Dedic sa kanya, dahil isa siyang barubal na nilalang sa mundong to. HAHAHA !
--
Chapter 16: Palawan Escapade [Part1]
Okay! Ito na talaga. Masaya ko dahil matutupad ko nadin ang leave vacation ko in Palawan. Kaso may isinabit talaga yung Nanay ko e no? okay na e. okay na.
“Hoy, labas ako magdadrive!” taboy ko sa kanya. Paano ba naman, sinundo niya nga ako. Pero wala man lang dalang sasakyan. So ang siste, talagang magkasama kami buong byahe? Hello! For pete’s sake. 6 hours kaming babyahe.
“Ayoko nga” aba’t. argh naiinis ako. Dahil ayoko namang makipagtalo at hahaba pa ang byahe oras naming para bumyahe, sige. Magdrive ka mag-isa mo. Mapagod kadin sana.
“Gutom kana?”
Snob
“May pagkain ako sa likod”
Snob
Kung makapagsabi ng may pagkain siya sa likod, akala mo sasakyan niya dala niya e. sus!
Huminto siya sandali, kukunin lang pala yung pagkain. Hindi pa nga kami nakaka trenta minute e. lakas talaga lumamon.
Nakaamoy ako ng bacon sa tinapay na kinakain niya.
Okay Phylbert, huwag mong pansinin. Focus sa daan.
Pero pakshet! Ang lakas niyang ngumuya! Ano bang klasing bunganga to? Kambing.
“Hoy! Ang ingay mo kumain!”
“Nom.Nom. Gusto mo?” napalunok naman ako ng laway kasi, tangina. May kamatis pa! ang galing talaga niyang tumayming ng pangaasar!
“Ayoko nga! Magdrive ka nalang jan!”
“Okay sige”
*minustes pass*
“ahm P.A an-”
“AKINA NGA! SINABI NA KASING AYOKO E! ANG KULIT! BAKA SABIHIN MO GUTSO KO PANG KAININ TO NAGPAPAKIPOT LANG AKO! HINDI NUH. EPAL KA E NO! AKINA KAKAININ KO NA!” kinuha ko na agad yung sandwich. Okay, kahit konti, ibaba ang pride. Gutom nadin kasi ako. At kasalanan niya iyon.
“HAHAHAHAHAHAH!” nilingon ko siya, at ang gago, halos mamilipit yung tyan kakatawa. Pulang pula pa!
“A-anong tinatawa mo ha?”
“HAHAHAHAHAHAHAH!” patuloy padin siya sa pagtawa kaya medyo nacu-curious nako. Tinignan ko yung left side, puro puno yung nakikita ko. Yung right side, puro sasakyan. Putapete! Anong tinatawa niya? imposible naman na yung stoplight? Bitch please.
“Pag di ka tumigil diyan, ibaba talaga kita dito!” tumigil naman siya, pero pigil na tawa naman yung binibigay niya. Nafufrustrate ako sa kanya!
“Eh kasi. HAHAHAHA, ano kasi hahaha.”
“Tangina! ISA!”
“Hindi naman kasi kita pinipilt e. itatanong ko lang kung anong daan ba alam mo?”
-_______________________________-
Nakakahiya man, pero ako pa talaga yung may ganagng mag-isip. Nakakaasar!
BINABASA MO ANG
When he was my Man
Romance-Sana ginawa mo yan nung may oras ka pa. - Sana kaya ko pang tiisin at kalimutan lahat ng sakit na binigay mo. - Sana kaya ko pang patawarin lahat ng kagaguhan at kasinungalingang binintang mo. -Sana. Sana. Sana. [Phylbert Angellie Villanueva] -Yun...
