When he was my Man

Chapter 35: Owner

Chapter 35: Owner

Hirap na hirap akong idilat ang mga mata ko pero pinilit ko padin. Pero parang anytime na ididilat ko ito, lalong bumibigat ang aking mga talukap.

"Nak! Oh my god. Thank God" biglang yakap sa akin nung nagsalita.

"D-daddy"

"You okay?"

Naguguluhan man pero tumango ako bilang ganti sa naguguluhang muka niya. Pero kung naguguluhan nga siya, paano pa ako?

"P-paanong-"

"Someone saw you. Nakita ka niya sa gitna ng dagat. At first I didnt recognize you. Sino ba naman akong tanga para akalain na ikaw yun?" Tuloy-tuloy na sabi niya. "Nilangoy ko ang daan patungo sayo at laking gulat ko ng makita kita. Kaya nung pagkalapag ko palang sayo, putlang-putla ka. Pero mas namumutla pa ang estrangherong nakakita sayo e"

Kung ganon, dapat akong magpasalamat sa taong iyon. Pero salamat nadin at nandun si Daddy para sagipin ako. Salamat nadin kasi kahit hindi ko siya totoong ama, itinuring niya akong kanya. Yes. The one that I called Daddy is not him. He is my Tito Melvin, kapatid ni Mommy. Siya yung nasa Paris and one of the owner of DKL tower.

"Salamat dad. Pero sinong nakakita sa akin" ngumiti lang siya nagtaas balikat.

"It's for you to find out baby girl" at lumabas na siya sa aking silid.

Nakakainis talaga ang isa iyon! Kung hindi ako binibitin, bibwisitin ako. Kung di ko lang tito/daddy yun, limpak limpak ng batok ginawa ko dun. Hehehe.

Bunukas muli ang pinto kaya napangiti ako. "Sabe na di mo ko matitiis - CLYDE!!?"

-

"Edi salamat. Makakaalis kana"

"Silly. Sa tingin mo iiwan pa kita? Gayong muntik na akong atakihin nung makita kong ikaw pala yung buhat ni Tito Melvin?"

"Hoy. Dont tito my Daddy. At tska, teka nga! Punyeta ka. Lumayo ako sayo, bat moko sinundan uli?"

"Feeler. Im not stalking or following you. Nandito ko para mag unwind. Hindi ko alam saang lupalop kita hahanapin. Kaya pumunta ko sa resort ko"

"Utut mu bilog. Eh bat ka nandito. Resort mo, ediba resort mo sa tagay-" biglang nablaki ang mga mata ko at ikinatawa ni Clyde. " ITO YUNG RESORT MO!?" Tumango tango lang siya sa akin at tumawa ang gago.

Sa dinami dami naman ng pagtataguan ko! Resort pa niya ang napili ko! At ang tanga tanga ko, dahil hindi ko iyon naalala! Hindi ko naman kasi ito napuntahan na kasama siya. So hindi ko pwedeng sabihin na alam niya talaga. Pero of all places and resorts, ito pa talaga ha?

"So, naniniwala kana sa tadhana?"

"WALANG TADHANA! FOREVER LANG!" Inirapan ko siya at lumabas sa kwarto. At ang gago rinig na rinig ko padin ang tawa mula sa labas.

Kinikilig na naman ako. Eto na naman ako. Kaharap ko na naman ang lalaking kaya kong patawanin, paiyakin, palungkutin, pasiyahin. Bakit ba ang liit ng mundo para sa aming dalawa?

Gusto ko sanang bumalik para makita yung beach, kaso nashock ako dahil umaga na! Oo, umaga na. Ilang oras ba ako nakatulog? Kumakalam nadin ang sikmura ko dahil sa gutom. Kaya pumunta na ako sa cottage ko para magpadeliver.

*ring*

Aba, tignan mo ang gago. Buhay pa pala! "Hello"

["Babe! I miss you!"]

"Ulol! Ang tagal mong di nagparamdam sa akin!

["Sorry, busy ako. Tsaka may iniiwasan ako!"]

Natatandaan nyo paba siya? Si Jeron, ang shoky kong friendship na ubod sana ng gwapo. "At sino naman yan?"