Yarası Saklı | ZeyÇağ

-5-

-Neden inanalım sana?

-Anlamadım?

-Bu anlattıklarına diyorum neden inanalım?

Ali'nin sorusuyla afallayan Çağrı:

-İnanmamanız için bir sebep mi va-

Kendisine doğru atılan öldürücü bakışlarla cümlesi yarıda kalmıştı.

-Bir değil birçok sebebimiz var aslında doğru söylüyorsun!

Zeynep'in söylediği cümleyle söyleyeceği her şey uçup gitmişti. Nedense Zeynep'e karşı savunmasız hissediyordu Çağrı. Söz konusu o olunca mutlaka zayıflık gösteriyordu istemese de. Bu kızın üzerindeki tesiri bambaşkaydı.

-Pekala, arkadaşlar haklısınız. Ama size neden böyle bir yalan söyleyeyim ki? Hem gerçekten duydum bu konuşulanları.

-Ee senin bize bunun söylemen iyilik oluyor o zaman, sen neden bize yardım edesin ki?

-Bunu bende bilmiyorum... Ama söylemem gerekiyormuş gibi hissettim.

Soruyu Sinan'ın sormasına rağmen Çağrı son cümlesini Zeynep'e bakarak söylemişti. Cümlesi bittikten sonra biraz daha kızın gözlerinde dolandı gözleri. Söylemesini gerektiren o şeyin adı Zeynep olabilir miydi?
Saçmalama Çağrı dedi kendisine bir kez daha karşı çıkarak. Çektiğin vicdan azabını hafifletmek için kendince bir iyilik yaptın,hepsi bu. Daha fazlası yok,olamaz da zaten.

-Doğru olup olmadığına siz karar verirsiniz artık,ben üzerime düşeni yaptım.

Bahçeden ayrılacağı esnada Alinin seslenmesiyle durdu.

-Eyvallah Çağrı,eğer söylediklerin doğruysa unutmayız bu iyiliğini.

Hafifçe gülümseyerek onlara doğru döndü. Çağrının söyledikleri konusunda hâlâ tereddüt yaşadıkları belliydi ama en azından daha deminki öldürücü bakışlardan eser kalmamıştı. Yani en azından Ali ve Sinan için. Gözleri bir kez daha Zeynep'in gözleriyle buluşmak istiyor ama buna karşı koymaya çalışıyordu.  Biraz daha burada durursa karşı koyamayabilirdi o yüzden aceleyle sınıfa doğru gitti.

*

-Ne zamandan beri konuşmalarımı dinlemeye başladın oğlum, merak ediyorum doğrusu?

-Sen nereden biliyorsun baba? Deminden beri de soruyorum söylemiyorsun zaten.

-Konumuz bu değil Çağrı. Neden yaptın böyle bir şeyi?

Bir bilsem diye geçirdi içinden. Son zamanlarda yaptıkları ve hissettikleri hakkında pek bir fikri yoktu.

-Bilmem... Yaptım işte öyle, Vefa'ya bir borcum varmış gibi hissettim ondan sanırım.

-Vefaya neden bir borcun olsun ki?

Babasının soruları onu iyice köşeye sıkıştırıyordu adeta. Zaten ondan sakladığı bir yalan vardı. O yalanın üstüne yenilerini eklemek istemiyordu.

-Memur bey, sorgu bittiyse evime gidebilir miyim artık?

-Tabii ki gidebilirsiniz, evi de derleyin toplayın hatta Çağrı bey. Akşama bazı misafirleriniz gelecek çünkü.

-Anlamadım,ne misafiri?

-Zeyneplerden bahsediyorum oğlum. Burada konuştuğumuz özel şeyleri onlara yetiştirecek kadar çok sevmişsin belli ki yeni arkadaşlarını, sınava hazırlanmalarında da yardımcı olursun artık.