Chapter 22: Boquet
Tanghali na ng magising ako. Grabing puyat kasi ang ininda ko kagabi. Tinawagan kasi ako ni Mommy, icheck ko daw lahat ng stocks sa hotel. Wrong timing. Pwede namang ipagpabukas na. Pero ngayon daw kasi idedeliver lahat ng kulang.
She admit, kasalanan naman pala niya. Paano ba naman, busy sila ni Tita Jin. Dinig na dinig ko ang hagikgikan nila sa cellphone. Psh!
Paglabas ko ng kwarto, sampung bese ko ata nakusot yung mata ko dahil hindi ako makapaniwala sa nakikita ko!
“Baaaaaaabeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee!” Sigaw ko, naghahalucinate lang ba ako? Walang sumagot kaya chineck ko ang phone ko. At ang gago, kanina pa pala nakaalis.
Sakto namang bumukas ang pinto, at speaking, ang baklita! “Babe! Kelan kappa natutong magtayo ng flower shop!?” So it means, nagkatinginan kami at.
“Aaaah!!!”
“OMG babe! Dalaga kana!” punong puno kasi ng bulaklak ang sala ng unit namin! Halos hindi ko mabilang kung ilang roses ang andito.
“Babe, baka trip moko ha? Kanino ba galing ito?” isang malaks na pompyang ang inabot ko sa kanya! “Tangina aray naman JERON!”
“hehe, sorry babe, nagmamatanga ka kasi e.”
“Psh”
“Alangan namng sa akin galing yan? Aanhin ko yan? Tanga mo no?”
Inabot ko yung isang boquet at tinignan ko yung card na nakalagay. Halos malaglag ang panga ko sa nakita ko.
To the most beautiful woman I’ve ever known,
Goodmorning P.A, mahal padin kita J
-Clyde
Inagaw sa akin ni Jeron yung card. At ang gaga, nagtititili! “Ay girl! Bet ko to! Ang gwapo lang niya sa ginawa niya! hihi”
Ang landi. Pero hindi ko napigilang hindi ngumiti.
*phone rings*
She got a body like an hourglass,
but I can give it to you all the time
She got a booty like a Cadillac,
but I can send you into overdrive (oh)
Calling Mommy……
“Hel-”
[“Asan ka?”] wow kahiya sa mommy no? wala man lang goodmorning.
“Sa room ko?”
[“Magbihis ka, bilis”]
“Ha? Pe-”
[“Phylbert Angellie!”]
“oo na!”
Psh! Kung hindi ko lang ito nanay, hindi ako papayag e. ginagawa akong robot -_- . Pasalamat siya mabait akong anak, hehe.
Hindi ko alam kung anong gagawin ko pagtapos ko magbihis. Naligo nadin ako, sana kasi nagbigay siya ng special instructuion sa susunod na steps. Peste!
*phone rings*
She got a body like an hourglass,
but I can give it to you all the time
She got a booty like a Cadillac,
but I can send you into overdrive (oh)
Calling Mommy……
“Speaking”
“Hel-”
[“Punta ka sa lobby ngayon”]
“Bak-”
[“Basta! Bilisan mo na!”]
Hindi man lang ako hinayaan magsalita! At wow! Wow lang talaga! Ni hindi pa ako kumakain ng umagahan!
“Babe bakit daw?”
“Ewan ko ba kay Mommy! Sige na una na ako ha. Kaw muna bahala” lalabas na sana ako kaso napatawa nalang ako ng malakas ng marinig ko yung tyan ko na kumulo. Hehe
“Hay nako babe! Ganda mo sana, shunga ka lang. Oh” buti nalang nasalo ko. Isang lunch box. Hindi ko na kailangan buksan, muka namng pagkain laman. “Hehe. Salamat babe!”
Pagbaba ko sa lobby, pumunta ako sa front desk. Baka kasi may ibinilin si Mommy, kahiya naman sa kanya kung tatawagan ko pa. diba? *sarcastic*
“Goodmorning, may ibinilin ba si Mommy?”
“Hipo, goodmorning din Miss Phyl. Ahm as of now wala pa po”
“ah ge. Thanks”
Kinuha ko yung phone ko, matawagan na nga. Di bale ng masigawan! Punyeta naman.
“Sakin may binilin kaya tara na”
“Say what?”
Sino pa ba? Edi si Clyde, na magaling manghila!
--
</3 feedback
BINABASA MO ANG
When he was my Man
Romance-Sana ginawa mo yan nung may oras ka pa. - Sana kaya ko pang tiisin at kalimutan lahat ng sakit na binigay mo. - Sana kaya ko pang patawarin lahat ng kagaguhan at kasinungalingang binintang mo. -Sana. Sana. Sana. [Phylbert Angellie Villanueva] -Yun...
