Yarası Saklı | ZeyÇağ

-17-

Çağrı bu beklenmedik hamle karşılığında kısa süre de olsa tepkisiz kaldı. Daha sonra genç kıza karşılık verdi. Bir eliyle belini kavrayarak biraz daha kendisine yakınlaştırdı Zeynep'i. Anın büyüsüyle ikisi de gözlerini kapatmıştı. Bir süre sonra ayrıldılar birbirlerinden. Alınlarını birbirlerine yasladılar yavaşça.

Gözlerini ilk açan Zeynep oldu. Çağrıyı belki de ilk defa bu kadar yakından görüyordu. Az önce ne yaptığını düşünüyordu hâlâ. Nasıl olmuştu da buna cesaret edebilmişti bir fikri yoktu. Ama pişman olmamıştı. Hissettiği şey o kadar güzel ve tarifsizdi ki. Her anına değerdi.Kanatlarının kırıldığını düşündüğü kelebekleri hissediyordu tekrardan kalbinde adeta.

-Çağrı,aç gözlerini artık.

-Olmaz.

-Neden?

-Bu bir rüyaysa uyanmak istemiyorum çünkü,dedi fısıldayarak. Zeynep onun bu haline gülümsemeden edemedi.

-İkimiz de aynı rüyayı görüyor olamayız herhalde.

Çağrı gözlerini yavaşça açtı. Zeynep hâlâ karşısında,çok yakınındaydı. Diğer eliyle genç kızın kahküllerine dokundu. Bir süre bakışlarını Zeynep'in yüzünde dolaştırdı. Gerçekten de bir rüyanın içinde olduğunu hissediyordu. Daha önce hiç yaşamadığı duyguları yaşıyordu Çağrı.

-Bakıyorum da önceki halinden eser yok.

-Hm? Anlamadım,dedi Çağrı tam olarak kendisine gelmiş sayılmazdı.

-Az önce sen üzerime geliyordun, elimi falan tutuyordun bir şeyler söylüyordun onu diyorum,dedi muzip bir ifadeyle.

-O sen beni öpmeden önceydi. Adımı bile sorsan söyleyemem şu anda,aklımı başımdan alıyorsun resmen.

-Pek bir şey aldığım söylenemez o zaman,dedi gülümseyerek.

Çağrı da Zeynep'in dediğine gülerek bir elini kalbine koydu. Yapmacık bir üzüntüyle:

-Kırılıyorum ama.

Zeynep de Çağrının bu haline eşlik ederek dudaklarını büzdü.

-Öyle mi,nasıl telafi edebilirim peki bunu?

Çağrının gözleri Zeynep'in dudaklarına doğru kaydı tekrardan.

-İkinci kez aynı rüyayı görürsek telafi edebiliriz belki,dedi göz kırparak.

Zeynep gözlerini kısarak Çağrıya doğru baktı.

-Bu sefer o rüyadan seni ben değil de Ali ve Sinan uyandırabilir ama.

-O ne demek şimdi?

-Biraz daha burada kalırsak dillerinden düşemeyiz demek,gidelim hadi.

Çağrı başıyla Zeynep'i onayladı. Gidecekleri esnada Zeynep'in elini tuttu. Zeynep birleşen ellerine kısa bir bakış attıktan sonra Çağrıya doğru gülümsedi. Parti alanına doğru gittiler.

Cemre ve Duru ikisini el ele görünce birbirlerine bakıp aynı anda ufak çaplı bir çığlık attılar. Ali ve Sinan ise ellerine, Çağrıya,Zeynep'e ve en sonda birbirlerine doğru baktılar.

-Ay sonunda! Uzaktan bakışma devri resmen kapanmıştır,hadi hayırlı olsun.

Zeynep Cemre'ye doğru ufak bir gülümseme attı. Çağrı da teşekkür ederek Cemre'ye sarıldı.

-Ee beyler,siz bir şey söylemeyecek misiniz?

-Ben buna boşuna kelebek demedim, bir günlük ömrü bile kalmadı şu an-