Bazı aksaklıklardan dolayı uzun zamandır bölüm atamıyordum,kusura bakmayın lütfen. İyi okumalar🤍
1 hafta sonra
Son ders zilinin çalmasıyla birlikte Zeynep sıkıntıyla nefesini verdi. Bugün,içinde anlam veremediği bir sıkıntı, huzursuzluk vardı. Yavaş hareketlerle sırasından kalkıp çantasını aldıktan sonra sınıf kapısına doğru yöneldi. Çıkacağı esnada Çağrının önünü kesmesiyle duraksadı.
-Nesi varmış bakalım benim sevgilimin?
-Hiç... yorgunum sadece,dedi zorla gülümsemeye çalışarak. Çağrı ise inanmamıştı,kafasını hafifçe yana eğerek:
-Gerçek cevabı alalım Zeyno hanım.
-Yani aslında gerçekten bir şey yok sadece içimde bir huzursuzluk var,sanki kötü bir şey olacakmış gibi...
-Seni o histen kurtarmak için ne yapmam gerekiyor,dedi ciddiyetle.
Sebepli ya da sebepsiz Çağrı,herhangi bir şeyin Zeynep'i üzmesini hiç istemiyordu.
Zeynep başını Çağrının omzuna yaslayarak kollarını beline sardı.-Sarılsan geçer belki...
Çağrı da Zeynep'i sıkıca sarıp sarmalayarak çenesini kızın başına yasladı. Saçlarını nazik hareketlerle yavaş yavaş sevmeye başladı. Birkaç dakika öylece kaldılar,Zeynep bu kısa sürede kendisini biraz daha iyi hissetmişti. Geri çekilerek:
-Daha iyiyim, teşekkür ederim.
-Yok ya ikna olmadım ben iyi olduğuna,kalalım biraz daha böyle,dedi itiraz ederek ve Zeynep'i kendine daha çok çekti. Zeynep, Çağrının bu haline gülümseyerek biraz daha kollarının arasında kaldı. Sonrasında istemeye istemeye de olsa ayrıldılar birbirlerinden. Okulun çıkışına geldiklerinde Çağrı arabasını işaret ederek:
-Bırakayım istersen?
-Bisikletle geldim ben,gerek yok.
-Tamam... sen beni bırak o zaman.
Zeynep anlam verememiş olacak ki kaşları hafifçe çatıldı.
-Ben mi seni bırakayım?
-Evet.
-E araba?
-Dursun burada seninle biraz daha vakit geçirmemi engelledi zaten,bir işe de yaramadı,dedi hayıflanarak. Ciddi ciddi arabaya mı kızmıştı o?
-E iyi madem,dedi gülerek.
-Atla arkama.
-Güzelim,bunu daha önce de konuşmuştuk ben hayatta arkaya geç-
-Atla arkama dedim Çağrı,hadi!
Çağrı,Zeynep'in ani tepkisinden dolayı irkildi daha sonrasında ise dediğini ikiletmeden hemen arkasına geçti. Zeynep de çantasını sepete koyduktan sonra ön kısma oturdu.
Çağrının arkasında oturması sandığının aksine hiç de işine gelmemişti. Sevgilisi arkada pek de rahat durmuyor,kızın dikkatini dağıtmak için elinden geleni yapıyordu. Çağrı burnunu Zeynep'in boynuna hafifçe sürterek genç kızın huylanmasına sebep oldu.
-Düzgün dursana Çağrı,bak düşeceğiz şimdi senin yüzünden.
-Ne yapıyorum ya,kuzu kuzu oturuyorum işte arkada,dedi eğlenerek.
-Kuzu halin buysa...
Sonrasında ise Zeynep'e arkadan sıkıca sarılıp,kafasını omzuna yerleştirdi. Zeynep, Çağrının sıcak nefesini boynunda hissediyordu. Gerildiğini ve heyecanlandığını hissetti. Birbirlerine yakın durduğu her anı seviyordu ama şu an yakınlaşmak için oldukça yanlış bir zamandı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yarası Saklı | ZeyÇağ
Novela JuvenilGenç kızın küçük,narin ellerini kendi avuçları arasına aldı. Başparmağıyla bileğindeki izleri okşadı silmek istercesine. Sanki yarası hâlâ tazeymiş gibi, canı acımasın diye usulca dudaklarına götürdü naif bir öpücük bırakarak. "Özür dilerim güzelim"...