Chapter 31: Torrid

38 5 0
                                    

Chapter 31: Torrid



Hello, first of all, thankyouuuuu @KatnissEverdeenPM sa beautiful cover ko <3 hartharts :*


-


Halos mabaliw na ako dito sa loob ng opisina ko dahil ayaw sagutin ni Mommy ang phone niya. Kakausapin ko sana siya kanina sa bahay ng personal pero hindi ko naman siya naabutan. Kaya simula pag puna ko ng office, puro tawag na ang ginawa ko sa kanya. Pero paking tape! Ayaw sagutin.

Gusto ko sanang itry tawagan si tita Jin kaso nakakahiya. Pero sa huli, wala na rin akong ginawa at tinawagan ko din siya.


....Calling Tita Jin

["Hello Phyl?"]

"A-ah hello tita. Hmm Itatanong ko lang po if mommy and you is-"

["Oo Phly. Pasensiya kana at naka vibrate daw ang phone niya. Heto kausapin mo"]

My God. Hindi man lang ako pinatapos. Tsk! Hindi ko alam kung sino ang nanghawa sa kanila ng Mommy ko.

["Bakit baby?"] napalabi ako sa pambungad. Baby padin ba?

"Ma, we need to talk"

["Aren't we?"]

"Ma, seryoso. Please naman"

["Okay"]

"You go here? Or let's have lunch?"

["I'll go there"] tila tamad na tamad niyang sagot sa akin. Argh! ["Okay Bye"]

"Ma wait!!" buti nalang at hindi niya ibinaba. "Is tita Jin with you?"

["Ofcourse! Phone niya ito. Pero pupunta siya sa office niya. Y?"]

"Nothing. Bye"


Pero laking gulat ko dahil hindi ko pa naibaba ang tawag ay may pumasok na agad sa pintuan.

"Ma! Ang bilis mo naman!"

"Maganda e" argh! Konting pagtitimpi pa dito sa nanay ko. Hindi talaga siya makausap ng matino e!

"San kaba galing, hindi ko pa nga naibababa ang tawag natin pero anjan kana agad"

"Ayaw mo ba? Sandali lalabas ako at papatagalin ko ha" sarcastic at nakangiting pang-asar pa ito. Minsan talaga naiisiip ko kung nanay ko ba to. Mukang araw-araw kasing may sapi e.

"Okay. You sit down and let's talk"


--

"What!? NO.WAY!"

"YES.WAY!"

"Phyl pinapunta mo ko para sabihin sa akin yan!?"

"Ma please. Daig mo pa ang bata! Ginagawa mokong-"

"What!? You called me because of this? Dahil gusto mong alisin si Clyde as your secretary?"

"Ma naman! Alam nating pareho kung bakit mo siya kinuha. And please, do I have to remind you na boss din siya ng kumpanya nila?"

"Ginusto niya din ito. At kung sasabihin niya na magreresign siya. Then go, hindi ko siya pipigilan"

Gusto ko ng sumigaw out of frustrations pero pinilit kong pakalmahin ang sarili ko. "Ma, alam mo ang nasa likod ng storya naming dalawa. And to tell you honestly, wala ng pag-asa"

When he was my ManTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon