Yarası Saklı | ZeyÇağ

-19-

Zeynep Çağrının yanından ayrıldıktan sonra Alinin evine doğru gitti. Ali olduğu yerde bir sağa bir sola gidiyor, kafasını toparlamaya çalışıyordu. Zeynep'in yanına gelmesiyle birlikte olduğu yerde durdu.

-Ne oluyor Ali, neymiş benimle konuşacağın şey?

-Gel Zeyno, geç otur şöyle, dedi Sinan yanındaki sandalyeyi  işaret ederek.

Zeynep Sinan'ın yanına, Ali de Zeynep'in tam karşısına oturdu. Bir şey söyleyecek gibi oluyor ama son anda vazgeçiyordu. Sinan da kaş göz yapıp duruyordu. Zeynepin burada ne döndüğü hakkında bir fikri yoktu ve sabrının taştığını hissediyordu yavaş yavaş.

-Sus pus oturmaya devam edeceksiniz gidiyorum ben!

-Tamam be kızım dur, konuşacağız... şeyle ilgili.

-Şey ney Ali?

-Ya o bebeden bahsediyor işte.

-Çağrı?

-Evet onunla ilgili.

-Peki, dinliyorum dedi Zeynep dikkatini Ali ve Sinan'a vererek.

-Siz sevgili gibi bir şey oldunuz ya onunla.

-Ee?

-Hah işte, yani... dikkat et o çocuğa Zeyno.

Zeynep sinirle gülmeye başladı.

-Geçen sen gazlamıyor muydun beni seviyorsan bırakma diye, ne oldu şimdi?

-Ya ben nereden bileyim gidip sevgili olacağınızı kızım, öyle konuştum ben.

-Saf saf, tek Zeyno saf aynen, dedi Sinan Aliye doğru bakarak.

-Ali... Çağrı konusunda benimle açık açık konuşur musun artık?

-O çocuğun Vefayla... yani onun ölümüyle ilgisi olabilir Zeynep. Güven vermiyor o çocuk ne bileyim. Bildiği bir şeyler var sanki.

-Çağrının veremediği güveni Cemre nasıl verdi sana acaba, dedi Zeynep hayretle.

-Cemreyle Çağrı bir mi Zeyno? Cemrenin bu olayın dışında olduğu basbayağı ortada.

-Nasıl emin olabiliyorsun bundan bu kadar?

-Cemre kıskançlığından kendini şaşırdın sende be kızım, katil de tam olsun bari!

Zeynep sinirle ayağı kalktı. Onun ayaklanmasıyla birlikte Ali de ayağı kalktı. Sinan ise bir Zeynepe bir Aliye bakıyor, ne yapacağını bilmiyordu.

-Gerizekalı! Ne kıskanması, Çağrıyla derdin ne onu anlamaya çalışıyorum sadece!

-İki günlük sevgiline de toz kondurmuyorsun maşallah! Ben senin iyiliğin için konuşuyorum burada.

-Hayır sen bencilce davranıyorsun sadece Ali! Sen onlardan birisiyle yakınlaşınca sorun yok ama aynısını ben yapınca olay oluyor. Ki ben senin o kıza bağlandığın gibi Çağrıya da körü körüne bağlanmış değilim. Vefanın konusunu da konuşacağım ayrıca onunla. Ama sen huzursuz oldun diye değil, zaten en başından beri bir şeyleri öğrenmek istediğim için!

-O da bir konuşur ki zaten, dedi alayla.

-Gençler tamam, sakin biraz.

-Sinan,dedi Zeynep ona doğru dönerek:

-Şu arkadaşa söyle, kendi kendini doldurmayı bıraksın. Bana akıl vereceğine de gözünün önündekini görmeyi öğrensin önce!

Zeynep sinirle çantasını alıp bisikletine bindi. Ali her seferinde bunu yapıyordu. Vefanın ölümünden tek yara alan kendisiymiş gibi davranıyordu. Oysaki o da Sinan da Ali kadar acı çekmişti hala da çekmeye devam ediyordu.