Yakamoz Güzeli |Lahza|

40. Bölüm ⏳

Girişi yine yan karakterlerle yapıyoruz, okumayı tercihinize bırakıyorum. Hiçbir karakterin eksik kalmış bir hikâyesinin olmamasını istiyorum.
Yorumlarınızı eksik etmeyiniz. İyi okumalar!

(Bölümün yarısını yazmış olmama rağmen bir baktım ki silinmiş. Tekrardan yazmaya başladım ve o anki duygularımı koruyamadığım için pek istediğim gibi olmadı. Moralim aşırı bozukken yazdım ve bu yüzden yorumlarınıza çok daha fazla ihtiyacım var. Lütfen yorumlarınızla beni mutlu edin 🥺🤧😭)

Çok uzun süredir karşısındaki adama karşı dosttan gayrı bir his beslemediğinin bilincindeydi Zehra. Hataydı, belki de baştan onu hiç sevmemeliydi. Fakat o zamanlar öyle toydu ki onun nahif kişiliğine tutuluvermişti. O zamana dönse biliyordu ki yine Giray'ı sevmiş olmasının önüne geçemezdi. Onu sevdiği için pişman değildi, o onun için çok kıymetli ve özeldi. İyi birini sevdiği için içten içe mutluydu bile ama olmamalıydı işte. Bu aşk dostluklarının önüne Giray bilmediği için geçmemişti ama Zehra için büyük bir kayıptan ibaretti. İşte sırf bu yüzden şu an onun karşısındaydı. Şimdi ki ilişkisine çok değer verdiği için Giray bilmese de her şeyi ona anlatacak ve bu hislerinin önüne geçecekti. Suphi iyi olan her şeyi hak ediyordu ve güvenilir bir sevgiyi ona vermeliydi.

"Benim seninle konuşmam gerek. Geç kalınmış ama olması gereken bir konuşma. Sonrasında bana karşı nasıl yaklaşırsın bilmiyorum ama ben anlatmak zorundayım." Giray'ın merakla kaşları çatılmıştı. Zehra fazla ciddi kalabilen biri değildi, bu yüzden onu böyle görmek korkutmuştu. "İnan ki bana ne anlatırsan anlat bizi asla etkilemeyecek, bunun sana teminatını veririm." Belki büyük bir konuşmaydı ama Zehra onun için çok değerliydi, asla kaybedemezdi.

"Paragrafın akışını bozan cümleler gibi sen de benim akışımı bozdun. Hayatımın rengi oldun ama kalbimin zehri oldun. Biz seninle sadece iki arkadaş olabilirmişiz. Üzgünüm, ben bunu yeni anladım. Bilmedin, ama ben seni çok sevdim. Sana söylemeden senden bir şeyler bekledim. Hata benimdi. Bu saatten sonra bilmediğin ıstıraptan kurtaracağım seni. Seni kalbimden serbest bırakıyorum. En yakın arkadaş olmaya devam edeceğiz. Bunları şimdi söylüyorum sana, çünkü artık sana aşık değilim. Bu konuşmayı daha önce yapsaydım arkadaşlığımız mahvolacaktı. Çünkü beni o anlamda sevmiyordun ve seni, beni sevmeye zorlayamazdım. Şimdi kalbim başka bir yere kanat çırpıyor. O gideceğim yere haksızlık olmasın diye bunları sana söylüyorum. Sen her zaman benim biriciğimsin. Seni artık sadece arkadaş olarak seveceğim, Giray'ım."

Giray bir gün böyle bir anın geleceğini hiç tahmin edemiyor ve bunun şaşkınlığını iliklerine kadar hissediyordu. Yıllarca beynini başka düşünceler ele geçirdiği için bu fikir ona karşı çok uzaktı. "Her şeyin başladığı o ilk zamanlar aslında ben de sana karşı boş değildim. Nisa'yı geride bırakacakken sana tutulmuştum ve sen bana bazen çok sert bazen de en yakın arkadaş gibi davranıyordun. Hatta bu yüzden senin Aşır'dan hoşlandığını bile düşünmüştüm; çünkü bana davrandığının aksine ona çok sıcak davranıyordun. Sırf bu yüzden ben de kendimi geri çektim ve her şeyi akışına bıraktım. Yine de bunları söylemen asla seni benden uzaklaştıramaz. Sen, beni bırakıp güzel bir ilişkinin içine giriyorken ben sadece çok mutlu olurum. Hep benim çok kıymetlim oldun. Sanki hep sen vardın ve ben seninle büyümüş gibi hissederdim yanında. Bana bunu başta söyleseydin belki beklediğin gibi acı çekmeden birlikte olabilirdik ama ben bu hâlimizden de çok memnunum. Biriciğim, güzel Zehra'm; sen hep benim her şeyim olmaya devam edeceksin. Ben bugün olan her şeyi kabul edeceğim çünkü duyguların benim için çok kıymetli ama eskiye takılı asla kalmayacağım. Seni hep çok sevdim, hep de çok seveceğim canımın içi."