SOKAK

Sokak 29: Hazırlık

Bölüm 29

Sabaha kadar sahilde kalmıştık. Diğerleri bizi yalnız bırakmak için tekliften sonra yanımızdan ayrılmıştı. Biz de güneşin ilk ışıklarına kadar sohbet etmiştik. Sevdiğim kadın hakkında bir çok şey daha öğrenmiştim. Ona kendimi anlatmıştım. Rüya gibi bir zaman geçmişti. Artık bugünü her düşündüğümde gülümseyecektim. Sonsuz tane güzel anımıza bir yenisi eklenmişti.

Belemir soğuğun ve uykusuzluğun etkisiyle mayışıp bana sokulunca gitme vakti gelmişti. Eşyalarımızı toparlayıp arabaya bindiğimizde Belemir'in uykusu açılmış gibiydi. Bana dönüp gülümsedi ve elimi tuttu. Bir saniyeliğine ona bakabilsem de yeniden yola dönmek zorunda kaldım.

"Eve gidince üstümüzü değiştirip çıkalım. Önce nikah tarihini alırız. Sonra da hastaneye gideriz. Vaktimiz kalırsa Arya'yı da alalım mı?"

"Alalım sevgilim." Derin bir nefes aldım. "Belemir, sana bir şey sormak istiyorum. Daha doğrusu aklımdakini bilmeni istiyorum." Uzun zamandır düşündüğüm şeyi artık bilmesi gerekiyordu.

Endişeyle bana döndü, ben böyle bilmece gibi konuşunca endişelenmesi normaldi. Müsait bir yerde arabayı durdurup ona baktım, korkuyla beni izliyordu. "Deniz, beni korkutuyorsun. Kötü bir şey mi var?"

Yüzüğün takılı olduğu elini aldım ve yüzüğün üstünü öptüm. Elini yanağıma koyup okşadı. "Hayır, kötü bir şey değil ama beraber karar vermemiz gereken bir konu." Dudaklarım avucunun içinde olduğu için sesim boğuk çıkmıştı.

"Anlat hadi!" Endişelendiğinde ne zaman sabredebilmişti ki?

Derin bir nefes aldım. "Evlendikten sonra Arya'yı yanımıza almak istiyorum." Sakince konuştum, ne düşündüğünü anlamam gerekiyordu. Eğer heyecanla söylersem ve o bunu istemezse aramızda problem olabilirdi.

Kaşları çatıldı. "Zaten yanımızda."

Anlamamıştı. "Hayır, senin düşündüğün gibi değil. Onun halası olduğun için onu temelli olarak yanımıza almaktan bahsettim. Artık yurtta değil, bizimle yaşasın. İster misin böyle bir şeyi?"

Hâlâ şaşkındı, anlatmaya devam ettim. "Biraz araştırma yaptım. Eğer evli olursak bunu yapmamız daha kolay olur. Balayından dönünce işlemlere başlamak istiyorum. Sen ne düşünüyorsun?" Dikkatle ona bakıyordum, hiçbir mimiğini kaçırmamak için. Ama bocalamıştı, yüzünden belliydi. Muhtemelen benden böyle bir şey beklemiyordu. Arya'ya çok kıymet veriyordum. Belki onu halası kadar düşünemezdim ama iyiliği için elimden gelen her şeyi yapmak istiyordum.

Ben ne olduğunu anlayamadan kollarını boynuma doladı ve sıkıca sarıldı. Boynumda hissettiğim ıslaklığa göre ağlıyordu. Dudaklarımı birbirine bastırdım, ağlamasını istemiyordum. "Teşekkür ederim Deniz." Hıçkırdı.

Saçlarını okşadım ve alnını öptüm. "Teşekkür edeceğin bir şey yok güzelim. Sil gözyaşlarını, artık ağlamak yok."

Gözlerinin altını silerken bir yandan bana laf yetiştiriyordu. "Mutluluktan ağlıyorum ben."

Nikah dairesine giderken Belemir heyecanla konuşuyordu. "Arya evlendiğimizi duyunca çok mutlu olacak! Sevgilim düşünsene, hep beraber bir arada yaşayacağız. Çocuğumuz doğunca Arya onunla vakit geçirir." Yeniden ağlamaya başladı. "Hayali bile çok güzel."

Arabayı durdurup ona döndüm. "Bunların gerçekleşmesi için şimdi arabadan inmemiz gerekiyor sevgilim."

Dünden beri onunla eğleniyordum. Onun da aklına bu gelmiş olmalıydı. Arabadan inerken bana kötü kötü bakmıştı. Kahkaha attım ve kolumu omuzlarına dolayıp onu binaya sürükledim. "O geçtiğin dalgaların hesabını daha sormadım Külhanoğlu!"