücük kondurdu.
O evden çıktığında derin bir nefes aldım. Masadaki tepsiyi kenara iteleyip yavaş hareketlerle yanda duran haplardan birer tane içtim. Hareket ettiğim anda kırılacakmış gibi ağrıyordu heryerim. O kadar soğukta kalmanın acısı böyle çıkıyordu.
Zaten bağışıklık falan olmadığı için hastalıkları herkesten daha beter halde geçiriyordum. Üstümdeki kalın battaniyeye biraz daha sarılıp ayağa kalktım. Ağrıyan bacaklarım hızlı yürümeme engel olurken yavaş adımlarla yatağa ilerledim. Burnumu çekip aynı yavaşlıkla yatağıma uzandım.
Yemek yemesem bile hızlı iyileşmek istiyorsam kendimi sıcak tutmalıydım. Hızlı iyileşmek istiyordum. Angaralı yarimi göremediğim her gün daha da huysuzlaşıyordum. O bilmese bile beni ziyarete gelmediği için küsmüştüm ona.
Gerçi yanıma gelse bile onu düşünerek kendime dokunduktan sonra utancımdan onunla konuşabilecek miyim bilmiyordum.
Üstümü sıkıca kapatıp telefonumu elime aldım. Bildirim kutumdaki bazı boş gönderileri sildim, cafer şerefsizinden mesaj yoktu elbette ki! Zaten koray kimdi ki?
Kaşlarımı çatıp sinirim bozulduğu için kapattım telefonu, şu saatten sonra yazsa da bakmazdım! Hatta iyileştiğimde yanıma gelip benimle konuşmaya çalıştığında yüz vermeyecektim bile!
İntikam senaryoları kurup içimdeki öfkeyi bastırmaya çalışırken yanağıma yaslı duran telefon titrediğinde hemen elime aldım. Ters tuttuğumu fark edip düzelttim ve bildirimin kimden geldiğine baktım. Emre'dendi, zaten ne bekliyordum ki?
Emre: Koray?
Emre: Nasılsın??
Emre: iyileşmedin mi daha?
Koray: ben daha birkaç gün yatarım
Koray: şifayı kapmamışım, götten yemişim çünkü.
Emre: Gerizekalısın çünkü
Emre: sadece sweat giyip geliyorsun okula!
Koray: Hoşgeldin anne!
Koray: Vallaha yeterince duydum bu lafları, emin olabilirsin..
Emre: Off tamam demiyorum bişey..
Emre: bu arada bugün çok garp şeyler oluyo haberin olsunn
Koray: Ne oluyo
Koray: Anlat çabuk
Emre: Olmaz dedikodu yapamam ben
Koray: Emre, güzel kardeşim..
Koray: Zaten kaç gündür can sıkıntısından kendi kendimi sikecek haldeyim
Koray: Konuşturma beni hadi..
Emre: Tammm
Emre: Ama sadece olanları söyleyeceğim, dedikodu yokk!!
Koray: Tammm anladım yok dedikodu hadi
Emre: Bak ama eğer dedikodu yaparsan küserim sana?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Manyiak BXB
Narrativa generaleBir Adanalı.. ve bir Ankaralı.. En fazla ne olabilir ki ?