Chapter 38: Meet and Greet!
Were here in the resort resto, waiting for my daddy to have our lunch. Last day nadaw kasi niya dito, babalik muna siya sa Paris dahil baka masampulan siya ni Mommy at kalimutang magkapatid sila.
Daddy Melvin is my superhero among all boys I've met. Wala na akong ibang masasabi sakanya because for me he is the best. And yes, may family siya sa Paris. And they were like a brother and sister to me. Tuwing magkakaroon kami ng reunion, lagi akong welcome. Not to mention na isa rin akong Falcon, pero wala akong nararamdaman na kahit anong hate for me. Like others na, kapag itinuring mong daddy ang daddy nila, halos magpakamatay at magrebelde sa ka o.a-yan. But then again, alam ko padin dapat kung san ako lulugar. I really don't want to be 'kaagaw' for them.
I was so thankful, kasi ipagkait man sa akin ang tunay na ama, binigyan naman ako ng pamilya sa feeling nila. Ni daddy Melvin. Or I must say, Tito.
"Bae, order na kaya tayo?" namulat ako sa realidad ng tawagin na naman niya akong Bae. Hahaha. Uso daw kasi iyon ngayon. Eh gusto niya akong maging jejemon, kaya siya din. Pero ang loko, pumayaga agad. Akala ko maghuhurumentado pa kaming dalawa e.
Pero hindi ko maitatanggi. Kinikilig ako.
"Sige. Pero say no to seafood muna ha? Alergic si Dad dun e"
After a couple of minutes, nariyan na si Daddy. Sakto din at dumating na yung order.
Suddenly, buong lunch time, sila lang halos dalawa ang magkausap! Hindi naman sa out of place ako. Pero kung yun talagaang tawag, mukang oo! Hindi ako makarelate!
"So, ilang wines na ba ang nagawa niyo?" tanong ni Dad, habang hinihintay yung dessert. Imagine, natapos kaming mag-lunch ng sila lang ang magkausap. Ako tuloy halos ang nakaubos ng pagkain. Hehe. I swear, di ako kakain mamaya.
"Approximately, 56 na siguro. And all of them is requested to be an inport and export. Bilib din ako kay Mommy, kahit puro fashion, hindi padin kami nawawalan ng investor. Lalo pang nadagdagan" sabi ng dakila kong boyfriend. Kinilig naman ako sa dakila KONG boyfriend.
"Nako! Sinabi mo pa. Iyong dalawang iyon talaga. I wonder, kayo bang dalawa ay pinilit lang ni Jin at Tin na....you know? Or you two know each other?" patas-taas pa ang kilay ni Daddy. May gana pang mang-asar ha.
"Actually tito" oh diba, he did not give me permission kahit sagutin ko man lang si Dad. Just wow! Fantastic. "Were couple since College and you know---"
"You know, hiniwalayan niya ko Dad. He hurts me a lot. Dapat parusahan mo siya e" nakalabi kong sabi.
*awkward*
Tahimik silang dalawa sa sinabi ko. Oh mean!
"P-pero okay na k-kami ngayon, diba Clyde?" hindi ko alam kung maiihi naba ako sa tense or what.
"Is that true Montenegro?" dumilim ang muka niya sa sinabi ko. Hindi ko naman alam na ganyan ang magigng reaction niya. Napayuko naman ako. Kahit anong sabihin ko, alam kong wala ng palag. Si daddy pa. Eh halos masugatan lang ako, galit na.
Hinintay kong sumagot si Clyde pero nakatungo lang siya. Hindi ko alam kung matapang ba talaga siya. Pero hinarap at sinalubong niya ang blangkong expression ni Dad.
"Yes tito, I admit. Mayadong hindi maganda ang nakaraan namin. Pero I don't care" shut the fuck! What is he talking about? He don't care? Lalong dumilim ang muka ni Daddy! "Pero I assure you tito, hindi ko nay un uulitin. Hindi ko naman ikakaila na ako ang may kasalanan back then, pero I promise. Once na masaktan ko siya. Ako muna ang susuntok sa sarili ko. Pero I'll never surrender her to you"
BINABASA MO ANG
When he was my Man
Roman d'amour-Sana ginawa mo yan nung may oras ka pa. - Sana kaya ko pang tiisin at kalimutan lahat ng sakit na binigay mo. - Sana kaya ko pang patawarin lahat ng kagaguhan at kasinungalingang binintang mo. -Sana. Sana. Sana. [Phylbert Angellie Villanueva] -Yun...
