When he was my Man

Chapter 30: Pain

Chapter 30: Pain

Halos paliparin ko na ang sasakyan ko sa pagmamadali papunta sa lugar kung nasaan si P.A. For pete sake! Anong oras na at naiipit padin ako sa traffic dahil sa pagbabalik-balik sa walang kakwenta-kwentang dahilan!

E Calling......

Gusto ko ng ibato sa labas ang phone ko pero hindi ko magawa. Kinalma ko muna ang sarili ko bago ko ito sinagot.

"E. Ano na naman?"

["Look C. Ano bang problema? Simpleng bonding lang ang hinihingi ko from you. Bakit hindi mo pa maibigay?"] bakas sa boses niya ang lungkot at paghihisterya. At kung sasabayan ko ito, rambol lang.

"Okay, calm down. Sinabi ko naman sayo na may schedule ako ngayon. Hindi ko pwedeng icancel!

["Pero mas mahalaga paba sakin yan C?"] at ayan na siya. Humagulgol na at pag siya ang umiyak, hindi ko na alam ang takbo ng utak niya. ["S-siguro m-may iba kana no? B-bakit?"]

"E, stop being a child here! How many times do I need to repeat? MAY MEETING AKO NGAYON!"

["Liar! Wala kang meeting! May kadate ka ngayon kaya ganyan ka umakto! You promise me! Ako lang C! Ayoko ng may kahati!"] argH! Nafufrustrate na ako sa kanya! At gusto ko ng tumigil siya pero alam kong hindi ko siya kayang awatin.

"Okay. Give me an hour. Pupuntahan kita uli jan okay? Just stay. And relax" ayun nalang ang nasabi ko. Pero sa totoo lang inof ko na ang phone ko. Pero tinext ko muna si P.A

"On my way P.A. I'm sorry, may urgent meeting. See you. Take care"

Hindi ko na siya hinintay magreply at dali-dali kong pinatay ang phone ko.

Pero 30 minutes na ata ang nakakalipas at hindi pa ako nakakarating sa restaurant! Mag aalas

dose na! Dalawang oras na siyang naghihintay. Sana naman ay hindi pa sya umaalis. I swear, humanda sa akin si E.

Si E. Siya ang kaisa-isang babaeng nakilala ko sa Canada noong nagbaksyon ako para makalimot. We use to be bespren. Nung una, nag try kami kung ayos lang ba ang magiging takbo ng relasyon namin. Pero hindi ako nagkamali. Si P.A parin ang mahal ko. Kaya nagdesisyon ako na umuwi sa pinas at magpaliwanag kay E. Pero nakiusap siya sa akin na mag-stay. She respect my descision at doon ko nalaman na may mentally disorder siya.

She got traumatized by his parents dahil wala itong ibang ginawa kundi pagbalingan siya ng galit kapag nalulugi ang kumpanya nila. And worst, sinasakatan pa nila ito.

Nakita ng dalawang mata ko ang pasakit na ibinbigay ni kay E. Dahil tuwing pupuntahan ko siya noon sa bahay nila, naaabutan ko ang karahasan ng magulang niya.

Naabutan ko noon nung kinakaladkad siya ng ama niya at halos hubaran na siya ng ina niya dahil sinuway niya ang utos ng mga ito. Ang ipakasal siya sa isa sa mga investors ng kumpanya nila na unti-unti ng nalulugi. Gagamitin siyang kapalit para maiangat muli iyon.

Ilang beses na akong nagtangka na isumbong sila sa batas. Pero pinipigalan ako ni E. Ayaw niyang mas lalong magalit ang magulang niya. Kaya wala akong ibang nagawa kundi damayan siya.