-İşe yarar mı dersin ?
-Yarar tabii Çağrı,güven sen bana. Ben gittikten beş dakika sonra peşimden gel. Sonrası konuştuğumuz gibi zaten,halledeceğim ben.
-Umarım dediğin gibi olur Cemre.
-Merak etme düzelecek aranız,dedi Cemre elini Çağrının omzuna koyarak.
Beden dersi için bahçeye doğru çıktılar. Kısa bir süre sonra Cemre ortadan kayboldu. Onun ardından da Çağrı okula doğru gitti.
Zeynep ise Duru'yla birlikte oturuyordu. Bildirim sesiyle telefonuna gelen mesaja baktı. Mesaj Cemre'dendi.
Cemre: Zeynep yardımına ihtiyacım var.
Cemre: Müzik sınıfına doğru gelebilir misin acilen??
Zeynep: Cemre?
Zeynep: Her şey yolunda mı?
Cemre: Pek sanmıyorum
Zeynep: Tamam geliyorum ben
Zeynep: Hatta Aliye de haber vereyim dur
Cemre: Hayır hayır kimseye bir şey söyleme lütfen
Cemre: Yani endişelenmesinler hiç
Zeynep: Peki tamam geliyorum
Zeynep aceleyle ayaklanıp okul binasına gitti.Söylene söylene üst kata çıktı. Müzik sınıfında ne gibi bir yardıma ihtiyaç duymuştu Cemre, merak ediyordu doğrusu. Kapıyı açtığında ise Cemre ve Çağrı karşısındaydı.
- Ne oluyor burada?
Zeynep geri gideceği esnada Cemre hızla sınıftan çıktı ve kapıyı üstlerine kapattı.
-Üzgünüm ama siz sorunlarınızı halledene kadar buradasınız, barıştığınızda haber verirsiniz bana.
Kapıyı kilitledikten sonra aşağı doğru indi.
-Cemre saçmalama aç şu kapıyı,Cemre!
Zeynep art arda kapıya vurup açmaya çalışıyordu ama nafileydi. Sinirle Çağrıya doğru döndü. Çağrı ise oldukça sakin gözüküyordu. İki elini yukarı doğru kaldırdı.
-Üzgünüm ama bana başka bir seçenek bırakmadın.
-Çözüm olarak da bunu mu düşündün yani,bravo sana! Söyle o kıza açsın kapıyı.
-Tabii söyleyeyim hemen,dedi Çağrı cebindeki telefonu alıyormuş gibi yaparak.
-Tüh ya! Görüyor musun,telefonu unutmuşum.
-Hep senin yüzünden ama, dedi Zeynep'e yaklaşarak.
-Akıl bırakmıyorsun ki insanda.
Zeynep ise bu yakınlığın etkisinde kalmamak için birkaç adım geriye gitti.
-İyi madem öyle, bende Sinan'ları ararım o zaman. Onlar da dinler yapacağın açıklamayı hem fena mı dedi Zeynep gözlerini kısarak.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yarası Saklı | ZeyÇağ
Novela JuvenilGenç kızın küçük,narin ellerini kendi avuçları arasına aldı. Başparmağıyla bileğindeki izleri okşadı silmek istercesine. Sanki yarası hâlâ tazeymiş gibi, canı acımasın diye usulca dudaklarına götürdü naif bir öpücük bırakarak. "Özür dilerim güzelim"...